My Enemy Is My Stepbrother... :/

Κεφάλαιο 4ο

Έπειτα από λίγο ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και αφού έκλεισα τα μάτια μου με παρέσυρε ένας γλυκός ύπνος.

Μετά από λίγη ώρα άνοιξα τα μάτια μου και τα έτριψα για ένα μικρό χρονικό διάστημα.

Σηκώθηκα και πήρα το κινητό μου.

Η ώρα ήταν 17:30.

Εντάξει έχω ώρα ακόμη για το πάρτι.

Κατέβηκα κάτω και δεν είδα κανέναν στο σαλόνι.

Φώναξα την Μαρίνα και τον μπαμπά μου αλλά δεν απάντησε κάνεις.

Ανέβηκα στο δωμάτιο της Κέισι και χτύπησα την πόρτα μα δεν απάντησε.

Άνοιξα την πόρτα και δεν ήταν μέσα.

Άρχισα να ανησυχώ.

Ένα δωμάτιο έμεινε για να ψάξω.

Μου έχουν πει να μην μπαίνω εκεί αλλά τώρα πρέπει.

Άνοιξα την πόρτα και είδα ένα δωμάτιο με άσπρους τοίχους και πίνακες.

Άλλους καλυμμένους και άλλους όχι.

Στο κέντρο καθόταν η Κέισι με μία άσπρη μπλούζα και ένα κολάν και τα μαλλάκια της πρόχειρα πιασμένα.

Ακόμα και ντυμένη πρόχειρα ήταν πανέμορφη.

Δεν είχε καταλάβει πως μπήκα.

Έβηξα διακριτικά για να καταλάβει την παρουσία μου.

Αναπήδησε ελαφρά στην θέση της από την έκπληξη και χαμογέλασα αχνά με το ύφος της.

ΚΕΙΣΙ POV:

Ζωγράφιζα επάνω στον καμβά.

Το πινέλο πήγαινε μόνο του επάνω στην λευκή επιφάνεια.

Πόσο με ηρεμεί αυτό.

Άκουσα κάποιον να βήχει και γύρισα απότομα.

Γαμώτο ο Στέφανος.

Δεν ήθελα να μπει...

Σ: Συγγνώμη που μπήκα έτσι απλά δεν είδα κανέναν κάτω και ανησύχησα.

Μου είπε ήρεμα.

Κ: Εντάξει δεν πειράζει.

Του απάντησα διστακτικά.

Σ: Δεν ήξερα πως ζωγραφίζεις...