TIMELESS - The Unfulfilled Promise

Chapter 2 • Wrong

INALIS ni Pola ang suot na antipara at sinipat-sipat. Pinunasan niya ang mga salamin niyon at saka muling isinuot. She blinked her eyes, then glanced at her surroundings—squinting. Napailing siya. That did not do anything. Malabo pa rin. Baka nga talagang tumaas na naman ang grado ng kaniyang mga mata. Pola heaved a sigh, then shrugged her shoulders. Ibinalik niya ang atensiyon sa sinasagutang assignment.

     Ganoon parati ang ginagawa ni Pola sa tuwing may mahaba siyang breaktime—sasagutan na niya lahat ng assignent para pag-uwi niya, wala na siyang ibang aatupagin kundi pag-a-advance study na lang.  

     Pola never considered herself smart—or at least that was what her parents had indelibly etched in her mind. Despite her best efforts, she was never good enough for them; they were never contented and never proud of her achievements. Buong buhay niya, wala siyang ibang ginawa kundi i-please ang mga ito.

     "That's wrong," uttered a baritone voice behind Pola.

     Kunot-noong bumaling si Pola para harapin ang nagsalita, pero nahigit niya ang hininga nang kamuntikan nang dumapi ang mga labi niya sa pisngi ng lalaking nakadukwang sa kaniyang tabi at matamang nakatitig sa kaniyang notebook. His face was just too close she had to lean backwards to be able to recognize him. And when she did, her breath whooshed out of her lungs she almost choked herself to death.

     Ano'ng ginagawa ng nag-iisang Phillip Dev Grecco rito? Pola's eyes blinked rapidly.

     Nilukob ng panic at takot ang isip ng dalaga. Baka may makakita sa kanila na puwedeng pag-ugatan ng tsismis o ano pa man na makakarating sa kaniyang mga magulang. Pola hastily scooted to the other of the table, leaving at least two feet distance between her and Phillip.

     Oblivious to her reaction, Phillip casually occupied the seat that she had just vacated. Hindi nito inaalis ang tingin sa notebook niya. He was murmuring as he read what Pola had written. His expression had always been stern and gruff, she noticed, giving off an intimidating vibe. Pola's right hand flew to her chest and was about to check if there were prying eyes watching them, when she heard another familiar voice across the cafe.

     "Don't worry, we're not going to tell your anyone that you almost kissed Phillip."

     Halos mabali ang leeg ni Pola sa ginawa niyang pagbaling sa direksiyon ng pinanggalingan ng boses na iyon. Pola's eyes widened even more. Si Flame! Flame Sev Grecco's lips curled into a playful grin which, even from afar, revealed deep dimples she never knew he had. Pero hindi lang ito ang naroon sa counter, katabi rin nito si Seth—Phillip's younger brother!

     Ibubuka na sana niya ang bibig para magsalita ngunit muli iyong naudlot nang mahagip ng kaniyang mga mata ang lalaking iniluwa ng pintuan. Si Game! Parang ayaw mag-process ng utak niya.

     "'Langya naman, Seth, nagbanyo na ako't lahat, hindi ka pa rin tapos mamili ng kakainin?" asik ni Game sa pinsan nito habang pinapagpag ang suot na varsity jacket na may nakasulat na Grecco at may numerong fifteen sa magkabilang sleeves. Kaswal siyang tinanguan nito na para bang sanay itong makita siya roon at tila ba close sila. "Hey, Pola. 'Sup?"

     Kumibot-kibot lang ang mga labi ni Pola bilang sagot.

     "'Can't decide what to buy. I'm craving something different," tugon ni Seth habang iiling-iling pa ring nakatingin sa menu.

     "Baka naman kasi wala talaga d'yan sa menu 'yong gusto mong kainin?" tudyo ni Flame sabay dunggol sa braso ni Seth. "Why don't you just call one of your girls, huh, Seth? O nagsawa ka na sa kanila?"