Rastgele Numara | Texting |

7.Bölüm

Yepyeni bir bölümle karşınızdayım.
beğenirsiniz. Kitap hakkında yorumlarınızı bekliyorum.

Sabahleyin çalan alarmla uyandım. Normalde olsa önce duvarla sonra yerle öpüşürdüm ama nedense bugün neşeliydim. Yataktan kalktım ve elimi yüzümü yıkayıp odama tekrar geldim. Üstümü giyindiğimde annemin sesini duydum. Gittikçe yaklaşıyordu.

"Nisaaaa. Bırak artık şu uykuculuğu uyan ar-" derken beni ayakta giyinmiş bir şekilde görünce duraksadı. Elindeki havluyu hızla yere fırlatıp yanıma geldi.

Anlımı yüzümü eliyle tutarken "iyi misin kızım. Ateşin mi var" dedi endişeyle.

Gözlerimi devirerek "abartma anne. Gören görmeyen de beni uykucu birisi sanacak. Altı üstü bir kendim kalktım. Ne var bunda yani"

"Bunu sırf yatmak için kendi doğum gününe gelmeyen kız mı söylüyor. Güldürme beni" dedi alayla.

"Ne alakası var anne. Hastaydım o zaman. Bir kerelik bir şeydi o"

"Hadi hadi yeme beni. Neyse kahvaltı hazır gel hadi"

"Tamam. Çantamı alıp geliyorum"

       Annen beni kafasıyla onayladı ve gülerek mutfağa doğru gitti. Bende masanın üstünde duran telefonumu ve yerde bir kenara fırlatılmış çantayla annemin içeri girerken attığı havluyu alarak mutfağa gittim. Çantayı kapının önüne indirip havluyu anneme verdim ve masaya oturdum. Yemeği yerken telefona titredi.

BM: Günaydın uykucu (G)

Umursamadım ve telefonu masaya bıraktım.

BM: insan nezaketen de olsa cevap verir
(G)

BM: ama hata bende herkesi kendim gibi düşünceli sanıyorum (G)

Son mesajına gözlerimi devirip dayanamayıp mesaj attım.

Derdim: Sen ne kadar egoistmişsin ya (G)

Derdim: Ayrıca hiç tanımadığım birine neden günaydın diyeyim (G)

BM: Tanımadığın biriyle neden mesajlaşıyorsun o zaman (G)

Derdim: Sen de haklısın (G)

BM: Öyle demedim. Sakın engelleme (G)

BM: Oh engellememiş (G)

BM: Cevap vermemezliğine razıyım ama lütfen engelleme (G)

BM: Kimseyle doğru dürüst diyaloğum yok (G)

BM: Arada boş konuşabiliyorum (G)

BM: Ama tek arkadaşım oldun (G)

BM: Her ne kadar cevap yazmasanda (G)

BM: En azından görüldü atıyorsun (G)

BM: Neyse çok konuştum (G)

BM: Hadi by. Sonra görüşürüz (G)

Yazdığı şeylere için burkulmamış değildi hani. Aslında yalnızlık olarak bana da benziyordu.

Derdim: Görüşürüz (G)

Derdim: En azından bunu yazmak zorunda hissetmiştim kendimi (G

BM: :):):) (G)

Telefonu kapattım ve cebime koydum. Aslında kötü biri değil gibiydi. Çok salaklık yapmazsa veya ileri gitmezse hiç engellemeyebilirdim belki. Hatta mesaj bile atabilirdim.

"Neye daldın kız öyle" diyen annemle düşüncelerimden sıyrıldım.

"Hiç. Yok bir şey"

"Var sende bugün bir şeyler ama neyse yakında çıkar kokusu"

"Ne olacak anne ya. Sadece biraz enerjik hissediyorum. O kadar"

"Ne diyeyim hadi hayırlısı"

"Neyse ben kaçar. Geç kalıyorum. Görüşürüz" dedim ve annemi öpüp evden çıktım. 5 dakika sonra gelen otobüste en arka köşeye çekildim ve kulaklığı takıp müzik dinlemeye başladım. Okula vardığımızda indim ve sınıfa girdim. Henüz 5 dakika vardı derse.

Telefonumun titremesiyle cebimden çıkardım. Şu "BM" yüzünden internet sürekli açıktı. Sanırım mesajlarını okumak hoşuma gidiyordu. Allah'tan internetim 6 GB' tıda yetiyordu. Bir de tel iPhone 6S'ti. Sağ olsun şarjı çok dayanıklıydı. Tabii almak için yazın 3 ay çalışmıştım. Ama değmişti. Telefonum tekrar titredi ve açtım.

BM: Kızım gülmekten öleceğim ya. (G)

BM: Az önce yolda gidiyordum. (G)

BM: Bir kızla bir oğlan kaldırımın kenarında oturuyordu (G)

BM: Bir köpek geldi ve tam onlar öpüşürken üstlerine işedi (G)

BM: Asdfgdshvj

Yazdığı şeye kahkaha attım. Sınıftaki birkaç kişi bana şaşkın bakarken utançla önüme döndüm. Tabii benim böyle bir şey yapmama alışık değillerdi.

BM: Bunlar neye uğradıklarını şaşırdılar (G)

BM: Ay Ölcem ya. (G)

BM: Neyse ders başlıyor (G)

     Telefonu kapattım ve kafamı sıraya koydum. Bir süre sonra adımı duymamla uyandım. Sanırım uyuyakalmıştım.  Şaşkınca etrafıma bakarken "Kızım sana diyorum" diyen hocaya döndüm.

"Buyurun hocam"

"Uyumayı bırakıp bizim için şu soruyu çözer misin"

"Hocam ben çözmesem. Biraz rahatsızım da."

"Hayır çözeceksin. Kalk gel buraya"

"Tam kalkarken zil çaldı. ilk kez şansımın yüzüme güldüğünü düşünürken hoca "diğer ders çözersin O halde" dedi ve sınıftan çıktı. Ne yapacaktım şimdi ben.

Belki de şuana kadarki en uzun bölümdü. Umarım beğenmişsinizdir. Yorum ve beğenilerinizi bekliyorum. Kitabımı önererek destek olursanız çok sevinirim. Kendinize iyi bakın.