Short Stories for My Stormies

WHEN COMMITMENT STRIKES

@RedTintedInk

Warning: Names of characters must be by coincidence. It is just pure imagination mixed with a li'l touch of emotions. Promise COINCIDENCE LANG.

I am inlove with someone named Damon Lucius, he is my boyfriend—

With a lot of sidechicks tsk.

I know he loved me so much, pero ang labo na minsan eh, mahal ka pero magugulat ka nalang may ganito ganiyan na pala? Magugulat ka nalang may tinatawag na siyang iba na dumudurog naman sa puso ko.

I can't still believe how I handle this kind of guys, maybe because I just love him so much and I trust him na akin siya sa huli, akin siya at akin lang.

Instead of being jealous I forgive him at pinapalampas nalang iyon, may point naman na sobrang sweet niya sa akin, na nagiging seryoso siya at hindi intensyong saktan ako.

Not until one day, I found a woman close to him and among all of them, this girl named Marrah hurt me the most.

"Hon?" I genuinely asked him to avoid fights and his irritation.

"Ano?" He said coldly.

"Ahm, sino si m-marrah?" I hold back my tears as I look into his eyes.

"Ah nagcomment lang yon, selos ka nanaman? Pft." Tanong naman niya, umiling-iling naman ako at itinago nalang yung sakit.

I felt daggers hitting my chest, umaatake nanaman yung sakit ko.

I'm suffering under Rheumatic Heart Disease (RHD) at ni minsan 'di ako nag-abalang ipa-check up muli ito dahil sawang-sawa na ako sa amoy at lasa ng gamot.

"HAHAHA tignan mo mga ka chat ko." Sambit pa nito na lalong nakapagpalala sa sitwasyon na pilit kong itinatago.

"A-ah sige lang." Sambit ko nalang at biglang tumakbo sa kusina upang uminom ng tubig.

"Oh? Ayos ka lang?" Tumango naman ako at tinalikuran siya.

Tumango lang din siya at bumalik sa pagseselpon.

Bakit ganon, boyfriend ko siya e, b-bakit parang nakakalimutan niya yatang may girlfriend siya?

Hinayaan ko na lamang siya makaalis, uuwi narin naman daw siya talaga.

Tila pinagsakluban ng langit at lupa ang mukha ko at bagsak ang mga balikat na tinungo ang kwarto ko.

Doon ko ibinuhos lahat ng sakit na pinadama niya ngayong araw. Muli ko nanaman naaalala ang ngiti at tuwa niya na hindi ko man lang nakikita kapag kami ang magkasama.

Ni hindi ko narin ramdam, puro salita nalang at heto akong tanga naniniwala nanaman.

'Minsan kasi paganahin yung isip wag puro puso kaya ka nasasaktan e, ang mapagbigay mong tao 'di mo alam ginagamit nila kahinaan mo para saktan ka.'

Naalala ko nang sinabi niya iyan sa akin nung bagong magkakilala kami, natatandaan ko pa kung paano niya ako protektahan sa nga nananakit sa akin.

Pero ngayon? Siya na iyong nananakit, sa kaniya na ako nagseselos— sa oras, sa ngiti, saya, sa lahat.

Kasi parang hindi ko naman maibigay yung mga gusto niya, ang lakas maka walang kwenta.

Iniyak ko nalang lahat ng sakit at mabilis na nakatulog.

-

Naisipan ko mag-mall nalang mag-isa dahil busy nanaman siya at may pupuntahan raw na family gathering.

Napabuntong-hininga na lamang ako at tahimik na nilalandas ang mall na ito.

"Excited na ako sa paglabas ni baby." Dinig kong pag-uusap ng dalawang mag-nobyo sa likuran ko.

Makikibati sana ako dahil nakagawian ko na ito ngunit paglingon ko'y hindi ko inaasahan ang makikita ko.

"Oh D-damon! Ang sweet naman ng family gathering, 'literal' na family." Ngumiwi nalang ako habang tinititigan niya ang mugto kong mata.

Bakas sa mata niya ang awa, he mouthed 'Sorry' but instead umiling lang ako at ngumiti.

"Congratulations Mr. And Mrs. Lucius." I bitterly smiled and picked up my things.

Tumakbo ako sa bilis ng makakaya ko, rinig ko pa ang pagsigaw niya ng sandali, lakad takbo ang ginawa ko maiwasan lang siya.

'Huwag kang mag-alala, malaya ka na'

'Simula sa araw na ito ala-ala nalang kita'

'Sana kung ganitong sakit rin lang ang ipaparanas mo, hindi na ako naniwala pa sa mga salita mo'

'You're a man of words but lack of actions'

I cried as I reminisce every sweet moments we have, of how he wanted a dozen of babies.

Of how he wanted to make fun, love and how we wanted us to be together in our good old days.

"M-maddie teka." Badly, he catched me up.

"Lasing lang ako n'on. T-tapos nandoon rin siya, pero hindi lang naman siya ang babae eh." Napaluha nalang ako, isang malutong na sampal ang naigawad ko sa kaniya.

"Ang cringe mo naman. Mag-iinom, malalasing, makakabuntis tapos hindi sinasadya? Wow! Just wow Damon! HAHAHAHAHA bakit pag nalalasing ka ba nakakalimutan mong mayroon kang ako? Nakakalimutan mo yung putanginang pagmamahal na iyan!?" Napayuko na lamang siya na ikinangisi ko.

"Tama na. I'm done with the shits you've spun. I'm done with you, i'm done with us." Isinauli ko yung engagement ring na ibinagay niya sa akin.

Yes hindi ko lang siya boyfriend, he is my fiancé but he had chosen another woman than me.

So I continued running, hiding in these bushes when I saw him running into the wide highway road.

Suddenly when a 16 wheeler truck bumped him and crashed him up.

"Karma nga naman." I cried as I felt pain because he is dead, but i'm happy now because atleast karma's into me and she didn't let me suffer, no more.

"D-Damon! Ang ama ng baby ko! Please tulong!" A girl shouted and crying in agony, and that girl is Marrah.

My greatest jealousy.

"Minahal lang naman kita, kung sana minahal mo rin ako and you stay committed to me this wouldn't happen." I felt hot liquid into my eyes. I decided to walk away from the scene and carry my heavy heart home, alone.

—

All Rights Reserved

P.S- Work of fiction.