Unreasonable Feelings

chapter 8

~ chapter 8 ~

~ I want to be free ~

Today is my first duty on sir Milven's house. Wala sya ngayon dahil may klase pa syang kailangang tapusin.

Nagdadalawang isip pa sana akong pumunta rito kasi alam kong makikita't makikita ko talaga si james kahit na may sarile itong bahay.

Huli kona kasing naisip na sa tito nya parin sya tumutuloy kahit may sarile naman syang bahay or sadyang ni-rent lang nya talaga yon for something that aid his lustful desire. Nakitira or sadyang tumira lang ba talaga si James sa kanyang uncle para ma lessen yong fees nya? May pagka kuripot kasi ang isang yon. Pero I still don't know kung may mga magulang paba sya.

Sir Milven's house is so small, neat and yet beautiful.

His house looks like an old ancestral house na nag mukha lang na modern dahil naipaparinovate na ang kalahating bahagi nito at tanging mga kagamitan nalang nito ang mga naiiwang luma at ang mga antique vases na naka display lang sa sala inshort sir Melvin's house reminds me about the past that make me feels I'm living with the katipuneros.

Every sculpture I see in his living room looks like a museum. But I don't need to be amaze about it coz I know sir Milven was a traveler and historiographer and he also love to collect some artifacts and souvenirs from the place he have been. Para san nalang ba ang pagiging professor nya sa Social Studies if he does not a-...

"Hey!. Today is your first duty?" a familiar voice filled my ears. It was the sound I would love to hear everyday but it is also dangerous if you let your ears heard it again and again coz it might maybe make you crazy and become addict from it in no time.

Di ko sya pinagbalingan o sinagot man lang bagkus ay pinagpatuloy kolang ang mga mata sa pagiging busy.

Yes may galit pa ako sa kanya. Napakasinungaling at napakamanloloko nya.

Napamulagat ako ng may biglang nabasag na baso malapit sa kitchen. Dali dali akong pumunta don para tingnan kung anong nangyari pero nakita ko si James don na naka squat habang hawak hawak ang isang kamay na may pumapatak na dugo.

Takot ako sa dugo pero mas takot ako kung mawalan ng dugo.    

Bahala sya kung mamatay sya dyan. Pero kung mamatay naman sya? Ako yata ang magkakasala dahil diko sya tinulungan. 

Who cares tho.

I need to help him, but in what way? Lunokin ko nalang ba ang lahat ng sama nang loob ko para sa kanya? (Gaya nang paglunok ko sa tamod nya? Gosshhhh eraseee) Or ang hayaan nalang sya total katangahan nya naman iyon kung bat sya nasugatan?

He need my help and I can't help myself seeing him treating his own wound that still in bleed, lalo pa't namumutla na sya. Shit ang harot ko.

Oh my god baka mapano pato at baka makukulong pa ako kapag namatay tong punyetong ito.

"You're the most foolish and careless man I ever meet. Akin na nga!." pairap kong sabi, diko talaga sya matiis tingnan. Di naman gaano kalaki ang sugat nya pero kung makaputla tila parang naputolan na ng paa, oa nito.

I admit na kinakabahan at nanginginig rin ako. Ikaw ba naman na gagamot sa naka bukang sugat.

Panay ang ginawang lunok ko sa laway ng maramdaman ko ang mga titig nya sakin.

"S-stop staring at me. matutunaw ako." my god I'm stuttering, ano nalang kaya ang masabi nya.

Baka isipin nyang apektadong apektado ako sa kanya kahit sa mga titig lang. Nyeta.