Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
မနက္မိုးလင္းယိုင္နဲ႕နဲ႕ေျခလွမ္းေတြနဲ႕သာဂ်ီဟြန္းအိမ္ျပန္
လာခဲ႕တယ္…တစ္ကယ္ဆိုသူအိမ္မျပန္ခ်င္ေသးဘူး…
ဒါေပမဲ႕လည္းသူအစ္ကိုမ်က္နွာေလးကိုေတာ့ျမင္ခ်င္ေသး
သည္ေလ…ေျခလွမ္းေတြကသူ႕အက်င့္သူ႕ထံုးစံအတိုင္းအစ္
ကို႕အခန္းေလးဆီကိုသာဦးတည္လို႕…မနက္က်ရင္အစ္ကိုနိုးျပီးလားဆိုျပီးေခ်ာင္းေခ်ာင္းျကည့္တတ္
တဲ႕ဂ်ီဟြန္းအက်င့္…အခုလဲထိုအက်င့္ကမျပင္နိုင္ေသး…
အစ္ကို႕တံခါးေလးကိုအသာအယာလွပ္ျကည့္ေတာ့ကုတင္
ေပၚမွာေဂ်ာင္ကုနဲ႕ဖက္ကာအိပ္ေနတဲ႕အစ္ကို…ေဂ်ာင္ကု
ထားသြားမွာေျကာက္လို႕ထင္…လက္တစ္ဖက္ကေဂ်ာင္ကု
အက်ီ ၤ စေလးေတြကိုေတာင္ဆြဲထားေသး…
အစ္ကိုထိုလူ႕ရင္ခြင္မွာနွစ္နွစ္ျခိုက္ျခိုက္အိပ္ေပ်ာ္ေနတာပဲ…
အိပ္မရတဲဲ့ညေတြမ်ားေနတဲ႕အစ္ကို႕အတြက္ဂြ်န္ေဂ်ာင္ကု
ဆိုတဲ႕လူတစ္ေယာက္လံုးအနားမွာရွိေနမွေတာ့သူဝယ္
ေပးထားတဲ႕…အိပ္ေဆးေတြမလိုေတာ့ဘူးထင္…
စားပြဲေပၚကေဆးဘူးေလးကိုယူျကည့္ျပီးျပံဳးလိုက္မိသည္…
ေနာက္ေန႕က်ရင္ဒီေဆးေတြေသာက္ရမွာကိုယ္ကိုတိုင္ပင္…
အစ္ကိုအိပ္ေနရာကေနမနိုးေစဖို႕ေျခသံတိုးတိုးလံုလံုနဲ႕
ထိုေနရာေနထြက္လာခဲ႕တယ္…ကိုယ့္အခန္းကိုယ္ေရာက္
မွာေရမိုးခ်ိဳးကာနားမယ္ျကံေသးက်ြီကနဲပြင့္လာတဲ႕အခန္း
တံခါးနဲ႕အတူဝင္လာတဲ႕ျဖဴ ႏုနုအရိပ္ေလး
''အစ္ကို…''
ဂ်ီဟြန္းျပံဳကာလွမ္းေခၚလိုက္ေပမဲ႕အစ္ကိုကေတာ့ငိုမဲ႕မဲ႕ရုပ္ေလး…ဂ်ီဟြန္းသိတာေပါ့… အဲ႕အစ္ကိုပိစိေလးကဘယ္
ေလာက္ေတာင္ထိခိုက္ကြဲအက္လြယ္လဲ
''ဂ်ီဟြန္း…''
အစ္ကိုလံုးတစ္တစ္ကိုယ္လံုးေလးကအားနဲ႕ဝင္လာသည္မို႕
လူကအေနာက္ကိုယိုင္ကနဲ…
