Pleasuring Stain

Kabanata 26

Kabanata 26

It's been three months since Mama admitted to the hospital. It's been three months, yet she's not waking up. It was really devastating. I couldn't even concentrate in school. Dumagdag pa na nalalapit na ang exam week for taking college entrance exams and scholarship examination. It was really stressful.

But, Stain never leave by my side. He was always there to lighten up my mood, and to cheer me up. He was there when all I want is to fucking stop everything. He was there to lift me up, whenever I'm feeling down.

Siya nga ang tahanan ko. Sa kanya ako kumukuha ng lakas tuwing pagod na pagod na ako. Sa bisig niya ako umuuwi, ang mga yakap at halik niya ang nagsisilbing gamot sa akin upang magpatuloy ako. Siya ang pahinga ko.

He's my sanity.

Mababaliw na siguro ako kung wala siya sa tabi ko. Negativity always visiting me, the monster in my head always pestering me, especially when I'm alone... and Stain, hindi niya ako hinahayaang mag-isa.

Sa loob ng tatlong buwan na iyon, I made myself distracted using Stain... he's my distraction. Making love with him is my new distraction, right after that night on the table of our dining... naulit pa iyon, pero hindi naman sa dining.

Everytime na mapapatingin ako sa dining table namumula ako.

Fucking memories.

Bumisita ako kay Mama ngayon dahil sabado naman.

"Ma, next week na po ako magti-take ng entrance exam sa dream school ko..", I caressed her hand while taking to her.

She's still unconscious. Nilipat na siya sa isang private room nang mag-stable na ang lagay niya last month pero hindi pa rin siya nagigising. Sabi ng doktor naririnig daw niya kami, kaya kinukwentuhan ko siya tungkol sa mga nangyayari sa aking buhay, at sa aking buong araw.

Dumidiretso ako rito sa hospital right after my class. Madalas ay kasama ko si Stain, pero katulad ngayong araw na ito, may malaki silang event na pinuntahan kaya maaga pa lamang ay naghahanda na sila sa venue.

"'Diba sabi mo, Ma.. Ikaw maghahatid sa akin kapag nag-umpisa na akong mag-take ng mga exams for college at scholarships?", pilit akong ngumiti at pinasigla ang aking boses kahit na parang may nakabara na sa aking lalamunan at naghahapdi na ang aking mga mata dahil sa pagpipigil ng aking luha.

Humugot ako ng hininga at tumingala.

Lagi na lang talaga akong naiiyak tuwing nakikita kong ganito ang kalagayan ni Mama.

"Ma, wake up na please...", I placed my fist on my mouth to suppress my sobs.

Napaigtad ako nang maramdaman ko ang pagbukas ng pinto ng kwarto ni Mama.

Dali-dali kong pinunasan ang mga luhang umaalpas sa aking mga mata. I took a deep breath and calm myself.

Lumingon ako at nakita ko si Kuya Zeno an may dalang basket ng prutas at isang bugkos ng bulaklak. Halatang kagagaling lang niya sa trabaho dahil nakasuot pa siya ng puti nilang long-sleeve polo na inangat niya hanggang sa kanyang siko at itim na slacks.

Ginawaran niya ako ng isang pagod na ngiti bago dumiretso kay Mama at humalik sa noo nito.

Nang malaman ni Kuya Zeno ang nangyari kay Mama, nakatikim na naman ng suntok si Papa. Hindi nga nagkamali si Kuya Zone, si Papa nga ang sinisi ni Kuya Zeno kung bakit nandito si Mama at naka-confine. Kung bakit na-comatose si Mama.

Wala ako no'n dahil hindi na ako muling pinabalik ni Kuya Zone, dahil nga sa pagkabinat ko. Hindi niya alam na ayos na ang pakiramdam ko, lalo na noong pinagpawisan ako dahil sa heated session namin ni Stain.