Between Life And Death

Part 2

Εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκε κανείς η Μαλία η Έλενα η Λύντια η Κάρμα οι γονείς της Λίλιαν και ο αδερφός της ο Άλλεν είχαν βγει στους δρόμους και ψάχνανε την Λίλιαν η Λίλιαν όμως είχε πάει σε ένα παλιό σχολείο η ώρα ήταν 3 το πρωί ξημερώματα Κυριακής η Λίλιαν ακολουθούσε μια φωνή στον ύπνο της που την καθοδηγούσε να πάει σε εκείνο το παλιό και έρημο σχολείο για ποιόν λόγο όμως κανείς δεν ήξερε. Μετά από 2 ώρες η Λίλιαν βρέθηκε από κάτι αστυνομικούς που είχαν πάει σε εκείνη την περιοχή για μια ληστεία που έγινε και τυχαία βρήκανε την Λίλιαν να κάθεται στο κέντρο του προαυλίου και να λέει κάτι ακαταλαβίστικα ένας από τους αστυνομικούς την πλησίασε αλλά με το που άγγιξε τον ώμο της εκείνη τον άρπαξε από τον λαιμό και άρχισε να του φωνάζει στα λατινικά να μείνει μακρυά της εκείνος όμως δεν καταλάβαινε τίποτα και βλέποντας ότι η Λίλιαν υπνοβατούσε πήρε ένα μπουκαλάκι νερό από τον συνάδερφο του και της το έριξε στο πρόσωπο για να ξυπνήσει εκείνη την στιγμή όμως η Λίλιαν άρχισε να ουρλιάζει ένιωθε κάτι να την καίει μέσα της ο αστυνόμος ακούγοντας τα ουρλιαχτά της τρόμαξε πλησίασε την Λίλιαν και την ξύπνησε σιγά σιγά όταν εκείνη άνοιξε τα μάτια της τα έβλεπε όλα θολά και τρόμαξε γιατί ήταν σε ένα άγνωστο μέρος και το μόνο που έβλεπε ήταν μαύρες φιγούρες γύρω της αλλά όλα καθάρισαν στα μάτια της όταν ο αστυνομικός την πλησίασε και της κράτησε απαλά το χέρι.

Αστυνομικός: είσαι καλά? τι δουλειά έχεις εδώ τέτοια ώρα μόνη σου? πώς σε λένε και που μένεις? 

Λίλιαν: καλά...είμαι....δεν...δεν ξέρω γιατί είμαι εδώ...εγώ θυμάμαι ότι ήμουν σπίτι μου....*είπε ταραγμένη και καθώς έτρεμε από το κρύο και το παγωμένο νερό πάνω της* με λένε...Λίλιαν...*κοίταξε τον αστυνομικό τρομαγμένη*

Αστυνομικός: έλα να σε πάω σπίτι σου είμαι σίγουρος ότι θα ανησυχούν οι γονείς σου πάρε τους τηλέφωνο και πες τους ότι πας σπίτι 

Η Λίλιαν δεν έχασε χρόνο και αμέσως κάλεσε την μητέρα της και της είπε ότι θα την πάει σπίτι ο αστυνομικός εκείνη την στιγμή όλοι ηρέμησαν ξέροντας ότι η Λίλιαν ήταν καλά κατά της 6 το πρωί η Λίλιαν γύρισε σπίτι οι γονείς ευχαρίστησαν τον αστυνομικό και τα κορίτσια την αγκάλιασαν σφιχτά

Μαλία: μην το ξανακάνεις ποτέ αυτό οκ? κόντεψα να πεθάνω *κοίταξε την Λίλιαν με δάκρυα στα μάτια την ίδια στιγμή όμως η Λύντια της χτύπησε ελαφρώς το χέρι*

Λύντια: κρύβε λόγια...*ψιθύρισε στην Μαλία καθώς κοιτούσε και χαμογελούσε στην Λίλιαν*