AŞK OYUNU

9.BÖLÜM

sinirlerim bozulmuştu. o odada ne saklıyordu ki..? o odaya girmem lazım hemde hemen ama nasıl olacak ki bu offff..?
merti beklemeden aşşağıya indim. 
-artık biz gitsek iyi olur dedim. isa bey:
-çocuklar biraz daha oturun dedi. mert de salona gelmişti. 
-ceylan haklı baba bizde artık gidelim en iyisi neyse size iyi akşamlar kendinize iyi bakın dedi. mertin ailesiyle vedalaşıp eve gittik.
-mert
-ne?
-o odada ne var?
-hangi odada?
-senin odandaki kilitli odada dedim. mert arabayı ani fren yapmıştı. 
-aptal mısın sen ya dikkatli kullan şu arabayı çıkıyodum camdan az kalsın..
-ceylan bana o oda hakkında bir şey sorma anladın mı?
-anlamadım tamam mı?
-iyi in şu arabadan 
-nedenmiş?
-biraz yürürsen belki anlarsın in diye bağırdı. salak ya aptal... öküz... beni gecenin bi vakti cadde de indiriyor mal... 
arabadan indiğim gibi gaza basıp uzaklaştı yanımdan... ayı işte ben bu çocuğa boşuna ayı demiyorum ki görgüsüz bi de kocam olacak bi erkek bi kızı gece vakti cadde de bırakır mı? off ya diye bağırmaya başladım. rahat yarım saat yürümüştüm. sonunda eve varmıştım. 
mert salonda yoktu. yukarıya çıktım. ayaklarımı hissetmiyordum.. mert yatakta uzanmış, kitap okuyordu. hızlı hızlı merte doğru yürüyüp çantamla vurmaya başladım..
-aptal senin derdin ne?
-dur be vurma bana diyordu. ama gözüm dönmüştü. elime ne geçirdiysem merte fırlatıyordum. mert kollarımdan tuttuğu gibi beni yatağa yatırmıştı.
-sakin ol dedim sana..
-bırak beni...
-bırakmıyorum kim kurtaracak seni benim elimden şuan aa dur bakayım kimse kurtaramaz yazık olacak sana...
-ne saçmalıyorsun sen be pislik ayı ne olacak...
-bana ayı deme yumurcak
-canımı acıtıyorsun kollarımı bırak 
-bırakmıyorum dedim sana kafan basmıyo mu?
-nefret ediyorum senden.
-bende senden ne güzel işte.. derin bir nefes alıp kollarımı kurtarmıştım mertin elinden ve merti ittim.
-bana bir daha böyle bir şey yapmaa..
-neden?
-öğrenirsin bundan sonra koltukta yatmanı istiyorum
-nedenmiş?
-istemiyorum seninle yatmayı yaaa defol dedim. merti iterek odadan çıkardım ve kapıyı kilitledim. mert:
-aç şu kapıyı
-açmıyorum banane defol dedim. pike ile yastığı alıp kapıyı açtım. 
-al bak bunları sonra boynun falan tutulmasın kıyamam dedim alaycı bir şekilde ve kapıyı kilitledim. işte bu kadar diye mırıldandım gülerek. yatağa geçip alpi aradım.
-aşkım naber, eve geldik de öyle bi sesini duymak istedim, özledim aşkım yarın buluşalım olur mu?, tamam öptüm seni iyi geceler dedim ve telefonu kapattım. uykum da gelmiştim. en iyisi kafayı vurup yatmak kafamı yastığa koyduğum gibi uyumuşum...

*****

sabah olmuştu. gözlerimi açmıştım. yanımda mert uyuyordu. ohaaa bu kadar da olmaz. ben hayal falan görüyorum galiba. bu çocuk buraya nasıl girdi. bir de kapıyı kitlemiştim. nasıl olur bu yaaa. gözlerimi ovuşturdum. ancak mert aynıydı. hiç bir değişiklik yoktu sanırım bu bir hayal değil gerçekti. 
-mert, aloo kalksana be, off ayı gibi yatıyo..mert...
-ne yaa bi yatırmadın?
-sen nasıl benim yanıma geldin? mert gülmeye başladı.
-kızım burası benim evim meslek sırrı bilmediğin çok şey var?
-seninle yatmak istemiyorum neden böyle yapıyorsun?
-ama ben seninle yatmak istiyorum
-yok yaa nedenmiş?
-öyleymiş işte dedi.
-bugün alp bize gelicek.dedim mert yataktan doğrulup oturdu.
-onun bu evde ne işi var?
-var işte bugün öğrenirsin?
-neyi bugün öğrenirim.?
-boşver öğrenirsin dedim. acaba alp ile çıktığımı öğrenince ne yapıcaktı. çok merak ediyordum doğrusu ama oda eve kız atıyor ne olacak sanki umrunda bile olmam yani..
-aloo ceylan cevap versene..
-ne..? ne oldu? dedim kekeliyerek. 
-hiç ya bir şey yok sen ayakta uyumaya devam et dedi ve odadan çıktı. off ne aptalım nasıl da dalmışım öyle derin derin düşüncelere... telefonum çaldı. alp arıyordu.
-efendim hayatım, tamam bekliyorum gel dedim. üstümü giyinip aşşağıya inmiştim. 
off karnımda acıkmıştı. bir şeyler hazırlayıp alp gelmeden yesem iyi olacak. 
-bugün evde olmayacaksın dimi mert.?
-neden tabi ki de evdeyim..
-of aman başka zaman olsa eve girmezsin..
-aynen canım şuan çıkmak istemiyor dedi. gıcık bu çocuk ya offf... 
kapı çalmıştı. alp gelmişti. 
-hoşgeldin alp
-hoşbulduk canım
-geç içeri dedim beraber salona gelmiştik. mert alpe ters ters bakıyordu. 
-hoşgeldin alp dedi mert.
-hoşbulduk mert. mert:
-hayırdır hangi rüzgar seni bizim eve attı?
-sevgilimi görmeye gelemez miyim? dedi sertçe. mert sinirli sinirli bana bakıyordu.
-vay demek sevgili de oldunuz ilk önce öpüşün sonra da sevgili olun. lan o benim karım sen hangi hakla sevgili olursun ceylanla diyip alpe yapıştı.
olanlara inanamıyordum. alpi tutmaya çalışıyordum. merti iterek:
-yeter bırak alpi diye bağırdım. mert bana bakıyordu. merte vurarak:
-seni sevmiyorum anlıyor musun? ben alpi seviyorum ve çıkmaya başladık bu evlilik sahte ikimiz de biliyoruz birbirimizi kandırmayalım.mert:
-doğru haklısın sahte bu evlilik tamam ne istiyorsanız yapın dedi ve evden hızlıca çıktı. 
-ceylan 
-efendim alp 
-özür dilerim bak ben böyle olmasını istemezdim 
-sorun değil alp ama sonra görüşelim mi moralim biraz bozuk da.
-tamam canım diyip yanağıma öpücük kondurdu ve evden gitti. 
moralim çok bozulmuştu evden çıkıp gezmeye ihtiyacım vardı. aklıma buket gelmişti. buketlere gidip buket ile sohbet etsem belki kendime gelebilirim. buketlere gidip kapıyı vurdum. kapıyı buket açmıştı.
-aa ceylan hoşgeldin
-hoşbulduk buket dedim dudaklarımı büzerek.
-ne oldu kız gir içeri bakalım dedi. 
-buket çok kötü şeyler oldu?
-ne gibi..
-alp ile çıkmaya başladım ya inanabiliyor musun alp beni bir yıldır seviyormuş
-ohaaa inanmam ciddi misin?
-hı hı bi de mert öğrendi kavga ettiler..
-yuhhh yeter daha anlatma kızımm bu ne yaa...
-valla ve ben bi de merte kafa tuttum kavgada alpi seviyorum falan dedim oda kapıyı vurup çıktı.
-ceylan işte bak bu çok kötü olmuş..
-ama buket bi anda oldu nedense pişmanım bilmiyorum
-tabi pişman olursun neyse yaa üzme tatlı canını herşey olacağına varır dimi dedi gülerek.
-aynen dedim hafif tebessüm ederek.
buket ile akşama kadar güzel bi sohbet ettik. 
-kanka ben kalkayım bir de bizimkilere gitcem buraya gelmişken özledim annemleri falan...
-iyi olur kankaa..
-tamam canım bak yanıma gel olur mu? çok canım sıkılıyor
-tamam ceylancım... dedi. buketi öpüp evden çıktım.
yavaş yavaş yürüyerek annemlere gidiyordum. hızla yanımdan bi araba geçti. 
-aptal mısın be kasaptan almış ehliyeti ayı ne olacak diye bağırdım. araba durmuştu. neden durmuştu ki bu araba yaa off.. ya bir şey olursa... ya bana bir şey yaparsa off... niye korkuyorum ki burası benim mahallem. cesaretimi toplayıp hızlı hızlı arabanın yanına gittim. arabanın içerisi görünmüyordu. camına vurdum. cam açılmıştı. allahım o da ne bu mertti.
-mert
-efendim ceylan atla hadi arabaya dedi.
-neden?
-atla dedim konuşcaz seninle 
-tamam dedim ve arabaya bindim. mert arabayı sürmeye başladı. 
-nereye gidiyordun?
-babamlara
-tamam dedi. bir süre sonra babamlara gelmiştik.
-hani sen benimle konuşacaktın?
-babanlara uğra ondan sonra konuşuruz dedi. arabadan inip babamların evine girdim. mert de peşimden geliyordu. kapıya vurdum. abim açmıştı.
-ooo ceylan hanımlar gelmiş
-naber abi dedim gülerek.
-iyi kız özledim seni diyip sarıldı. 
-tamam hadi içeriye geçelim de özlemini içeri de devam ettirirsin. dedim. oturma odasına geçmiştik.
-babacım, annecim dedim. annem:
-ceylanım diyip sarıldı bana.. oyşş kıyamam ya nasılda özlemiş annelerin bir tanesi.... annemle sarılıp güzelce hasret giderdik. sıra babama gelmişti. ne kadar ona kırgında olsam o benim babamdı sonuçta ona da sarılıp doya doya hasret giderdik.
-eee anlatın bakalım görüşmeyeli ne yapıyorsunuz?
-hiç valla kızım annen beni bırakıp abin ile köye gidecekmiş.
-anne hayırdır nereye?
-kızım köyde biraz işlerimiz varda annannen ile dedenlere yardım etmemiz lazım..
-hımm iyi bakalım ne zaman gideceksin
-yarın kızım aslında bende seni çağıracaktım.
-ne için?
-kızım ben gidiyorum öğrendiğin gibi baban işe gidiyor ama uykusu ağır biliyorsun
-bilmem mi dedim gülerek.
-o yüzden ben gelene kadar baban sizde kalsın diyorum erkek yemek yapmasını bilemez hem işe falan da geç kalmasın dedi. babam:
-hanım bana neden söylemedin aslında güzel fikir kızım ile damadımın yanında olurum dedi.ben şaşırmıştım. merte baktım mert de bana bakıyordu. babam ben ve mert nasıl 3'müz bi evde yaşarız ki...