HEY KID!

Kabanata 1

Kabanata 1

“Kuya!” rinig kong sigaw ng nakababata kong kapatid. “Kuya open the door! Kuya!”

“Go away Sophie! I’m still sleeping!” sigaw ko pabalik pero patuloy pa rin siya sa pagkatok sa pinto ko. Inaantok pa ako for Pete’s sake! My head still hurts. “May hang-over pa si Kuya, Princess.”

“But kuya, mom and dad already left! No one is taking me to school and I’m super late for my class! Please kuya! Drive me to school! The driver can’t take me to school ‘coz the car’s broken! Kuya!” sigaw niya pabalik at patuloy sa pagkatok sa pinto ng kwarto ko.

“Just get my keys, ok? I’ll be there in a minute.” pagkasabi ko nun, narinig ko nalang ang pagbaba niya ng hagdan.

Bumangon naman na ako at dumiretso sa banyo at naghilamos. Simpleng black v-neck at khaki pants nalang ang sinuot ko since wala nakong time para mag-ayos ng mabuti. Nagmamadali na ang kapatid ko eh. Kaka-transfer niya lang kasi sa bago niyang school dito sa Pinas. Sa America kasi siya lumaki at nasanay siya na 8am ang time ng class niya unlike dito sa Pinas na 7am. Pareho naman kami ng university na papasukan ngayon pero college na kasi ako at siya naman ay Grade 8 palang, ako naman 2nd year na at mamayang 10am pa ang first class ko. Kung hindi lang ako nag-aral sa America, 4th year college na sana ako ngayon. At kahit labag sa loob kong maaga akong ginising ng kapatid ko, wala akong magagawa kasi siya ang prinsesa dito sa bahay. (Sophie’s academic status is based from the new curriculum, K+12. On the other hand, characters from Nerdy and Playboy are based from the old curriculum, since Preston and Sophie studied in America and they needed to transfer, let’s assume that the new curriculum has just approved recently. But Preston’s case is not based on K+12.)

Sophie is a sweet child, kaya kahit na anong hinihiling niya sa akin ay agad ko namang sinusunod. Mataray siya sa ibang tao pag hindi niya kilala pero once you get to know her, she’ll be sweet and friendly, kaya mahal ko ang kapatid ko. How can I say ‘no’ to her? Kahit siguro hindi niya pa i-request sa akin kung may gusto siya ay ako pa mismo ang magbibigay sa kanya.

Pagkababa ko naman ay nakita ko na siyang nakatayo sa pinto at inaabangan naman ako. Nilapitan ko naman siya at hinalikan sa noo, “Good morning princess. Let’s go?” tanong ko sakanya kaya lumabas nako at sumakay na sa motorbike ko. Umangkas naman na siya at mahigpit siyang yumakap sa bewang ko, “Princess, ayusin mo yung skirt mo.” paalala ko sakanya kasi tumataas na ang skirt niya. Kung bakit pa kasi 2 inches above the knee ang skirt niya? Hindi ba pwede 2 inches below the knee? Makitaan pa itong kapatid ko eh.

“Yes kuya, but can you please drive now? I only got 15 minutes ‘til my first class starts.” sabi niya kaya naman pinaharurot ko na ang sasakyan ko. “Kuyaaaa!” narinig ko ang sigaw niya kaya tinawanan ko lang siya at hinawakan ko ang mga kamay niya sa bewang ko.

“Hold still, princess.” I said to her at after 5 minutes ay nakarating na kami sa university.

Pinark ko naman na ang motor ko at bumaba na kaming dalawa. Nilibot naman ng mata ko ang university at napansin kong maraming nakatingin sa amin. High schoolers kasi eh. Binalingan ko naman ng tingin si Sophie at napansin kong nagtago siya agad sa likuran ko. Natawa naman ako sa inasta niya, she’s scared. She’s nearly 14 pero alam kong nahihiya pa rin siya pag nasa bagong lugar siya. I grabbed her hand and smiled at her, “Samahan kita? Its fine with me.” sabi ko kaya tumango naman siya habang nakatingin pa rin sa baba. Inakbayan ko naman siya at hinalikan sa sentido niya, “You’ll be fine here, princess. Kuya will always be here, okay?”