ပီ.....ပီ.....ပီ.......
ပုံမှန်... Alarm မြည့်နေကြ ၈ နာရီ တွင် Mewရဲ့ ဖုန်းမှာ ထမြည်လာသောကြောင့် Mew တယောက် မျက်လုံး လေးတွေ က ကျင့်သားကြပြီးသား ပွင့်လာလေသည်....
ပထမဆုံး မျက်လုံးထဲ မြင်လိုက်ရသည်က.. Hotel ခန်းရဲ့ မျက်နှာကျက်......ညက အဖြစ်ပျက်များကို ပြန်တွေးရင်းးး
တစုံတရာကို သတိတရ ဘေးကို လည့်ကြည့်မိရာ...တွေ့ပါပြီ...သူဘက်ကို လှည့်ပြီး ကွေးကွေးလေး အိပ်နေသော Gulf.... စောင်က ရင်ဘက်တဝက် ကိုဖုံးအုပ်ထားသောလည်း...လည်ပင် နဲ့.. ပေါ်နေသော ရင် ဘက်တချို့ တွင် အနမ်းရာ ကိုက်ရာလေးတွေ အပြင် ဘေးတစောင်းအိပ်နေသောကြောင့် လက်မောင်းမှ ကိုက်ရာလေးမှာ သွေးတောင်ဆို့နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသောကြောင့် သိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည်...
ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ် ကလေးရယ်..
ပြောပြောနဲ့ Gulf ရဲ့ မျက်နှာပေါ်မှ ကျနေသော.. ဆံပင်လေးများကို ဖယ်ပေးရာ....
ဟင်......ပူလိုက်တာ...
လက်မှ Gulf ရဲ့နှဖူးကို ထိမိရာ ကိုယ်တွေ ခြစ်ခြစ်တောက်ပူနေသော....ကြောင့် Mew လန့်သွားလေသည်....
ကလေး...ကလေး.....ကလေးထပါအုန်း...
အိပ်နေသည်ဟုမိမိထင်နေသလိုမဟုတ်ပဲ Gulf တယောက်...ဖျားပြီး သတိလစ်နေမှန်း...သိလိုက်ရသော်ကြောင့် မိမိကိုယ်ကို အပြစ်တင်နေမိသည်...
စောင်ကို ဆွဲ လှန်ပြီ Gulf ကို ပွေ့ မည်ဟု စဥ်းစားသောလည်း....အိပ်ရာ ထက်မှ မြက်လိုက်သော သွေးကွက်ကြောင့် Mew ကမ္ဘာပျက်မလိုပင် ဖြစ်နေမိသည်.....
ဟာ...ကွာ...ငါတော်တော်လူမဆန်တာပဲ..... ကလေးကို မညာ မတာ.. ဆတ်ဆံ မိတဲ့ အပြင်...ကွန်ဒုံးတောင် ငါမသုံးမိခဲ့ ဘူး....ငါက ခွေးကောင်ပဲ....ငါ....
Gulf ကို ကြည့်ကာ ညက အဖြစ်ပျက်တွေ များကို ပြန်မြင်ယောင်လာသည် သူကို Gulf... အော်ဟစ်..တောင်းပန်ခဲ့သောလည်း သူလိုဝ အလွတ်မပေးခဲ့....
Mew...မျက်ရည်တွေ အသွင်သွင် စီးကျလာလေသည်... အကျီတွေ ဝတ်ပေးဖို့ပလဲ အကုန် ပြဲကုန်ပြီ......ဖြစ်လေတော့....
YOU ARE READING
မင်းဖြစ်နေလို့ (Because you are)
Lãng mạnဘာဆိုဘာမှ မလိုဘူး အရေးကြီးတာ မင်းဖြစ်နေရင် ရပြီ