My Enemy Is My Stepbrother... :/

Κεφάλαιο 16ο

Πλησίασα διστακτικά προς την πόρτα του δωματίου που βρισκόταν ο Στέφανος, την άνοιξα και μπήκα μέσα.

Τον είδα να προσπαθεί αδύναμα να ανοίξει τα ματάκια του.

Πήγα και κάθισα κοντά του και του χάιδεψα απαλά το χέρι.

Σ: Κέισι;

Κ: Εγώ είμαι ξεκουράσου.

Σ: Α μπα, δεν θες να με πνίξεις με το μαξιλάρι αυτή τη στιγμή;

Είπε αδύναμα και άφησε ένα μικρό γελάκι στο τέλος παρασέρνοντας και εμένα μαζί.

Κ: Η αλήθεια είναι πως όχι... Η αλήθεια Στέφανε είναι πως... Εχθές συνειδητοποίησα πως δεν υπάρχει ζωή χωρίς εσένα, και πως είσαι τα πάντα για εμένα, και αλήθεια, δεν ξέρω τι θα έκανα αν δεν υπήρχες στη ζωή μου...

Όλη αυτή την ώρα με κοιτούσε προσπαθώντας να καταλάβει αν τον δουλεύω ή όχι.

Σ: Τώρα λες αλήθεια ή με δουλεύεις;

Κ: Αλήθεια σου λέω βρε χαζούλη.

Του απάντησα και γέλασα αχνά.

Έπειτα έσκυψα και τον φίλησα απαλά στα χείλη όταν στο δωμάτιο μπήκαν τα παιδιά.

Πάλι καλά...

Μ: Χίλια συγγνώμη που διακόπτουμε αγάπες μου αλλά Κέισι πρέπει να σου πούμε κάτι.

Κοίταξα την Μαριάννα καχύποπτα και εκείνη μου έγνεψε.

Έσκυψα στον Στέφανο και αφού του άφησα ένα φιλί στο μέτωπο βγήκα μαζί με τα κορίτσια από το δωμάτιο.

Κ: Τι έγινε;

Μ: Λοιπόν... Θα σου τα πω ήρεμα.

Κ:Λέγε γιατί με τρομάζεις Μαριάννα.

Β: Λοιπόν, εσύ μπαίνοντας στο δωμάτιο του Στέφανου ξέχασες το κινητό σου εδώ, οι γονείς σας πήγαν σπίτι στο μεταξύ για να φέρουν ρούχα στον Στέφανο και θα επιστρέψουν σε λίγο. Τέλος πάντων, το κινητό σου άρχισε να χτυπάει και ήταν απόκρυψη και η Μαριάννα είπε να το σηκώσει.

Μου είπε η Βάσια όσο πιο ήρεμα μπορούσε.

Μ: Το σήκωσα και άκουσα μία γνωστή φωνή όταν ο τύπος μου αποκάλυψε πως... Ήταν ο Βασίλης, και γύρισε από την Αμερική, για να σε βρει...

Και κάπως έτσι η γη χάθηκε κάτω από τα πόδια μου.

Ο Βασίλης.

Γύρισε....

• Flashback •

Β: Εντάξει γατούλα, όπως θες, θα φύγω, αλλά να ξέρεις, θα γυρίσω για να πάρετε αυτό που σας αξίζει.