Without Tomorrow City(မနတ္​ျဖန္​မ႐ွိ​ေသာႏိုင္​ငံ)

9(Z/U)

မိုးရြာပီးမွပူလာတဲ့​ေနက မီးထ​ေတာက္​လုမတတ္​ပူ​ေလာင္​လြန္​းတယ္​။
သို႔​ေသာ္​..သူက​ေတာ့ ပူဖို႔မစဥ္​းစားမိ​ေသး။
Jung Hoseokအင္​က်ီအပြႀကီးကိုဝတ္​ကာ ျခံထဲက​ေျမကြက္​လပ္​က်ယ္​မွာ ႏွင္​းဆီအပင္​​ေပါက္​​ေတကို စိုက္​ဖို႔ တူးဆြ​ေနရသည္​။

"ဟူး .. ​ေမာလိုက္​တာ .. ​ေနကလဲအလင္​း​ေရာင္​ရရံုပဲလင္​း​ေပးပီး မပူရင္​​ေကာင္​းသား ..."

"ဘုက္​!"

သူ႔မ်က္​စိ​ေ႐ွ႕ကိုက်လာတဲ့​ေရသန္​႔ဗူး​ေလး​ေၾကာင္​့ ​ေမာ့ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ Jung Hoseokက သူ့ကိုလက္​ပိုက္​ၾကည္​့​ေန၏။

"မ​ေသ​ေအာင္​ဒီ​ေရ​ေလးနဲ႔အသက္​ဆက္​လိုက္​ပါအံုး Min Yoongi"

"​ေက်းဇူး....."

"​ေက်းဇူးအတင္​ခံခ်င္​လို႔လုပ္​​ေပး​တာမဟုပ္​ဖူး. ​ေသသြားရင္​မႏွိပ္​စက္​ရ​ေတာ့မွာစိုးလို႔.."

ျပန္​​ေျပာခ်င္​​ေနတ​ဲ့စကားလံုး​ေတကိုမ်ိဳသိပ္​ရင္​း လက္​ထဲက​ေရဗူးကိုသာ ​ေမာ့ခ်လိုက္​မိတယ္​။
မင္​းနဲ႔ပက္​သက္​သမ်ွနာက်င္​စရာ​ေတ​ဒီ​ေရနဲ႔အတူ​ေျမာ​ေစ။

"ပန္​း​ေတက အကုန္​အနီခ်ည္​းပဲလား..Jung Hoseok"

"အျခားဘာအ​ေရာင္​​ေတျမင္​​ေန​ေသးလို႔လဲခင္​ဗ်ားက"

"​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္.. "

​ေတြ​ေဝျခင္​းမ႐ွိဘဲ ​ေတာင္​းပန္​လိုက္​တယ္​​ေနာ္​။
မွားသည္​ျဖစ္​​ေစ မမွားသည္​ျဖစ္​​ေစ မင္​းကိုခ်စ္​တာမလို႔..။

"Bohyungက အနီ​ေရာင္​ႀကိဳတ္​တယ္​​ေလ .. ​ေနာက္​ဆိုဒီအိမ္​ကသူ႔အိမ္​ျဖစ္​လာ​ေတာ့မွာဆို​ေတာ့ သူႀကိဳတ္​တာ​ေလး​ေတနဲ႔ပဲ ျပည္​့​ေန​ေစခ်င္​လို႔.."

"​ေအာ္​..."

ဘာမွမျဖစ္​သလိုဟန္​​ေဆာင္​​ေကာင္​းတတ္​ခ်င္​တယ္​။
လိမ္​့ခနဲက်သြားတဲ့မ်က္​ရည္​စ​ေတက Jung Hoseokရဲ႕အိမ္​စီးဖိနပ္​ပါးတစ္​ရံ​ေပၚမွာ စိုစြတ္​လို႔။
ကြဲသြားတဲ့ႏွလံုးသားက​ေတာ့ သူနင္​း​ေျခစရာမလိုဘ​ဲ အလိုလို​ေၾကမြ​ေနပီးသားပါပဲ။

"ခင္​ဗ်ားငို​ေနတယ္​ .. အဟက္​.. ၾကည္​့ရတာကန္​႔လန္​႔ႀကီးကြာ..အျမဲအ​ေၾကာတင္​း​ေနတဲ့ခင္​​ဗ်ားမ်က္​ရည္​​ေတက ခုကိုယ္​့​ေျခ​ေထာက္​​ေပၚမွာပါလား..."