Unreasonable Feelings

Chapter 2

~ chapter 2 ~

~ disappointment ~

"Loids hey! Zup bro." Si Sicee, inshort of her name Jessere.

"You look so exhausted and ugly, Is there someone who makes your mind being destructed?" Biro nya sabay halakhak.

Napakalokaloka talaga nitong babaeng to.

"Ayieee!... sya bayong dumidestruct sa pag-iisip mo?" Sabi nya sabay nguso sa may unahan. Kaya umangat rin ang tingin ko sa kung saan sya nakanguso.

I see nothing. Gaga pinag lalaruan nya ba ako? Eh masapak nga!.

"Ahhh... Don't you dare hit me." protesta nya sabay simangot. Aahh, how so cute when she got mad. Sarap nyang kurutin sa pisngi.

Sicee is one of my friend here in Davao. We've been friends last semester.

Nabunggo ko sya first day of enrollment. Wala ako sa sarili ko that time. Para akong walking puppet without soul. Hindi sya nagalit sakin bagkus ay ngumiti lang sya at ang lubos na ikinamamangha ko ay nagpakilala pa sya sakin.

Coincidence happened nagkasabay kami sa students orientation at iisa rin ang course namin. How grateful I am to meet and know her.

"Ikaw kasi, napaka ilusyonada mong babae ka." Sabi ko sabay tayo para pumunta na sa next subject namin.

Lumingon ako sa kanya. "Wait san nga pala sina Ricca, Aljean, Elsie at Jade?... May binili lang loids.. Hays mga pokpok talaga." umupo nalang uli ako sabay pabuntong huminga.

Halos mahigit isa at kalahating taon na ako dito sa Davao when Mom and Dad decided to transfer me here. They're really mad at me. I got their disappointed when I do mess in my previous school.

She and Dad forced me to move here in Davao and to finished my study here.

"e tra-transfer kita sa Davao sa ayaw man at sa gusto mo Aloida, you really disappoint me, you really a disgrace brat. And what have you've done in your school ha?.. kababae mong tao pero nag pakabaliw ka sa tulad mong babae? Wala kabang ganyan?" she said sabay turo ng nasa gitna ng mga hita ko.

"Mom!. You really don't know what my side. The pain that I bear everyday. At hindi ako pupunta sa Davao to finish my study.. never." Sigaw ko sa kanya.

"No!. I've already decided to move you in Davao, you put our family in too so much embarrassment." she said angrily and gnashing her teeth.

Hindi ba nila ako naiintindihan? Kasalanan ko bang maging ganito ang nararamdaman ko? Kasalanan koba na naging ganito pagkatao ko?

"Nooo..." sigaw ko na may pag didiin.

"Dimo ba naiintindihan ang mga sinasabi ko sayo? E TRA-TRANSFER KITA SA AYAW MO MAN AT SA GUSTO." She said repeatedly and rephrasing those words in the last sentence.

Fuck! Wala na talaga akong option? nakapa unfair naman nito, hindi ba nila ako naiintindihan ha? Tangina naman.

"Amalia what's happening here?... Umabot sa study room ang mga boses nyo." Si Dad.

Oo, nakauwi si Dad kahapon galing palawan, swerte nga naman kasi timing rin na ganito ang sitwasyon, hays.

"Ate! Mom. Ano bang nangyayari dito?" si Jayrou. Ang bunso naming kapatid.