I fell in love with you

Mistake

Julia POV

Ik schrik me dood als ik zie wie er voor mijn neus staat. Het is Fabian. "Wat doe jij nou hier?" vraag ik zelfverzekerd en voel dat Samuel zacht in m'n hand knijpt. Voordat ik het weet trekt Fabian me omhoog en geeft me een harde duw, waardoor ik op de grond val. Ik schrik en Samuel staat nu ook op. "BLIJF MET JE POTEN VAN HAAR AF!" Schreeuwt hij en hij geeft Fabian een harde trap in zijn kruis, maar Fabian laat zich niet gek maken. Ik lig nog steeds op de grond, en zie hoe Fabian Samuel hard terug pakt. "JONGENS STOP, ALSJEBLIEFT!" schreeuw ik. Fabian komt op me afgelopen en fluistert vies: "Beter hou jij nu gewoon je mond vieze hoer." Ik zwijg en Fabian loopt weer in de richting van Samuel, en Samuel geeft Fabian nog een harde klap, waardoor hij op de grond valt. Samuel rent naar me toe om te kijken hoe het met me gaat. Inmiddels zijn er al meer mensen gekomen die het gevecht proberen te stoppen. Ik voel 2 sterke armen die mij omhoog trekken. "Gaat het lieverd?" vraagt Samuel. Er loopt een straaltje bloed over zijn gezicht. Ik ga op het bankje zitten en ik zie dat Fabian overeind krabbelt met hulp van andere onbekende mensen. Hij heeft een bloedneus, en dat heeft hij verdiend.
Ik haal een zakdoekje tevoorschijn en veeg voorzichtig over Samuel zijn gezicht. "Gaat het?" vraag ik voorzichtig. Samuel knikt en staat op. "Kom, we moeten weg hier. Voordat die gestoorde gek ons nog meer aandoet." zegt hij. Ik sta ook op en we lopen zo snel mogelijk weg, ik kijk nog 1 keer achterom en Fabian staat daar nog steeds. Gelukkig, hij zoekt het maar uit denk ik.

We zijn gelukkig snel bij Samuel zijn huis, en Samuel en ik vliegen de trap op naar boven. Samuel geeft me een joggingbroek en een shirt van hem, om even lekker in bij te komen van de schrik. Ik kleed me snel om en we lopen samen naar de woonkamer. Ik plof op de bank en Samuel maakt thee in de keuken. Even later komt hij naast me zitten en geeft het warme drankje aan mij. Hij slaat zijn sterke armen om me heen en ik verberg mijn gezicht in zijn nek.

Samuel POV

Ik voel hoe er druppeltjes op mijn huid vallen. Het zijn Julia haar tranen. Ik pak haar gezicht vast en zie haar gebroken gezicht. Ik sla mijn armen nog steviger om haar heen en hoor Julia snikken. "Lieverd het komt echt allemaal goed." "Ik weet het niet Sam, echt niet. Ik wil dit niet. Dit is allemaal mijn schuld. Het spijt me zo." "Dat is het niet liefje, echt niet. Jij kon hier niks aan doen. Nu ben je bij mij en ik bescherm je. Ik beloof het je, er kan nu niks meer gebeuren. Ik ben bij je." Ga in verder. Het doet me pijn om haar zo te horen. "Sam je snapt het niet. Ik heb zo'n grote fout gemaakt. Ik ben zo dom geweest, het spijt me zo Sam." Snikt ze , nu harder dan eerst. Ik schrik. "Wat is er dan?" vraag ik begrijpend. Julia zucht en ik heb haar losgelaten. "Beloof me dat je niet boos wordt." zegt ze. "Uh, oke. Vertel Juul, wat is er?" Ze begint nog harder te huilen en ik troost haar. Ik wil heel graag weten wat er aan de hand is. Ze moet het me echt vertellen.