Yuna, Jisung'un çağırışı ile durup başını çevirdi. "Efendim?" Jisung utanarak ensesini kaşıdı ve kaşlarını kaldırdı. "Etüte kaldın, doğum gününe gitmeyecek misin?" Yuna başını iki yana sallamakla birlikte, omuz silkerek konuştu. "Tanımadığım biri sonuçta. Ne işim var ki?"
Jisung başıyla onayladı. "Haklısın."
Yuna saçlarını karıştırdı. "Bunun için mi çağırmıştın?" Jisung anında başını iki yana salladı. "Hayır. Yani, eğer izin verirsen sana eve gidene kadar eşlik edeceğim. Çünkü evlerimiz arasında yalnızca iki ev var." Yuna omuz silkti. "Pekâlâ, bunun için izin almana bile gerek yok-"
"Var." Jisung'un söylediği kelime ile güldü Yuna. "Bu ince düşüncenin nedenini merak ediyorum. Bir yaşantın mı var?" Jisung başını iki yana salladı. "Hayır. Sadece, fazla empati kuruyorum. Ailemden ablam ve annem dahil kimse böyle bir olayı yaşamadı ama, bana hep kadınları anlamaya çalışarak büyüttüler. İki gün önce, başka bir kadını daha senin gibi sıkıştırdıklarında yine aynı şeyi yapmıştım."
Jisung, uzun süren konuşması ardından derin bir nefes aldı. "Kısacası, sizleri empati yoluyla anlamaya çalıştığım için böyeyim."
Yuna dudağının kenarı ile gülerek önüne döndü. "Sanırım bundan sonraki nesilin tüm erkeklerine bunu öğreterek büyütmeliyiz." Jisung ellerini, pantolonunun ön ceplerine koydu. "Empati kurabilmek için yaşa gerek yok. Hayatta, ne kadar nadir rastlıyor olsanız da sizleri mutlu etmek için yaşayan erkekler var."
Yuna iç çekti. "Hayatıma öyle bir erkek girsin isterim."
Jisung gülümsedi. "Umarım, hayalindeki gibi bir erkekle tanışma fırsatı bulursun." Yuna gülümsedi kocaman. "Teşekkürler. Ve sen de umarım hayalindekinden daha iyi bir kadınla hayatına devam edersin. Jisung, sen gerçekten çok iyi bir dostsun."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Obsesseda en kısa zamanda bölüm atacağım ancak şimdilik bunlarla idare edin lütfen. Gerçekten iki gündür hastalıklıyım, anlayışla karşılayın kuzularım 💖
