Unreasonable Feelings

Chapter 13

~ chapter 13 ~

~ What's her secret plan?... ~

ininit koyong pagkain dahil literal na talaga itong nalalamig.

sa may microwave ay may isa na namang red scented paper.

~ you can do what ever you want here and don't forget your lunch. may pinuntahan lang ako sandali sa bayan."

ps: ingat ka baby ko.

napalaki ang mata ko sa mga nababasa. "Baby ko?" fuck! this endearment was already faded in my memory years ago.

b-butt... fuck. James. ikaw pa pala ang dumukot sakin letse ka.

dahil sa sobrang galit ko ay pinunit ko yong letter saka itinapon sa trash can.

"Fuckkk..." sigaw ko dahil sa sobrang inis. grr.. ang malas ko talaga. tingnan monga naman pati yong tinapay na pinainit ko sa over toaster nasusunog rin shitt..

"BWESETTT KA JAMESS... ANO BANG NAKAIN MO HA? ANO BANG KASALANAN KO SAYO? LUMABAS KAAA... ANO? HA?" lumingon lingon ako sa paligid pero wala talagang James ang nakikita ko, e kahit ni anino naman lang nya sana. Para akong baliw sa kakasigaw kahit wala namang nakakarinig.

lumabas ako ng bahay at nagbabakasakaling makita si James. Pero isang napakalawak na karagatan ang tumambad sa patingin ko. nganga akong umupo sa dalampasigan at hinde man lang makagalaw kahit ang pag pilik kolang ng mga mata. Wala akong takas sa lugar nato. Wala akong mahihingan ng tulong at ibang mapupuntahan nakukulong ako sa islang ito. tumulo ang mga luha ko pero dali dali ko itong pinunasan.

bakit hinde si Angelo ang kumidnap sakin? bakit Wala si Angelo dito? Magkasabwat ba silang dalawa?

kumalam ang sikmura ko kaya bumalik nalang ako sa loob para kumain ng agahan.

matapos akong kumain ay hinugasan ko ang platong nagamit saka bumalik ulit sa kwarto para magpahinga ulit kasi medyo sumasakit payong ulo ko.

humiga ako sa kama at napapatingin sa kisame. sky blue ang kulay ng kisame and white din yung kulay sa dingding, sky blue pala yong kulay nang kisame gutom kolang ata yon kanina kung bakit puti yong nakikita ko sa kisame. the interior design was awesomely great but I don't know the exterior design yet.

is this really his rest house? or sa tita nya lang ba to? or sadyang kay sir melvin?

lumipat ang paningin ko sa isang table na nasa tapat ng bintana.

may table pa pala dyan? diko naman yan nakikita kanina ah. seguro namimilik mata lang ata ako.

nilapitan ko ito at may nakita akong isang drawing at tiningnan ko ito.

is this his planner? or blue print? Ang ganda naman ng pagka portrait nitong building.

marami na talagang nagbabago sa kanya. mahigit halos anim na taon ko syang iniwan para harapin ang problema ko sa pamilya ko at ang kaisipan kong para maka focus sya sa pag aaral ng wala ako dahil gusto ko syang makatapos ng pag aaral at para magiging proud din sa kanya ang pamilya nya.

and now he achieve all of that. I never went back here just to comeback with him. I went back here just to finish may unfinished business on him. di man kami ni Angelo pero ayaw kona ring balikan pa si James. kasi ayaw kong mapagsabihang desperada at saka magmukhang baliw na tila wala nang ibang lalaki pa sa mundo.

“forget him and never comeback to him again kung ayaw mong machismes sa mga tao at mababansagang tanga. sinuka nanga ibabalik pa?. kadire kaya non so, I want you to forget him at kasabay ng paglimot mo sa kanya ay ang pagpapalaglag morin sa salot na batang iyan if you don't want me to get mad at you and I take it that as your exchanged to my condition.” si mommy. habang umiiyak ako. diko kaya ang ipapagawa nya dahil ayaw kong maging selfish sa batang dinadala ko at ayaw koring ipagkait sa kanya na masilayan ang kagandahan ng mundo. Ang taong dapat na sisihin dito ay ako yon, ako ang may mali.