▪︎5

326 37 21
                                    

~keyifli okumalar

"Ve sonra tozunu aldığın kitapları şuraya diziyorsun. Ben de konulara göre ayıracağım.

Ayırma işi bittikten sonra da raflara yerleştireceğiz, tamam mı?"

"Tamam mı?"

Adrien gülümseyip Luka'ya baktı. Bu çocuğu gerçekten seviyordu. Luka elindeki bezle kitapları silerken Adrien oğlana yaklaşıp kollarını beline sardı.

"Seni hak edecek ne  yaptım ben?"

Oğlan bembeyaz dişlerini göstererek gülümsedi.

"Sadece sevdin."

Sesi biraz titriyordu, midesi kasılmaya başlamıştı. Her şeyi halletmişti fakat şu heyecanlanma işiyle başa çıkamıyordu.

Vücudu titrerken nefes verdi.

"Hayatımda yaptığım en mantıklı şey seni sevmekti."

Luka biraz yüksek sesle konuştu.

"Böyle yapmaya devam edersen bugün bitiremem. Dikkatimi dağıtıyorsun. Ayrıca, ellerini kalçamdan çek."

Adrien ufak bir kahkaha atıp oğlandan uzaklaştı.

"Tamam, karışmıyorum. Yap hadi."

"Teşekkürler."

Yaklaşık kırk beş dakikada kitapları silip yerleştirdiler. Onlar işi bitirdiğinde hava neredeyse kararıyordu.

Kapı şıngırdadığında Luka başını o yöne çevirdi. Uzun boylu, renkli gözlü, sarışın bir adam içeri girmişti.

Üstünde oldukça şık ve pahalı bir takım elbise vardı.

Luka, elindeki kitapları merdivenin tepesindeki oğlana uzatıp adama doğru yürüdü.

"Hoşgeldiniz, nasıl yardımcı olabilirim?"

Adam Luka'yı baştan aşağı süzüp dudaklarını araladı. Yüzünde küçümser bir ifade vardı.

"Adrien burada mı?"

Sarışın genç duyduğu sesle arkasını döndü.

"Buradayım baba."

Luka mavi gözlerini kıpıştırdı. Adrien'in babasını ilk defa görüyordu.

Sarışın genç, adama yaklaştı, kısa ve samimiyetsiz bir sarılmadan sonra sordu.

"Ne işin var burada?"

"Oğlumu görmeye geldim, nesi var bunun?"

"Hayır, öyle değil. Genelde evden çıkmazsın o yüzden, merak ettim."

Kasanın arkasından ufak bir sandalye çıkardı.

"Oturmaz mısın?"

"Hayır, toplantıya yetişmem gerek, çok kalmayacağım."

Adrien sıkıntıyla nefes verdi. Luka ikisini saşkınlıkla izliyordu. Baba ve oğul arasında bu kadar resmiyet olması çok garipti. Kendi babası bile ona daha sıcak davranıyordu.

Ortamı yumuşatmak istemişti.

"Merbaha efendim, ben Luka."

"Gabriel Agreste."

"Memnun oldum."

Adam elini hızla çekip Adrien'a baktı. Bakışları o kadar soğuk ve korkutucuydu ki.

"Miras konusunu konuşac.."

"Sana hiçbir şey istemediğimi söyledim."

Adam sesini yükseltti.

Diabolus est AncillaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin