ESRARENGİZ

9.BÖLÜM

Gözlerimi gürültüye açtım ama kavga değildi bu gürültü sesli hatta baya baya sesli bir sohbet saate baktım saat 09.25 di. Kafamı kaldırdım aynayla göz göze geldim. Saçım açık ve gözlerim baygın etrafa baktım. Daha fazla dayanamayıp aşağı mutfağa doğru ilerledim. Ses mutfaktan geliyordu çünkü.

Şaşırdım. Çok şaşırdım.

-Selim , senin burda ne işin var

+Bu kadar üzüleceğini bilseydim gelmezdim. Dedi

-Saçmalama tabiki üzülmedim sadece şaşırdım. Normalde hiç bu saatte bizim eve gelmezsin hemde kahvaltıya. Dedim ve önümdeki sofraya göz gezdirdim.

Annem hemen:Ben çağırmış olamazmıyım Selim oğlumu bugün benim misafirim. Ama çok kalamıcam az önce bir telefon geldi iş yerinden nöbet sırası başka arkadaştaydı ama kardeşi hasta olduğu için gelemicek benden rica etti bende kıramadım.

Bugün cumartesiydi ve annemle vakit geçirebileceğimi düşünmüştüm ama her zamanki gibi aksilik buldu beni.

-Hayır diyemezmisin?

Annem:Hayır kızım söyledim artık biraz daha erken kalksaydın beraber karar verirdik.

-Anladım. Gece demi kalıcaksın

Annem:Nöbet dedim ya kızım tabi ki kalıcam. Dedi gülerek .

Selim:Sen merak etme Yeşim teyzecim Yaren bana emanet. Dedi pis pis sırıtarak.

Ben:Aslında gerek yok ben tek kalırım korkmam.

Selim: Ya sorma bilirim. Valla uğraştırma beni bal küpüm bana emanetsin. Hem vakit geçiririz fenamı. Dedi yanağımdan makas alarak.

Utandım konuşamadım. Annem içerideydi hazırlanmakla meşguldü.
Selim'in göğsüne kafamı yasladım bir süre balkondan dışarıyı izledik. Ta ki annem öksürene kadar.

Annem:Aa rahatsız olmayın çocuklar.

Ben:Haa dersler hakkında konuşuyorduk.

Annem gülerek: Tabi tabi. Dedi.

Ardından: Yaren, Ben çıkıyorum bir şey olursa mutlaka yaz yemek yapamadım ama artık sen yaparsın. Görüşürüz çocuklar.

Selim'le aynı anda: Görüşürüüz .dedik

Selim:Ee ufaklık beraberiz bugün. Çok özledim zaten seni.

Ben:Bende. Ama çok sıkılırsın benimle bir gün boyunca. Diyip güldüm.

Selim:Saçmalama kızım ben bir ömürümü sana adadım bu saatten sonra sen varsın hayatımda normal şartlarda aynı evde kalamasakda ilerleyen zamanlarda beraber olucaz.

Ben: E tabi ben istersem. Dedim.

Selim: Benimle ilerlemeyi, yaşamayı istemiyor musun?

Ben:Tabi ki istiyorum ama.

Selim:Ama sı ne?

Ben:Annem. Onu nasıl yalnız bırakıp giderim.

Selim:Yalnız olacağı ne malûm.

Ben:Ne yani?

Selim:Yanisi şu hayatım annenin hayatına biri girebilir bu gayet normal birşey.

Ben:Tabi ki girebilir ama doğru kişiyse.

Selim:Neyse hadi yemek ye biraz yeni kalktın.

Ben: Yok pek aç değilim.

Selim: Ne o diyete mi girdin.