თავი 4

673 56 43
                                    

please vote and com🥺🥺❤️

მივრბივარ და თან ცრემლები მომდის. რატომ ვარ ესეთი უბედური? რა დავაშავე? საერთოდ არ უნდა გავჩენილიყავი და ყველა კარგად იქნებოდა. საბოლოოდ დიდ კლდესთან მივედი, რომელიც იმხელაა, რომ გადახტე ალბათ მოვკდები. აი ზუსტად მეც ეს მინდა. სიკვდილი და დედასთან წასვლა. ეს ერთადერთი გამოსავალია.

,,ზეინის pov"
ნაილი:- ჯანდაბა ზეინ რატომ ხარ მის მიმართ ასეთი უხეში?
მე:- მან მე მამა წამართვა და ცხოვრება დამინგრია.
ლუი:- ზეინ მისი რაბრალია? მან საერთოდ იცოდა რომ ლეო მამაშენი იყო? ისიც ამ დროის მანძილზე ტყუილში ცხოვრობდა. სიამოვნებას იღებდი როცა მამაშენი მას უყვიროდა?
ჯანდაბა უკვე აღარ ვიცი რა ვიფიქრო.
მე:- არა, არ მსიამოვნებდა, მაგრამ ის იმსახურებდა. ყველაფერი მისი ბრალია, რომ არ გაჩენილიყო, მამაჩემი დედაჩემს თავის დროზე მოიყვანდა ცოლად.
უცებ კარები გაიღო და ჰარის დედა შემოვიდა, მოგვესალმა და სამზარეულოში შევიდა.
ენი:- ხომ არ იცით ჯიჯი სად არის?
ნაილი:- ზეინმა რაღაც უთხრა უხეშად და წავიდა.
ენი:- რ.....რა? რასქვია წავიდა? არა, არა ის ამას არ იზამს.
აი ეს რომ თქვა პანიკამ მომიცვა. სამზარეულოში შევედი.
მე:- რას არ იზამს?
ენი:- ის......ის მეუბნებიდა რომ თავის მოკვლა უნდა მაგრამ არ მეგონა ეს აზრი ნამდვილად თუ გაივლო თავში.
მე:- ანუ......ანუ ეხლა ის შეიძლება თავს იკლავს?
ენი:- მე.....მე არ ვიცი
ამ ყველაფერს ტირილით მეუბნებოდა. ეგრევე გარეთ გამოვვარდი და მისი ძებნა დავიწყე. სად არ წავედი, სად არ ვეძებე მაგრამ არსად არ იყო. ბოლოს კლდესთან მივედი სადაც ხშირად დავდივარ, არვიცოდი იქ რატომ წავედი მაგრამ გულმა მიგრძნო რომ იქ იქნებოდა. კლდესთან რომ მივედი, იქ იდგა და ჯანდაბა მგონი გადახტომას აპირებს.

,,ჯიჯის pov"
უკვე ასე აღარ შემიძლია უნდა გადავხტე. წინ მივიწევ და ფეხი უნდა დამისხლტეს, მაგრამ ვიღაც მაჯაზე მქაჩავს და იქედან გამოვყავარ. მაგრად მიმიხუტა და ეს.....ეს ზეინის სურნელია, ის არის. მისი ოდეკოლონის სუნი. მის სხეულს მომაშორა და მისი სახე ჩემს სახესთან ძალიან ახლოს იყო.
ზეინი:- შენ საერთოდ ჭკუა გაქ თავში? რას აკეთებდი კლდესთან? თავის მოკვლა გინდოდა? ან რაზე ფიქრობდი?
მე:- მე........მე უბრალოდ ამ ყველაფრით დავიღალე და სურვილი აღარ მაქვს, რომ ვიცოცხლო.
ზეინი:- ჯიჯი რეებს ბოდავ? რას ქვია აღარ გაქვს სურვილი რომ იცოცხლო.
მე:- არვიცი ზეინ  და თავი ჩავხარე. ნიკაპზე ხელი მომკიდა და თავი ამაწევინა.
ზეინი:- გინდა ყველაფერი მომიყვე? რა სევდასაც გულში იკლავ შეგიძლია ყველაფერი მომიყვე.
მე:- მ.....მართლა?
ზეინი:- ხო მართლა
მე:- მაშინ მოგიყვები, თორემ სადაცაა გული გამისკდება.
ზეინი:- კარგი.
არც კი ვიცი რატომ დავთანხმდი მაგრამ ეხლა ვინმესთან ლაპარაკი ძალიან მჭირდებოდა თუნდაც ეს ზეინი ყოფილიყო.

ONLY MINEWhere stories live. Discover now