ေဖ်ာင္းကနဲခ်ခံရတဲ႔ပါးျပင္နဲ႕အတူလည္ထြက္သြားေသာ
မ်က္နွွာ…
''မင္းျပန္ေျပာစမ္း …ငါ့ကို…'
''ကိုယ္ဝန္ကအမွန္တစ္ကယ္မ ဟုတ္ဘူး…ညာခဲ႕တာ…
ထယ္ေယာင္း…ေဂ်ာင္ကု…အနားကထြက္သြားေအာင္အေမ
နဲ႕ကြ်န္မတမင္ဥာဏ္ဆင္ခဲ႕တာ…ရွင္ကိုကအလြန္းတာဂြ်န္
ေဂ်ာင္ကု…''
ထိုမိန္းမဆီကိုဒုတိဟအျကိမ္လက္ျပန္ရိုက္ရန္ရြယ္လိုက္ေပမဲ႕
ေမေမကလွမ္းတားလိုက္သည္…သူမထင္ထားခဲ႕
သူမအဲ႕ေလာက္ေအာက္တန္းက်လိုက္မယ္လို႕…
အေမလည္းအဲ႕ေလာက္ဥာဏ္မ်ားလိမ့္မယ္လို႕
''မမိုက္ခ်င္စမ္းနဲ႕ေဂ်ာင္ကု…သူကသူ႕စရိတ္နဲ႕သူသြား
ျပီ…ေဝးသြားတဲ႕အဲ႕ေကာင္ထက္မင္းအနားမွာရွိေနတဲ႕
ဂ်ီယြန္းကိုသာေကာင္းေကာင္းဂရုစိုက္…ေနာက္ျပီး
Company ကိစၥေတြလည္းအားလံုးဖိဖိစီးစီးလုပ္…''
အေမ့စကားေတြ…ဒီတစ္ခါေတာ့သူအေမ့စကားကိုမနာခံ
ခ်င္ေတာ့ပါ…ဘဝတစ္ေလ်ွာက္လံုးအေမစီစဥ္တာနားခ်တာ
လက္ခံလာသမ်ၽွ…အခုေတာ့
'အဟက္…ဘာလဲဟန္ဂ်ီယြန္းပိုင္တဲ႕ေငြေတြနဲ႕ယိုင္န႕ဲေနတဲ႕
Companyကိုတည္ေထာင္ဖို႕ကြ်န္ေတာ့နွလံုးသားကို
ထပ္ရင္းခိုင္းမလို႕လား…''
''မင္း…''
အမွန္တရားေျကာင့္အေမ့မ်က္ေစာင္းကသူ႕အေပၚဒိုင္း
ကနဲ
''ေနာက္ျပီး…Companyမွာအလုပ္လုပ္ေနတဲ႔
ဝန္ထမ္းသံုးေထာင္ေက်ာ္ရဲ႕မ်က္နွာ…အခုကြ်န္ေတာ့ဘဝျကီး
အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာကြဲသြားေတာ့အဲ႕ဝန္ထမ္းသံုးေထာင္
ေက်ာ္ကတစ္ခ်က္လာျကည္လို႕လား…''
''ဂြ်န္ေဂ်ာင္ကု…''
ေအာ္သံေတြကဆူးကနဲသာထြက္လာသည္…
သူတို႕ေတြရဲ႕အတၲေလာဘအျပင္ဘာမွမျမင္နိုင္ျက
''အခုခ်ိန္ကစျပီး…ဟန္ဂ်ီယြန္းမင္းအေပၚေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံတာေတြအား
လံုးျပည့္ဖံုးကားခ်လိုက္ျပီ…''
ခပ္ျပတ္ျပတ္စကားေျပာကာလွည့္ထြက္သြားေသာဂြ်န္ကို
သူမမတားမိလိုက္…ေဂ်ာင္ကုကိုကြာရွင္းမေပးေနာက္က
ေနေတာက္တဲ႕လိုကပ္တြယ္ေနတဲ႕ထယ္ေယာင္းဆို
တဲ႕လူသားကိုရွင္းထုတ္ဖို႕သူမနဲ႕အေမတမင္ဥာဏ္ဆင္
ခဲ႕သည္.…တစ္ကယ္တမ္းေတာ့သူမနဲ႕ေဂ်ာင္ကုေမွာက္မွား
ဖူးတာတစ္ျကိမ္ေတာင္မရွိ…နာက်င္ေနတဲစိတ္အစံုနဲ႕
သူမျကမ္းျပင္ေပၚတြင္ပံုပံုေလးထိုင္ကာငိုေနမိသည္
