مطلقه فى سن العشرين

الحلقه الثالثه و العشرون

الدكتور: للاسف المريضه فقدت الذاكره
محمد: ازاى و ليه
الدكتور: هى كانت مضروبه جامد فى دماغها و ده ادى الى فقدانها الذاكره
محمد: طب الذاكره دى هترجعلها امتى يا دكتور
الدكتور: بص حقيقه انا مش عارفه بس انا فهمتها انكوا اهلها و صحابها بس اهم حاجه ايه حاجه زعلتها سببت ليها حزن قبل كده محدش يقولها عليها عرفوها على نفسكوا بس و الباقى هى هتفتكروه لوحدها لما الذاكره ترجع اما دلوقتى ممكن يحصلها انتكاسه
محمد: شكرا يا دكتور
و دخلوا لأريج
أريج كانت بتبصلهم و مستغرباهم
أريج بتكلم نفسها: مين دول معقول دول اهلى انا ليه مش فاكره حد فيهم
محمد: احب اعرفك بنفسنا
أريج: ياريت
محمد: انا والدك محمد الحسينى و دى والدتك سهام سليمان ده اخوكى يزيد و دى مراته حنين بنت خالك و عندهم ولد اسمه تميم ام ده عمك احمد الشيال و دى مراته نها الشيال و ده ابن شهاب الشيال
أريج كانت بتبصلهم و تهز رأسها و فى نفسها: ايه شهاب ده مز اوى كده ليه يخربيته قمر قمر
أريج: و الباقى مين
محمد: ده معتز و وئام توأم و ابن عمك احمد اما دى أيسل صاحبتك كنتوا بتدروسوا مع بعض فى باريس و جيتوا اشتغالتوا مع عمكوا احمد و مكتوب كتابها على معتز اما ده مهاب صاحب شهاب و انتى اتعرفتى عليه فى باريس و مكتوب كتابه هو و وئام
أريج: اهلا بيكوا كلكوا
الكل: اهلا بيكى حمدلله على سلامتك
أريج: الله يسلمكوا بس هو انا فقدت الذاكره ازاى
محمد: عملتى حادثه و اتخبطتى فى رأسك جامد و فقدتى الذاكره
أريج: اهاااا طب انا هخرج امتى
محمد: لما تخفى شويه
أريج: طيب
سهام: انا هخلينى معاكى
أريج: ياريت عشان اتعرف على حضرتك
محمد: طب يلا احنا
الكل: يلا
شهاب: انا هقعد معاهم
يزيد: لا روح انت استريح انت لسه تعبان و انا هخلينى معاهم و بكره تعال انت
شهاب: ماشى يا صاحبى
و الكل خرج من المستشفى راحوا يأكلوا و يبعتوا لسهام و يزيد اكل
فى المطعم
الكل كان قاعد بياكل و أيسل كانت بتلعب فى الاكل و مش عارفه تاكل
معتز: مبتكليش ليه يا أيسل
أيسل: عادى ماليش نفس
معتز: مالك يا أيسل
أيسل: انا عايزه أروح ممكن
معتز: طب كلى طب
أيسل: لا بليز عشان خاطرى
معتز: حاضر يلا
و قاموا هما الاتنين
احمد: رايحين فين يا ولاد
معتز: أيسل تعبانه و عايزه تروح
نها: مالك يا حبيبتى
أيسل: لا عادى يا طنط مفيش حاجه
معتز: يلا عن اذنكوا
و مشيوا
مهاب: هتعملوا ايه فى الفلل
محمد: انا و احمد بنفكر نشترى أرض كبير و نبنى فيها فلل لينا كلنا
مهاب: حلو ده و تكونوا كلكوا مع بعض
احمد: و انت معانا انت خلاص بقيت واحد مننا
مهاب: بس يا عمى
احمد: مفيش بس
مهاب: تمام
محمد: ان شاء الله اول ما نخلص الفلل تتجوزوا كلكوا يعنى ان شاء الله بعد ٤ شهور
مهاب: ان شاء الله
نها: محمد انت كويس
محمد: الحمدلله
عند أريج
أريج: ممكن تحكيلى كل حاجه عنكوا يا مامى
سهام: عايزه تعرفى ايه
أريج: اعرف كل حاجه انا نسياها
سهام: بصى عمك احمد ده صاحب باباكى من زمان و عياله انتى و اخوكى زياد صاحبهم اوى و متربيين كلكوا مع بعض و كنتى انتى و شهاب صحاب اوى زمان مكنتيش بتسبيه خالص و بعدين بعدتى عنه و بعد ما رجعتى من باريس رجعتوا صحاب تانى و اه و اتتى قريبه من مرات اخوكى يزيد جدا و كل اسرارك معاها و ليكى صاحبتك أيسل انتوا الاتنين صحاب جامد اتعرفتى عليها فى باريس و بتحبيها جدا و بتعتبريها اختك و هى صاحبتك و يزيد اخوكى بيحبك و بيخاف عليكى جدا و انتى بتحبيه و باباكى بقا روحه فيكى انتى و اخوكى و بيحبكوا اوى و نها مرات عمك احمد دى طيبه و جدعه جدا و صاحبتى جدا
أريج: ايه ده مكنش فيه اي اكشن فى حياتى
سهام بتوتر: لا لا مفيهاش حاجه
يزيد دخل عليهم بالاكل اللى استلمه من الدليفرى
يزيد: يلا عشان ناكل
سهام: يلا
أريج: انت قمور اوى يا يزيد لو مكنتش اخويا كنت عكستك
يزيد بضحك: عكسينى عادى ميهمكيش
أريج: ماشى خلاص
عند معتز
معتز: ممكن اعرف مالك
أيسل بعياط: خايفه متفتكرنيش و انت بحبها اوى مش عايزه اخسرها كفايه خسرت امى مش عايزه اخسر أريج كمان أريج طلعتنى من حزنى و لو خسرتها هرجع تانى لوجعى
معتز: انا معاكى و موجود و انتى متسبيهاش اقربى منها تانى
أيسل: خايفه تبعدنى عنها و متحبنيش
معتز: متخافيش يا قلبى أريج فقدت الذاكره بس مفقدتش ايه احساسها و شخصيتها
أيسل: ماشى
معتز: تحبى نروح نشرب حمص الشام و نوقف نشوف النيل شويه
أيسل: ياريت
معتز: يلا بينا
راحوا وقفوا على كوبرى قصر النيل و اشتروا حمص الشام و فضلوا قاعدين فى الهوا
أيسل: الجو جميل و رومانسى
معتز: اه جدا أيسل
أيسل: نعم
معتز: انا بحبك اوى
أيسل: و انا كمان بحبك اوى
عند شهاب
روحوا الشقه يزيد كانت شقه كبيره اوى و سايعه الكل كان فيها خمس اوض راح اوضته
و فضل يفكر ازاى يقرب من أريج و يخليها تحبه و افتكر ايام زمان
كان عيد ميلاد أريج 14 طلعت عليهم أريج و كانت قمر شهاب بصلها بسرحان و حب وقتها شهاب حب أريج و بدأ قريب منها اكتر و بقوا صحاب جامد بس كان خايف عليها و قرر يبعد عنها لانها كانت صغيره لسه و مش عايز يجرحها افتكر لما اتولدت و كان بيقولهم دى عروستى و كانت بتكبر و هو حواليها و معاها اتحولت الصداقها اللى كان بنيها بينهم الى حب و بعده عنها عشان ميأذيهاش بس للأسف هى اتأذت لما بعدت عنه
نام شهاب من كتر التفكير
تانى يوم
الكل راح يشوف أريج ماعدا احمد و محمد راحوا الشركات
أيسل: وحشتينى يا صاحبتى
اريج بأبتسامه: و انتى كمان ماما قالتلى انك صاحبتى الوحيده
أيسل: اه و بحبك جدا جدا بجد
أريج: يديمك ليا يارب
أيسل: و يديمك ليا يا قلبى
معتز: مش قولتلك أريج مفقدتش حاجه غير ذاكرتها اما طيبتها مفقدتهاش
أيسل: صح عندك حق
وئام: عامله ايه يا أريج
أريج: انا تمام الحمدلله
حنين: وحشتينى يا قلبى
أريج: انتى اكتر بجد
حنين:حقيقه مبسوطه انك معانا و قومتى بالسلامه
أريج: ميرسى يا قلبى
مهاب: حقيقه انتى خلتينى هنموت من الخوف عليكى
أريج: عشان اعرف غلاوتى عندكوا بس للاسف نسيتكوا
مهاب: هترجعلك الذاكره و تفتكرينا متقلقيش
أريج: يارب
نها: حمدلله على سلامتك
أريج: الله يسلمك يا طنط
شهاب فضل واقف بصصلها و هى بصتله
أريج: ايه مش هتسلم عليا و تتكلم معايا زيهم
شهاب: امممممم كنت مستنيهم يخلصوا عامله ايه
أريج: تمام و انت
شهاب: انا تمام
أريج: سمعت انى كنت قريبه منك و بعدين بعدت عنك ليه بعدت عنك
شهاب بتوتر: الكليه و السفر و كده بعدنا عن بعض
أريج: بس شكلك مز اوى ازاى ابعد عنك ده انا حماره
الكل ضحك على كلامها
شهاب: لا ده انا اللى حمار
يزيد: ما جمع الا ما وفق
الكل ضحك و قعدوا يهزروا و يضحكوا و محمد و احمد جم و انضموا ليهم و الدنيا كانت حلوه اوى بالنسبالهم و عدت الايام و شهاب و أريج كانوا بيقربوا من بعض تانى و كان ساعات هو اللة بيبات معاها و فى يوم دخل عليها بورد و شوكولاته
أريج: واو دول ليا
شهاب: امال للممرضه المزه اللى بره
أريج: مزه فى عينك اتلم
شهاب بضحك: بهزر يا مجنونه
أريج: غلس و هزارك بايخ
شهاب: طب هاتى الشوكولاته و الورد بتوعى
أريج: خلاص بقوا بتوعى و اتلم و اقعد ساكت
و جه معاد خروج أريج قامت تلبس و تبص لنفسها فى المرايه لاقت نفسها بتفتكر حاجات مشوشه غمضت عينيها و بعدت عن المرايه و بعد كده روحت الشقه
أريج: ايه ده هو احنا كلنا عايشين فى الشقه دى
يزيد: لا الفلل بتاعتنا اتحرقت و اشترينا ارض فلل لينا كلنا عشان كده قاعدين فى الشقه دى
أريج: اهااا. حنين ممكن اتكلم معاكى شويه
حنين: طبعا يا روحى
و راحوا هنا الاتنين بالبلكونه
حنين: فى ايه يا روحى
أريج: انا متلغبطه
حنين: ازاى
أريج: مش عارفه بس انا
حنين: بس انتى ايه
أريج: بحب شهاب
#نهايه_الحلقه_الثالثه_والعشرون
#Rawan