Voltreffer

15

-16/07/2019- Turijn, Italië.
De huurauto reed de cipressenlaan in. Voor elk huis in deze straat lag nog een eindeloze weg met cipressen langs de zijkant, Sien was daar verliefd op geworden toen ze in Italië was geweest tijdens haar tripjes met Aïsha, Lotte en Jane.
"Dit kan je niet lopen, het lijk wel een kilometer of vijfhonderd." Vond Wouter. "Als je een hond hebt en die gaat uitlaten, kan je halverwege alweer terug en je hebt ver genoeg gelopen."
"Overdrijven is ook een vak." Vond Frank. "Ik gok dat het honderd meter is."
Sien knikte. "Precies honderd meter, Frank." Vertelde ze.

De auto stopte en Matthijs opende het hek met de code. Als je hem op slot deed, moest je de code invoeren om hem weer open te maken, anders kon je met de afstandsbediening naar binnen.
"Wajoo." Fleurs mond viel open.
"Genoeg plek voor vier kinderen en een hond." Stelde Wouter vast.
"Nou nou, Wout, niet te hard van stapel lopen." Vond Matthijs. Hij was bijna twintig en Sien zou in december ook twintig worden. Om nu al aan kinderen te beginnen vonden Matthijs en zijn vriendin nog niet nodig.
"Het is wel leuk." Vond Vivian.
"Wat?" Sien keek haar schoonmoeder vragend aan. "Het huis of vier kinderen en een hond?"
"Beide." Grinnikte Vivian. "Al ben ik nog wel een beetje jong om oma te worden misschien."
Sien knikte instemmend. "Dan zou de oudste, als we over negen maanden ons eerste kind kregen, twee jaar jonger zijn dan zijn jongste oom."
"Dat heb je snel uitgerekend." Vond Matthijs.
"Tja, niet zo moeilijk als Max over negen maanden twee wordt, eh?"

"Wajoo." Riep Fleur nog een keer toen ze de woonkamer binnen stapte en via de glazen deuren naar buiten keek.
"Genoeg ruimte om je hond in uit te laten." Vond Wouter ook weer.
"Wout, wanneer hou je nou eens op over die hond, straks wil Sien er eentje." Grinnikte Matthijs.
"Die wilde ik al, dat weet je al lang, schat." Sien keek haar vriend met puppyogen aan.
"Ik zal er over nadenken, schatje." Matthijs sloeg zijn arm om zijn vriendin heen. "Ben ik niet al genoeg?"
"Jawel, maar als jij weg bent, ben ik anders zo alleen in dit enorme huis." Vond Sien.

-

"Dat huis van jullie is echt enorm." Vond Frank. Familie de Ligt had zojuist afscheid genomen van Matthijs' beste vriend Bruno en zaten nu in het vliegtuig naar Curaçao.
"Ja, maar het ligt wel echt heel mooi." Vond Sien. Ze vertelde dat het maar vijftigduizend euro meer was dan een appartement in het centrum waar Matthijs zijn hoofd stootte.
Vivian moest lachen en snapte wel dat ze dit huis dan hadden gekozen.
"En het is ook enorm, ik zei toch, genoeg plek voor vier kinderen en een hond?" Grijnsde Wouter.
"Wil je zo graag oom worden dan?" Vroeg Matthijs grijnzend aan zijn broertje.
"Nou, ja. Daar komt het eigenlijk wel op neer." Grinnikte Wouter.
"Ik denk dat je nog even moet wachten, Wout." Bemoeide Sien zich ermee. "We zijn nog maar negentien."
"Matta is bijna twintig." Grijnsde Fleur ondeugend.
"Ja, deze kleine pas in december." Matthijs aaide over Siens hoofd.
"Schat." Zei Sien geïrriteerd. "Nu zit mijn haar door de war."
"Sorry schatje." Grijnsde Matthijs.

-

"Het is hier nog warmer dan in Italië." Zeurde Fleur.
"Fleur, niet zeuren." Frank pakte Fleurs koffer uit de kofferbak. "Het is maar één graden warmer dan in Turijn."
Sien was op Matthijs rug gesprongen en Matthijs reed hun koffer het hotel binnen. Sien en Matthijs hadden kamer 1209, Fleur en Wouter 1211 en Vivian en Frank 1213 en dus moesten ze naar de twaalfde verdieping. Fleur was bij haar tweelingbroer op zijn rug gesprongen, om ruimte te besparen in de lift. Wat uiteindelijk helemaal niet nodig was, want de lift was net zo groot als het huis van Sien en Matthijs, volgens Wouter. Dat was dus wel een beetje overdreven.
"Deze is van ons." Matthijs opende de kamer met een sleutel. Sien keek naar binnen en vond dat het heel erg groot was. Het uitzicht was naar zee, Sien was meteen verliefd op het eiland.
"Ohw, dit is een love-suite." Lachte Matthijs toen hij het kaartje bekeek dat naast het bed, in een welkomstpakketje lag.
"Ah, shit man." Grinnikte Sien. "Ik denk dat ie voor Wouter en Fleur was."
"Ja, ik denk het ook." Grijnsde Matthijs toen hij Sien optilde en op het bed legde. "Maarja, hier kunnen we ze wel oom en tante maken." Grijnsde Matthijs.
Sien keek haar vriend aan. "Vanavond gaan we uitproberen of deze muren geluiddicht zijn." Grijnsde ze.

"Ik denk dat wij jullie kamer hebben." Wouter en Fleur kwamen de kamer van Sien en Matthijs binnengelopen. "Ohw, gadver Matthijs." Wouter trok weer een vies gezicht en Fleur stootte hem aan.
"Dat is heel normaal Wout."
Sien moest lachen om haar schoonbroertje en zusje. Matthijs vroeg aan Wouter wat hij nu weer vies vond.
"Jullie waren elkaar bijna aan het opeten." Was Wouters antwoord. De drie anderen in de kamer hadden gelachen om het vieze gezicht van Wouter toen hij dat vertelde.
"Dat is heel normaal, Wout, heel normaal." Grijnsde Sien.
"Waarom zijn jullie hier eigenlijk?" Vroeg Matthijs.
"Omdat wij dachten dat we jullie kamer hadden, maar als ik dit zo zag, hoef ik niet meer te ruilen."
"Hoezo dachten jullie dat?"
"Tja, het is een love-suite." Vertelde Fleur.
"Dit ook." Grijnsde Matthijs. "Ik bedoel, we waren elkaar net aan het opeten, dat doe je in een love-suite."
Wouter sloeg zichzelf voor zijn hoofd. "Denk maar niet dat ik mijn eigen zusje ga opeten." Zei hij sarcastisch.

-

"Pap, mam, waarom hebben we een love-suite?" De familie de Ligt stond in de lift, onderweg naar het restaurant. Wouter moest even zijn frustratie uiten, maar Fleur moest om hem lachen.
"Hebben jullie er ook een?" Vroeg Vivian verbaast. "Ik dacht dat ik er twee gereserveerd had, een voor mij en papa en een voor Thijs en Sien."
"Tja, als je een jongen en een meisje opgeeft denken mensen natuurlijk dat je nog een love-suite nodig hebt." Frank haalde zijn schouders op. "Misschien hadden we erbij moeten zetten dat het een tweeling was." Vivian schot in de lach. Als er iemand was die zulke droge opmerkingen kon maken was het Frank wel. Matthijs en Wouter hadden dat dan ook van hem georven. Fleur had trouwens ook dezelfde humor en Matthijs had, wat dat betreft, Sien goed uitgekozen, want die had precies dezelfde humor als de familie de Ligt.