My Enemy Is My Stepbrother... :/

Κεφάλαιο 3ο

Μ: Πώς και ήρθες με το μαναράκι σήμερα.

Κάθισα φουργιόζα στο παγκάκι και τις κοίταξα εξεταστικά.

Μαναράκι είπαν τον μαλάκα;

Κ: Είναι ο καινούριος μου "αδερφός".

Είπα και πήρε ένα ειρωνικό ύφος στην τελευταία λέξη.

Β: Αδερφός ε;

Μου είπε με ένα τέρμα πονηρό βλέμμα.

Κ: Ναι αδερφός! Δεν πρόκειται να γίνει τίποτα μεταξύ μας! Είναι απλά ένας κόπανος και το ξέρουμε καλά και οι 3!

Μ: Ναι, ίσως και να χεις δίκιο...

Μου είπε κοιτώντας κάπου στην αυλή η Μαριάννα.

Κ: Το ξέρω ότι έχω δίκιο!

Της είπα εγώ ανυποψίαστη για το τι βλέπει τώρα η Μαριάννα αλλά πλέον και η Βάσια.

Γύρισα το κεφάλι μου και είδα τον Στέφανο να κάθεται σε ένα παγκάκι μαζί με τον Χρήστο και την παρέα τους και πάνω στα γόνατα του Στέφανου...

Η Λιζ.

Εκείνος την άγγιζε σε διάφορα σημεία και την φιλούσε αραιά και πού.

Μόλις το είδα ρόλαρα τα μάτια μου αφού δεν ήταν και κάποια ιδιαίτερη έκπληξη για έμενα.

Ο κλασσικός, καλός, μαλάκας, κόπανος, γάιδαρος, τραχανάς, ηλίθιος, βλάκας Στέφανος....

Γύρισα στα κορίτσια και τους χαμογέλασα νικήτρια.

Κ: Αλλαγή θέματος!

Μ/Β: Εντάξει...

Είπαν ξεφυσώντας ξενερωμένες.

Κ: Έχει μπει Μάιος πια Βάσια, τι θα γίνει με εσένα και τον Χρήστο;

Μ: Εδώ έχει δίκιο η μουρλή.

Κ: Εεε!

Της είπα παραπονιάρηκα και γελάσαμε.

Β: Δεν ξέρω... Δεν δείχνει να με θέλει.

Είπε η Βάσια με ένα βλέμμα απογοήτευσης κοιτάζοντας τα βαμμένα νύχια της τα οποία πείραζε συνεχώς.

Κ: Τι λες μωρή; Δεν βλέπεις ότι σε καρφώνει με το βλέμμα του συνέχεια;

Β: Δεν ξέρω...

Κ: Καλά σκάσε, θα ψαρέψω εγώ τον ηλίθιο και θα μάθω.

Και μόνο στο άκουσμα της πρότασης πετάχτηκε μέχρι επάνω.