အရင္က shooting ပိတ္ရက္ေတဆို အိပ္ခ်င္အိပ္ မအိပ္ခ်င္ ဇာတ္ၫႊန္းဖတ္ေနတတ္တဲ့သူက ခုေတာ့ တစ္ကိုယ္လံုး အလံုဖံုးအုပ္ပီး ခ်စ္သူေမာင္းတဲ့ကားေပၚမွာ သီခ်င္းသံၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလးကိုနားေထာင္ရင္း လမ္းသလားျဖစ္ေနသည္။
ကားထဲမွာပ်ံ႕လြင့္ေနတဲ့ closerသီခ်င္းရဲ႕အသံကို ခပ္တိုးတိုးပင္လိုက္ညည္းေနမိေသး၏။
"Yoongi !"
"ဟင္"
"ေမာင္ လား ကိုယ္လား"
အစမ႐ွိ အဆံုးမ႐ွိ ေမးလာတဲ့ Hoseokေၾကာင့္ ခဏေတာ့
ေၾကာင္အအ ျဖစ္သြားရသည္။
"ဘာႀကီးလဲ..အဟား.."
သီခ်င္းကိုပိက္ကာ သူHoseokဘက္ကို လွစ္ခနဲလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Hoseokက သူ႔ကိုမ်က္လံုးေဒါင့္ကပ္ပီးျပန္
ၾကည့္သည္။
"ကိုယ့္ကို ေမာင္လို႔ေခၚမလား .. ကိုယ္လို႔ေခၚမလား.."
"ခြီး!!! ဟားဟား... အဟက္..အမေလး Hoseokရယ္..ဘာမ်ားလဲလို႔. မင္းလဲေနာက္တတ္ထာဘဲ..ဟားဟား.."
"ကြၽီ!!!! ကြၽီ!!!!"
"Oh.Shit!!!"
ကားဘရိတ္ကို ႏွစ္ခ်က္ဆင့္ပီးနင္းခ်လိုက္တာမို႔ သူအလန႔္တ
ၾကားနဲ႔ Hoseokကို လွမ္းဖတ္လိုက္မိ၏။
"ဟူး... ဘာလုပ္တာလဲ Hoseokရ .. ငါလန္႔လို႔ေသေတာ့မယ္"
"ေမာင္လို႔ေခၚ..."
"အာ .. "
"ေခၚ.."
"ဟို..."
႐ုတ္တရက္ႀကီး အေခၚအေဝၚေတေျပာင္းရမယ္ဆိုတာက သူ႔အတြက္ နဲနဲ ႐ွက္စရာေကာင္းေနသည္။
"ဟိုေလ.. Hoseok ..ဟဲဟဲ .. မင္းအဲ့လိုအေခၚခံခ်င္ရင္ အေပးအယူေတာ့႐ွိရမယ္ေနာ္.."
"ဘာလဲ .. အကုန္ေပးႏိုင္တယ္ .. "
ထိုအခါ သူ႔လက္ေတနဲ႔ Hoseokေမး႐ိုးကို ဖြဖြေလး ပြက္သက္လိုက္သည္။
"မင္းငါ့ကို နမ္းတာအခါ100ျပည့္တဲ့ေန႔က် ေခၚမယ္.."
"ကတိတည္ပေစ.."
STAI LEGGENDO
Without Tomorrow City(မနတ္ျဖန္မ႐ွိေသာႏိုင္ငံ)
Fanfictionအခ်စ္ကိုဖံုးကြယ္ထားရတဲ့ သူစိမ္းႏွစ္ေယာက္အတြက္ကေတာ့ မနတ္ျဖန္တိုင္းက နာၾကင္ရသည္ေလ။ Sope .................................. [Unicode] အချစ်ကိုဖုံးကွယ်ထားရတဲ့ သူစိမ်းနှစ်ယောက်အတွက်ကတော့ မနတ်ဖြန်တိုင်းက နာကြင်ရသည်လေ။ Sope
