Multi: Grup Nara - Ne Olur Gitme
Bu şarkının yeri hep başka, bu şarkıyı dinleyince aklınıza Ateş gelsin.
Çünkü artık küçük Civciv'im yok.
O Ajanın Küçük Civciviydi ve artık onun olamadığı için Işıl bir hiç :')
----------------------------------------------------------------------
"Ben tuttum ben tuttum lağğğğğn" diye bağırdığımda Melis arkasını döndü ve bana gülümsedi.
Bunun anlamı ilk evlenecek kişi değil miydi?
Ben evlenmek istemiyordum.
"Ben evlenmeyeceğim Melis tekrar at."
Yüzündeki gülümseme solduğunda En özel gününde üzülmemesi için yanına doğru yürüdüm ve ona sarıldım.
Bu gün onun için mutlu olacaktım.
Kardeşim için.
Geri çekildiğimde o tatlı gülüşü yine dudaklarındaydı.
Gidiyordu lan.
Benim canım ciğerim gidiyordu.
"Beni unuttunuz!" gelen sesle arkama döndüğümde Zehra kollarını birbirine bağlamış üzgün bir ifadeyle duruyordu.
Elimi uzattığımda hevesle elini uzattı ve yanıma geldi.
Ve üçümüz sarılmıştık.
Beni hayatta tutanlar ve ben
Kardeşlerim ve ben.
Melis bizim desteğimizle Sıtmadan kurtulmuştu.
Ve şu an...
Şu an o Beyaz elbise içerisindeydi.
Hayatımda en sevdiğim adam da şuan da beyaz giyiyor.
"Artık prensesimi alayım, malum karım olacak birazdan da" dedi ve Melisin elinden tutup kendine çekerken muzipçe gülümsedi Bulut.
***************************************************
5 yıl sonra;
"Işıl abla senin sevgilin neden yok?"
Duyduğum sözle sendelemiştim.
Yatağa oturdum ve Gardenya'yı kucağıma aldım.
Evet adını Gardenya koymuşlardı.
Bana yaptıkları en büyük iyilikti bu.
Onlar her zaman kardeşlerim olacaktı.
Melis odaya girdiğinde bizi gördü.
"Ne konuşuyorsunuz siz bensiz popoşlar" dedi ve yanımıza geldi.
"Hiç" dediğimde arkadan Bulut'un bağırmasıyla onu onayladı ve kızının yanağından öpüp Bulut'un yanına gitti.
"Benim sevgilim melek oldu Gardenya'm" dediğimde gözüm dolmuştu.
Gardenya'm...
Bu söze artık alışmam gerekiyordu galiba.
Gözümden bir damla yaş damladığında 4 yaşındaki Gardenya eliyle göz yaşımı sildi ve " Ağlama, o seni görüyor ve sen üzülürsen o da üzülür Işıl ablam." dedi.
Gülümsedim ve burnumu çekip yumruğumu Gardenya'ya uzattım.
O da minicik eliyle yumruk yapıp tokuşturduğunda gerçekten iyi bir ikili olduğumuzu fark ettim.
Gardenya o kadar temiz kalpli bir çocuktu ki.
Onun Ateş kadar iyi bir insan olacağına inanıyordum.
Çünkü o bir çiçekti...
O Gardenya'ydı...
-----------------------------------------------------------------------------------
Ateşi çok özledim.
Hem de çok.
