please vote and com🥺🥺❤️
,,ზეინის pov"
სახლში შევედით, სრული სიბნელეა, ვერაფერს ვერ ვხედავთ.
მე:- ბიჭებო მე მომყევით
წინ მივდიოდით რადროსაც შუქი აინთო.
ლეო:- გელოდით! მაგრამ ჯიჯი სადაა?
მე:- ბავშვი დამიბრუნე თორემ მოგკლავ
ლეო:- არა არ დავაბრუნებ, ჯიჯიმ ცხოვრება დამინგრია და მირჩევნია მასაც დავუნგრიო და მე ციხეში ჩავჯდე ვიდრე ბავშვი დაგიბრუნოთ.
ჯონის ხელი მოკიდა და მის გვერდზე დააყენა, თან საფეთქელთან იარაღი მიადო.
მე:- არა ამას არ იზამ. მას არაფერი ავნო თუ გინდა მე მომკალი, ოღონდ ის არა.
იარაღი დავუმიზნე და ნაბიჯი წინ გადმოვდგი.
ლეო:- ერთი ნაბიჯიც და ჩათვალე შენი შვილი მკვდარია.
ჯონი:- მამიკო მეშინია. და თან ტიროდა
მე:- შვილო კარგად იქნები, შენ ნუ გეშინია
ჯანდაბა ეხლა რა უნდა ვქნა. ისევ გადავდგი მათკენ ნაბიჯი.
ლეო:- ხომ ვთქვი რომ ნაბიჯი არ გამოგედგა და ეხლა იარაღი მე დამიმიზნა.
მე:- მომკალი, მიდი მომკალი.
ჯიჯი:- არაააა
უცებ ჯიჯი გადამიდგა წინ და იარაღის გასროლის ხმა გაისმა. მე გაშეშებული ვიდექი, ჯიჯი კი ძირში დაეცა.
პოლიციელები შემოცვივდნენ და ლეო დააკავეს ჯონი კი ნაილმა აიყვანა.
ჯიჯისთან ჩავიმუხლე.
მე:- ლაიმ სასწრაფოში დარეკე დროზეე!!
მე:- ჯიჯი თვალები არ დახუჭო კარგი?
კიდევ კარგი მხარშია დაჭრილი.
ჯიჯი:- ზეინ მიყვარხარ
მე:- მეც მიყვარხარ ჯიჯი.
**********
უკვე საავადმყოფოში ვართ და ჯიჯის ოპერაციას უკეთებენ.
ექიმი გამოვიდა და ეგრევე მასთან მივედი.
მე:- როგორ არის?
ექიმი:- კარგადაა, მალე პალატაში გადავიყვანთ.
მე:- ვაიმეე მადლობა ექიმო მადლობა.
*********
პალატაში ვარ ჯიჯისთან.
მე:- პატარავ შემაშინე
ჯიჯი:- ბოდიში ზი
მე:- ჯიჯი რატომ შემოხვედი იქ?
ჯიჯი:- მე ვერ გავძელი
და თავი ჩახარა
მე:- კარგი ჯიჯი, მთავარია შენ ხარ კარგად.
ჯიჯი:- ზეინ ჯონი სადაა?
მე:- სახლშია არ ინერვიულო.
ჯიჯი:- კარგი და აქედან როდის გამწერენ?
მე:- სამ დღეში გაგწერენ.
ჯიჯი:- კარგი.
YOU ARE READING
ONLY MINE
Fanfictionმამა(ლეო):- ცოლი მომყავს მე:- რა?? დედა ხომ 2 წლის უკან გარდაიცვალა. ასე მალე როგორ დაივიწყე ის. ******* ზეინი:- რაიყო არ გესიამოვნა? მე:- შენ...როგორ ბედავ დედაჩემზე ესე საუბარს. ზეინი:- ოჰ, ეს როგორ მომივიდა და ბოლო ხმაზე დაიწყო სიცილი, ყველა ვ...
