Daughter of Stark || Düzenleniyor

~19~

🧸

○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●

Miray elindeki bıçağı daha sıkı kavrarken aklındaki planın basit ama oldukça işe yarar olduğunu düşünüyordu. Obadiah dış kapıyı kapattıktan sonra salona doğru ilerledi. Miray'ın yanındaki koltuğa oturdu ve konuşmaya başladı.

"Bana yardım edecek misin?"

"Babama ve Pepper'a zarar vermeyeceksen.. Olabilir.

"Bana yardım ettiğin sürece kimseye zarar gelmeyecek."

"Ama şu an onların iyi olduğunu bilmeliyim. Onları arayacağım."

"Hayır. Kimseyi aramak yok. Sen işini ne kadar çabuk bitirirsen o kadar çabuk gidersin."

"O zaman yapmayacağım."

"Hayatımın geri kalanını burada huzurla seninle geçirebilirim Miray ama sen.. Sen geçiremezsin. O yüzden burada benim kurallarım geçer!"

Miray adamın kendi üstüne bir adım atmasıyla oturduğu yerde derin bir nefes verip bakışlarını yeniden açık olan televizyona kaydırdı.

"Sana bir reaktör mü yapmamı istiyorsun.. Pekiala büyükbaba! Kalk ve bana yemek hazırla, ben de çalışmaya başlayayım."

"Kız olan ben değilim. Kalkıp senin hazırlaman gerekmiyor mu?"

"Zeki olan benim, sen değil! Şimdi kalk ve bana yemek hazırla. Büyük bir sandviç istiyorum."

Obadiah kızın dediğiyle göz devirip isteksizce onu onayladı. İstediğini alana kadar bu kızı çekmekten başka çaresi yok gibiydi. Büyük cüssesiyle mutfağa ilerleyip gözden kaybolduğunda Miray derin bir nefes verip bileğindeki akıllı saatin mesajlaşma yerini açtı. Hızla babasına konumunu atıp Obadiah'ın yanında olduğunu, kendisinden bir reaktör istediğini söyledi.

O sırada Jarvis Miray'a bir sorun yüzünden mesajın iletilmediğini söylediğinde kız pes etmeden aynı mesajı Pepper'a ve Happy'e de göndermeye çalıştı. Her seferinde Jarvis'ten aynı sorun bildirimini aldığında en son konuşmalarda bulunan Dylan'a bastı. Obadiah'a yakalanmamak için çok az zamanı kalmıştı ve bir an önce birine bu mesajı göndermeliydi..

"Dylan.. Geçmişi unut. Sana ihtiyacım var. Obadiah tarafından tutsak alındım. Hemen babamı bul. Ona tahta evde olduğumu söyle. O hangi ev olduğunu biliyor. Obadiah'ı daha ne kadar oyabilirim bilmiyorum. Çabuk olmalısın. Bu arada bana geri dönüş mesajı atma, arama ve babama da söyle sakın beni aramasın. Obadiah bu saatin bu işlere yaradığını bilmiyor."

Kız mesajı başarıyla gönderip stresle saçlarını kaşıdı. Dylan babasına söylerdi.. Değil mi?

"Sana son kez güveniyorum Dylan."

Ne kadar içine sinmese de son mesajı gönderip saati normale çevirdi ve hızla cebine attı. Herhangi bir bildirim gelirse Obadiah bildirimi görmemeliydi.

Miray saati cebine koyduktan sonra masanın üstünde duran kağıt ve kalemi isteksizce eline aldı. Bir süre ne yapması gerektiğini düşündükten sonra en azından Mark IV için çalışmaya karar verip başını koltuğa dayadı, kağıda bir şeyler karalamaya başladı. Burada öylece oturup reaktör hazırlayamazdı.