BROTHER -BxB

Final

:'')

Doğu*

Hâlâ Can'ın ameliyattan çıkmasını bekliyordum.4 saat olmuştu telaştan ölücektim.

"Baba niye çıkmıyo?"

"Yavrum öyle kolay mı?Tehlikeli bi ameliyat temkinli davranıyolar o yüzden yavaş haraket ediyolardır." haklıydı.

Bir kırk beş dk sonra ameliyathanenin kapısı açıldı.Doktor çıktı.Hemen ayağı kalkıp yanına gittim.

"Durumu nasıl?" diye sordum.

"Ameliyatı başarıyla gerçekleştirdik." dedi gülümseyerek.Derin bir nefes aldım. Allahım onu bana bağışladığın için teşekkür ederim.

Doktor gider gitmez sedyeyle çıkardılar Can'ı.Kafasında sargı,solgun yüzü,baygın hali onu böyle görünce içime öküz oturmuştu sanki.Can'ı odaya aldılar ama şuanlık yasaktı yanına girmemiz.

"Ne zaman görebilirim" diye sordum hemşirelerden biri odadan çıkarken.

"Biz size haber vericez" dedi ve gitti.Diğer hemşirede içerde bir şeyler yaptıktan sonra gitti.Can'ı bi pencerenin arkasından izlemek ölüm gibiydi.

"Baba görmek istiyorum onu.Elinden tutmak istiyorum,gözlerine bakmak istiyorum,konuşmak istiyorum." dedim göz yaşlarıma hakim olamazken.Çok korkmuştum.Hâlâ elimden kayıp gidicekmiş gibi hissediyodum.Babam omzumu sıkıp anlımı öptü.

"Merak etme yavrum hepsini yapıcaksın,kavuşucaksın sevdiğine" ne? ne demişti? sevdiği mi demişti?

"Ne?" dedim yüzüne bakarak.

"Seni ben büyüttüm oğlum.Anlarım ben" dedi içten bir şekilde gülümseyerek sırtımı okşadı.

"Hiç b-bir şey demicek misin?" beklediğim tepki bu değildi.

"Ne diyebilirim oğlum.İkinizinde gözlerindeki o aşkı gördükten sonra ne söylemek düşer bana.Sadece her zaman arkanızdayım bunu bilin" dedi.

"Ne yani o da mı?" diye sordum İkinizin gözlerindeki o aşkı demişti çünkü.

"Hiç mi farketmedin sana bakışlarını?" diye sordu hafif şaşkınlıkla.Kafamı olumsuz anlamda salladım.Burukça güldü.

"Aşk gözlerini kör etmiş" dedi ve güldü.

"İyi ki benim babamsın,iyi ki bizim babamızsın" dedim ona sarılarak.

"Siz de iyi ki benim oğlumsunuz" dedi o da sıkı sıkı karşılık verirken.

**

Yazar*

"Doğu" diye sayıkladı genç oğlan.Gözlerini açmak istiyordu fakat sanki biri göz kapaklarını biri tutuyo gibiydi.

Boğazı çok kurumuştu.

"Su" dedi.Ama kimse yanında yoktu.

Tekrar "Doğu" diye sayıkladı.Sesi o kadar kısıktı ki yanında dahi olsa duyamazdı Doğu onu.Can'ın bilinci tekrar yavaş yavaş kapanıyordu.Kendini gözlerini açmak için zorladı.Doğu'yu göreceğini düşünerek zorla da olsa hafifçe açtı gözlerini.Açtığı an başına öyle bir ağrı saplanmıştı ki çığlık atarmış gibi inledi.

Doğu hemen ayağı kalkarak cama doğru koştu.İçerden bir ses geldiğini duymuştu.Camdan baktığında Can'ın yüzünü buruşturduğunu gördü.Acı çektiğini anlamıştı.İçeri girmemek için kendiyle savaş verirken "hemşire" diye bağırdı.

Can Doğu'nun sesini duyduğu gibi ağlamaya başladı.Hem ağrısı hemde duymamaktan korktuğu ses birleşince ağlamak kaçınılmaz olmuştu.

Doğu Can'ın ağladığını görünce daha da telaşlandı.Hemşire hemen gelip içeri girdi.

"Ağrınız mı var" diye sordu panikle.Çok şiddetle ağlıyordu.Hem mutluluktan hem ağrıdan.Can kafasını salladı.Hemşire hemen ağrı kesici ekledi serumuna.Biraz sonra Can tekrar "Su" dedi acı dolu bir şekilde.Hemşire hemen yanındaki sürahiden su doldurup Can'a içirdi.

"Birazdan dinicek ağrınız.Ama böyle ağlamaya devam ederseniz daha çok ağrır." dedi. "İsterseniz babanızı alabilirim içeri" babası olarak biliyordu kapıda ki adamı ki zaten bir nevi de öyleydi.

"Doğu" dedi Can.

Hemşire tamam dermiş gibi başını salladı ve çıktı odadan.

"Doğu bey,sizi istiyo" dedi hemşire.

Doğu cümleyi duyar duymaz hemen içeri girdi.Can o içeri girer girmez dolu gözleriyle ona baktı.Anında Doğu'nun da gözleri doldu.

Yavaş adımlarla yanına gidip sandalyeye oturdu ve ellerini elleri arasına aldı.

"Doğu" dedi ağzından bi hıçkırık kaçarken.

"Can" dedi aynı şekilde Doğu.

Can hafifçe kollarını açtı.Sarılması için.Doğu hemen kalkıp incitmemeye özen gösterek yavaşça sarıldı.

"Çok korktum Can.Seni bir daha göremeyeceğim sandım." dedi hafif geri çekilip yanağını okşarken.

"Sana,bana bir şey olmaz demiştim." dedi hafif dalgayla Can.İçinde volkan patlıyordu şu an.Ağlamamak için zor tutuyordu kendini.Ağlarsa birdaha o acıya katlanabilir miydi bilmiyordu.

"Seni seviyorum" dedi Doğu bir anda.

"Ben de seni seviyorum" dedi Can.Kardeşine söylermiş gibi dediğini zannetmişti.

"Öyle değil."

"N-nasıl" dedi Can heyecanlanarak.

"Aşığım sana" dedi Doğu.

"Doğu" dedi Can ve Doğu'yu ensesinden tutarak kendine yaklaştırdı ve dudaklarını dudaklarına bastırdı.Doğu anında karşılık verirken sanki çölde kalmış da bir yudum su bulmuş gibi öpüyolardı.Yılların hasreti.

Ölüm vardı ucunda ve iki genç bunun farkındaydı.Seven sevdiğine sevdiğini söylesindi.

Asla böyle bitirmeyi düşünmüyodum.Çok üzgünüm...
Sadece artık yazamadığımı farkettim.
Okuyanlarıda çok bekletmek hiçbir zaman istememişimdir.
Ama bu aralar yazamadığım için çok beklettiğimi farkettim ve bu beni üzdü.
Final yapıyim ki en azından beklememiş olsunlar dedim.
Buraya kadar okuyan,kitabı seven,benimseyen,yorum yapan,oy veren herkese çok çok teşekkür ediyorum.Sizi seviyorum.Kendinize iyi bakın<3