ACCOMPLISHED▪[KNJ]

4

Fotoğrafa kalbimi bıraktım 💜

...

               🦋keyifli okumalar🦋

Ellerini arka belinde birleştirerek sınıfın aralarında gezen Biyoloji Profesörü anlatmaya hazır olduğu konuyu sınıfın yüzündeki mimiklere bakarak düşünüyordu.

"Evet arkadaşlar hepinizin yüzünü inceleyip hissettiğiniz duyguyu az çok anlamaya çalıştım." Baş parmağını sınıfta uzatıp üzerimizde gezdirdirmeye başladığında rastgele birini seçti.

"Sen! Şuan ki duygunu bizimle paylaşır mısın?" Rastgele kişinin Hina çıkması ve gülümseyerek ayağa kalkması beni şaşırtsa da hiç pas vermeden tüm dikkatimi ona yönelttim.

Asosyal olduğunu düşünmüştüm.

"Aşırı düşünceliyim bu aralar hocam." Dedi ardından kendini tamamlarcasına kafasını salladı.

Profesör aldığı cevaptan memnun olmuşçasına Hina'yı onaylayıp diğer örnek için gözlerini etrafta gezdirdi. Birkaç saniye sonra ise bir arka sıradaki Cris'e değindi parmakları ve onun da ayaklanmasını sağladı.

"Evet Cris sende paylaş bize." Cris'in gülümseyerek bakan yüzü bana döndüğünde, göz devirmemi tutamamış, büyük umursamamazlık bahşetmiştim ve eder etmez dudaklarını aşağı doğru sarkıtmış üzüldüğünü göstermeye çalışarak önüne dönmüştü.

"Üzüntü hocam üzüntü..." elimi alnıma dayayarak başımı olumsuzca sallayıp gülümsedim. Bu çocuk cidden adam olmayacaktı.

"Son olarak Elis" profesörün uzun kemikli parmağı bana doğrulduğunda yavaşça yerimden kalkarak vereceğim cevabı düşündüm. Sen ise oturduğun yerde ayağınla bir şarkı ritmi tutuyor beni yine ve yine sinir etmeyi başarıyordun.

Sinirle sokuyara seni bulmuştu. Bakışlarımı üzerinde hissetmiş olacaksın ki hemen kafanı bana doğru dönüp birleştirmiştin gözlerimizi.

"Nefret" okul eteğimi düzelterek sırama geri oturduğumda kulaklarım kıkırdamanı işitmişti.

"Peki, hissettiğiniz duygu ve değişimleri hangi organınızı yorar biliyor musunuz?" Keyifle ellerini önünde birleştirerek yerine geri oturmuştu. Soruyu sınıftan kimsenin bilemeyeceğini bildiği için bu kadar rahattı çünkü bileceğimiz birşeyi asla sormazdı.

"İlk olarak Hina bize söylemiş olduğu aşırı düşüncelilik dalağı yorar." Ben defterimi çıkararak not almaya başladığımda, sınıftakiler ise kıkırdamaya ve öğrendikleri yeni bilgiyle dalga geçmeye başlamışlardı. Herkesten farklı olarak sen gözlerini ısrarla yazıyor olduğum not defterine sabitlemiştin ve tüm dikkatin defterimde olması beni biraz sarsmaya başlamıştı.

Biyoloji hocamız büyük bir başarıyla sınıftaki çalışkan ama daha ergen öğrencileri susturup diğer bir örneğe geçiş yapmıştı senden umarım gözlerini artık benim not defterimden çekip başka bir odak noktasına geçiş yapabilirdin.

Çünkü biraz daha bakacak olursan elim ayağım birbirine karışacaktı.

"Cris'in vermiş olduğu örnek ise üzüntü, bu da akciğerinizi yorar."

"Hocam, akciğerimin böyle bir duyguyla yorulmasını istemiyorum ne yapmalıyım?" Benve sende dahil sınıftaki herkes Cris'e -gerizekalı- bakışları attığımızda Cris omuz silkmiş ve profesörü dinlemeye devam etmişti.

"Üzülmemelisin o zaman." Anında arkasını dönerek bana göz kırptığında kafasını hafif bana doğru uzatarak sadece benim duyabileceğim bir ses tonunda konuştu.