The Chef Lover🧡🧡 (Completed)[Mini Story]

Part_10(Final)[Zawgyi]

          မားမားဆီမွာအားရ‌ေအာင္ငိုၿပီး ရင္ဖြင့္လိုက္ေတာ့မွ တစ္ပတ္လုံးစာတင္းက်ပ္ေနခဲ့သမွ်ဟာေလ်ာ့က်သြားရသည္။ မားမားကလည္းသူႏွင့္ညေနအထိအေဖာ္ျပဳေပးၿပီးစကားေတြေျပာေပးတာမို႔ ဒီေန႕မွေတြ႕သည္ဆိုေပမဲ့အေတာ္ပင္ရင္းရင္းႏွီးႏွီးျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ဒီတစ္ပတ္စာေသခ်ာမလုပ္ျဖစ္ခဲ့သမွ်အလုပ္တို႔ကို ညက်ရင္လုပ္မည္ဟုေတြးကာ အိမ္အျပန္လမ္းမွာေတာ့စိတ္လက္ေပါ့ပါးမႈႏွင့္အတူ အလုပ္ေတြတစ္ပုံႀကီးကလည္းပါလို႔လာ၏။ ေပါ့ပါးသြားတဲ့အေတြးထဲမွာေတာ့ညက်အလုပ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ေစာခဲ့ရင္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကိုဖုန္းဆက္မယ္လို႔လည္းေတြးေနလ်က္ မ်က္ႏွာထက္တြင္ၿပဳံးေယာင္သမ္းလ်က္ရွိသည္။

ေဆာင္းလအလယ္မို႔ ေပက်င္းရဲ႕ရာသီဥတုဟာ အေႏြးစက္ဖြင့္ထားတာေတာင္ ေအးမွ်မႈအနည္းငယ္ကိုခံစားေနရ၏။ထိုအခ်ိန္တြင္....။

"ေဒါက္...ေဒါက္...ေဒါက္..."

‌တိတ္ဆိတ္တဲ့ညအခ်ိန္မွာ တံခါးေခါက္သံၾကားတာမို႔နာရီကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ညဆယ့္တစ္နာရီခြဲ...။ထို႔ေနာက္ေရွာင္က်န႔္တံခါးဘက္သို႔လွည့္ကာ....။

"ေလးဖန္လား ဝင္ခဲ့ေလ..."

ခဏေနေတာ့တံခါးဖြင့္သံႏွင့္အတူ ေလးဖန္ကအခန္းထဲသို႔ဝင္လာ၏။

"ေလးဖန္ေနာက္ေတာင္က်ေနၿပီ အိပ္မေပ်ာ္ဘူးလား..."

ေလးဖန္ကေရွာင္က်န႔္ရဲ႕ ကုတင္စြန္းေလးမွာဝင္ထိုင္လိုက္တာမို႔ ေရွာင္က်န႔္ကလည္းအလုပ္စားပြဲကေန ေလးဖန္ဘက္သို႔လွည့္ထိုင္ရင္းေမးလိုက္၏။

"ေလးဖန္ တစ္ေရးနိုးတာပါ..."

"ေအာ္..."

"က်န႔္က်န႔္....ရိေပၚေလးကိုအခုထိစိတ္ဆိုးမေျပေသးဘူးလား..."

ေလးဖန္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ေရွာင္က်န႔္ေလးဖန္ကိုအံ့ဩစြာၾကည့္မိသည္။ ထိုေနာက္ခပ္ဖြဖြၿပဳံးမိ၏။ ေမာင္ကအားလုံးရဲ႕အခ်စ္ခံေလးပဲ...ေလးဖန္ကေတာင္တေရးနိုးတာျပန္မအိပ္နိုင္ပဲ သူဆီမွာတကူးတကလာၿပီးစိတ္ပူေပးေနသည္။

"သူ႕အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္တခ်ိဳ႕ကိုခ်ထားၿပီးပါၿပီ ေလးဖန္..."