MAFYA (DÜZENLENİYOR)

Bölüm 4

İyi Okumalar :)

Gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Bu ne demekti böyle. Kağıtta yazanları bir kez daha okudum. "Sen her zaman benimsin." Cidden ne anlatmaya çalışıyordu bu adam. Hem İtalyanca bildiğimi nereden öğrenmişti. Gerçi hakkımda öğrendiği bir çok şeyi nereden öğrenmişti demem daha doğru olurdu. Aheste bir şekilde ayağa kalkıp ilerlediğinde hiç düşünmeden bende kalktım peşinden. Elimdeki araba anahtarını da sıkıca tuttum. Arkasından geldiğimi biliyormuş gibi ağır ağır yürüyordu. Bu topuklularla ona yetişmem için zaman veriyordu sanki. Sağa doğru döndüğünde hızımı arttırdım ama birinin omzuma çarpmasıyla arkaya doğru sendeledim. Kendimi toparlayıp hızlandım ve bende peşinden sağa doğru döndüm ama dar uzun koridorda kimse yoktu. Loş kırmızı ışık koridoru zar zor aydınlatıyordu. Adımlarımı yavaşlatıp tedirgince ilerledim. Artık son odaya geldiğimde kolumdan birisi tutup hızla odalardan birine çekti. Ağzımdan çıkan ufak çığlığımı koca elleriyle susturmuştu. Kim olduğunu anlamam uzun sürmese de üstümden ellerini çekmesi için çırpındım. Yüzündeki gülümsemeyle halime bakıp yavaşça geri çekildi. Şuan ki halimden zevk mi alıyordu ?

Ne yaptığını zannediyorsun sen be ! Kimsin sen ?

Korku ve heyecandan dolayı sesim olduğundan çok daha yüksek çıkmıştı.

Cidden merak ediyor musun kim olduğumu ?

Benim aksime sakin olan ses tonu sağ olsun beni daha çok geriyordu.

Önce beni kandırıp zorla yanına getiren, ardından da hiç bir şey olmamış gibi doğum günüme gelip bana araba hediyen birini, evet merak ediyorum. Düşününce sence de çok normal değil mi merak etmem ?

Uzun cümlemin ardından derin bir soluk çektim içime. Öylece gözlerini bir saniye bile ayırmadan dinlemişti beni.

Merak etme küçüğüm, zamanla her şeyi kendin keşfederek öğreneceksin.

Sözleriyle resmen sinirimle oynamaya yemin etmiş gibiydi. Tam ağzımı açıp konuşacakken üstüme doğru eğilip kulağıma yaklaşınca olabildiğince kapıya bastırdım kendimi.

İstersen keşfetmeye bu geceden başlayabilirsin.

Duyduklarım resmen beni kendime getirmişti. Ellerimi kaldırıp göğsünden tüm gücümle ittirmeye çalıştım. Etkilenmemiş gibi sadece kafasını geriye çekip gözlerini gözlerime hapsetti. Bir kez daha ittirdiğimde istese yerinden kıpırdamayacağı gibi yine kendi isteğiyle geriledi.

Psikopatsın sen psikopat. Ne dediğinin farkında mısın ? Uzak dur benden, o gün sadece çarpıştık ve bitti. Bir daha karşıma çıkmayacaksın !

Sinirden kızaran gözlerimi bir saniye kadar kapatıp açtım ve arkamı dönüp kapıyı açtım, buradan hemen uzaklaşmam gerekiyordu.

Evet karşına çıkmayacağım bir daha. Çünkü hep yanımda olacaksın.

Sözleriyle histerik bir kahkaha atıp dışarı attığım adımımı durdurdum ve arkamı dönüp elimde sıkıca tuttuğum anahtarı yüzüne fırlattım.

Hayal kurmak için yaşın sence de fazla büyük değil mi ?

Yüzünde ki gülümsemeyle başımı olumsuz anlamda sallayıp arkamı döndüm. Karşımda ki adamı hiç fark etmediğim için korkudan sıçrasam da adımlarımı durdurmayıp yanından geçmek için hamle yaptım. Adımımı atmamla önüme geçmesi bir olmuştu. Terslik olduğunu anlayıp bir anda adamı omzundan itip koşmaya başladım. Odaların kapısı açılıp önümü kesen adamlarla olduğum yerde kalmıştım. Arkamdaki adım sesleriyle çaresizce arkamı döndüm. Gözlerimden yaşlar firar ederken tek odak noktam onun gözleriydi. Konu çizdiğim arabası olmaktan çoktan çıkmıştı. Bir anda ağzıma kapatılan bezle çırpınsam da çok uzun sürmemişti bu. Arkaya doğru düşecekken onun kolları durdurmuştu beni. Bilincim kapanıyordu. Bulanıklaşan yüzü ciddiyetle ifademi izledikten sonra beni kucakladı ve ilerlemeye başladı.

Hayal kurmak için bence de çok büyüğüm, bu yüzden gerçeğini yaşamaya ne dersin küçüğüm ?

___

Bölüm nasıldı, bence çok iyiydi. Umarım sizde beğenmişsinizdir. Geçiş bölümüydü diyebiliriz aslında bu bölüme :) Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

İyilikle kalın :)