The Night We Met ❧ Rosékook

0.3

Selamlarrrrrr

Daha şimdiden sizden çok iyi tepkiler aldım ve buna çok sevindim. Çooookkk teşekkür ederim iyi ki varsınız. Umarım hep bu şekilde devam edebiliriz.

İyi okumalar...

Lavabonun içinde adımlarını gergince atarken bir yandan da gerginlikle elimle alnımı kaşıyordum.

Hamile olduğumu biliyordu ve bunun aileme ulaşması demek benim sonumun geldiği anlamına geliyordu.

Lavabonun kapısı açılıp içeriye iki kadın girdiğinde adımlarımı durdurup lavabo taşına bıraktığım çantamı elime aldım ve etrafa bakmadan hızlıca ailemin oturduğu masaya ilerledim.

"Rosie! Nerelerdesin sen?" Annem beni gördüğü gibi masaya çekerken derin bir nefes alarak az önce yaşananları unutmaya çalıştım.

"Lavaboya gitmiştim."

"Nasıldı?"diyerek heyecanla soru sorduğunda ilk başta anlamayarak kaşlarımı çatmıştım ki gözleriyle belli bir yeri işaret ederek demek istediğini daha açık etmişti.

"İyi."diye mırıldandım. "İyi çocukmuş, anlaştık."

"Ay!"annem heyecanla ellerimi çırptı. "Desene, yaza düğünümüz var."

Eğer işler bu şekilde giderse böyle bir evlilik olacağı kesindi ki bu kesinlikle olmamalıydı. Eğer hamile olmasaydım bu durumu kabullenirdim çünkü bu çevrede böyleydi. Zenginsen, zengin ve tanınmış birisiyle evlendirilirdin ama şuanki durumumu düşünürsek bu asla olamazdı.

Ya gizlice bebeği aldıracaktım ve bunu herkesten saklayacaktım. Ya da bebeği doğurup hayatıma sadece 2 kişi devam edecektim.

Önümüze yemek dolu tabaklar bırakılırken koku içimi fena etse bile kendimi zorlayarak yemeye çalıştım.

"Roseanne?"

Bakışlarım zorla yediğim yemek tabağından kalkarken kaşlarımı şaşkınlıkla kaldırdım.

"Jennie?"

Yıllardır görmediğim çocukluk arkadaşım heyecanla başını sallarken oturduğum yerden hızlıca kalkıp kollarımı bedenine doladım.

"Tanrı'm. Nerelerdesin sen!?" Sitem ve özlemle mırıldandığımda Jennie hafifçe başını geriye çekti.

"Ülke değiştirince numaramı da değiştirdim ve tüm numaralarım silindi." Diye mırıldandı. "Tabii bunlar bahane olamaz ama emin ol ki çok yoğun bir süreçteyim."

Gözlerimi hafifçe kısarak bedenimi geriye çektim. "Seni öldüreceğim! Bir anda ortadan kaybolmak neymiş göreceksin!"

Jennie gülerek başını salladı. "Kabul ediyorum, çok haklısın kızmakta ama sonra kız çünkü seni çok özledim ve şuan sadece sarılmak istiyorum."

Dudaklarım arasından küçük bir kıkırtı koparken başımı sallayarak tekrar sarıldım.

Bir süre oturup yemeklerimizi birlikte yerken öte yandan muhabbet ediyorduk.

"Tanrım."dedim parmağında yüzük olan elini tutarak. "Evlendin mi?"

Jennie başını salladı. "Kızım bile var."

"Ciddi olamazsın?" İnanmayarak sorduğumda Jennie başını salladı.

"Seni onunla en yakın zamanda tanıştıracağım." ve gözlerini benim parmaklarımda gezdirdi. Kendi taktığım takılar vardı sadece parmaklarımda. "Sende yok mu bir şeyler?"