Between Life And Death

Part 3

Η Λίλιαν δεν ήξερε για ποιον λόγο είχε έρθει το συγκεκριμένο άτομο και μπέρδευε τα λόγια της γιατί μετά από 6 μήνες ξαφνικά είδε την Άλλισον μπροστά της

Λίλιαν: εμ...οκ...πέρασε μέσα...

Άλλισον: ευχαριστώ...

Αφού μπήκε μέσα στο σπίτι η Άλλισον η Λίλιαν έκλεισε την πόρτα και κάθισαν και οι 2 τους στο σαλόνι

Λίλιαν: θες να σου φέρω κάτι ή δεν θα κάτσεις για πολύ?....*κοίταξε κάτω νιώθοντας αμηχανία*

Άλλισον: δεν θα κάτσω για πολύ *αναστέναξε και μετά έπιασε απαλά το χέρι της Λίλιαν* 

Λίλιαν: *κοίταξε την Άλλισον ξαφνιασμένη* ε...ναι..τι ήθελες να μου πεις?...

Άλλισον: κοίτα ξέρω ότι είναι πολύ άσχημο να με βλέπεις με την Λύντια αλλά στο ζητάω σαν χάρη...προχώρησε στην ζωή σου η Μα...*πριν προλάβει να ολοκληρώσει αυτό που ήθελε να πει χτυπάει το κουδούνι*

Λίλιαν: περίμενε...θα μου πεις μετά...*χαμογέλασε στην Άλλισον και πήγε να ανοίξει την πόρτα όταν άνοιξε όμως την πόρτα είδε την Μαλία* γιατί δεν είσαι σχολείο εσύ? 

Μαλία: ήθελα να έρθω να δω πως είσαι θες να φύγω? *είπε κάπως λυπημένη*

Λίλιαν: όχι πέρνα μέσα είναι και η Άλλισον εδώ *είπε με ένα τεράστιο χαμόγελο*

Μαλία: η ποια?! *μπήκε γρήγορα μέσα στο σπίτι και το πρώτο πράγμα που είδε ήταν η Άλλισον να κάθεται στον καναπέ εκείνη την στιγμή της κόπηκαν τα πόδια δεν ήξερε πως να αντιδράσει ένιωθε πως η Άλλισον γύρισε για να είναι μαζί με την Λίλιαν έχοντας ξεχάσει ότι είναι σε σχέση με την Λύντια*

Άλλισον: γεια σου Μαλία...

Μαλία: γεια σου και σε εσένα...*είπε απότομα και κοίταξε την Λίλιαν* γιατί ήρθε?..

Λίλιαν: ήρθε να μου πει να προχωρήσω στην ζωή μου...κάτι που μου λέτε όλοι αλλά κάτι πήγε να μου πει πριν έρθεις τι ήταν? *κοίταξε την 'Αλλισον γεμάτη περιέργεια*

Άλλισον: νομίζω τώρα που είναι η ίδια η Μαλία εδώ καλύτερα να σου πει εκείνη...εγώ ήθελα απλά να σου πω για μια κοπέλα που είναι ερωτευμένη μαζί σου πριν ακόμα τα φτιάξουμε εμείς

Λίλιαν: ε ωραία η Μαλία όμως που κολλάει? 

Η Μαλία είχε θυμώσει που η Λίλιαν δεν την υπολόγιζε και για αυτό πήγε να φύγει

Λίλιαν: κάτσε ρε που πας? 

Μαλία: φεύγω μην σας χαλάω και την ατμόσφαιρα! *την ώρα που έφυγε κοπάνισε την πόρτα*