Mafyanın sarışını

7. bölüm

Sabah gözlerimi saçımın okşanmasıyla açmaya çalıştım. Açamıyordum çünkü çok uykum vardı. Hep Barlas yüzündendi. Dün gece uyuyamamıştım. Başladım konuşmasıyla gözlerimi açmadan onu dinledim.
"Hadi güzelim uyan."
"Ya Barlas çok uykum var."
"Canımın içi zaten saat iki."
"Olsun Barlas benim çok uykum var. Sen git ben yatıcam." Hala gözlerim kapalıydı ve Barlas'ın ne yaptığını görmüyordum.
İnce battaniyenin üstünden çekilmesiyle neye uğradığımı şaşırdım. Barlas beni kucağına aldı ama nereye gittiğimiz bilmiyordum. Hemen gözlerimi açtım. Üstümde hiç birşey yoktu. Barlas'a baktığımda onunda üzerinde birşey olmadığını gördüm. Hemen söylenmeye başladım.
"Barlas ne yapıyorsun?"
"Birşey yapmıyorum."
"O zaman nereye gidiyoruz?"
"Banyo'ya gidiyoruz." Bunu derken çoktan banyoya gelmiştik.
"Banyoda ne yapacağız?"
"Banyo'da duş alacağız." Demesiyle ağzım bir karış açıldı. Beraber.
Birlikte.
İkimiz.
Bir arada.
Aynı yerde.
Duş alacağız.
Hemen itiraz ettim aslında bende istiyordum ama olmazdı.
"Olmaz Barlas ben tek alırım duşumu."
"Yok öyle bir dünya Gece hanım."
"Tamam o zaman birlikte alalım duşu." Kimse benim gibi u dönüşü yapamaz bir numarayım.
"Ne oldu da kararın değişti güzelim. Ah tabi sende haklısın bu yakışıklılığa dayanamadım dimi?" Sadece gözlerimi devirdim. Küvet çoktan dolmuştu ve ben hala Barlas'ın kucağındaydım. Ben onun kucağında küvete oturduk.

Şuan Paris'in sokaklarında yürüyorduk. Şimdi ise eyfel kulesine gidiyorduk. Barlas'ın konuşmasıyla ona baktım ama söyledikleri bütün keyfimi mahfetmeye yetmişti.
"Ne zaman İstanbul'a döneceğiz güzelim?" Sadece düşündüm geri dönmeye hazır mıyım? Bilmiyordum. Onları görmeye hazır mıyım? Bilmiyorum. Allah kahretsin ki bilmiyordum.
"Güzelim, canımın içi, birtanem sıkma canını ben senin yanında olacağım birlikte atlatacağız hem döner dönmez senin için en iyi doktorları ayarladım herşey eskisi gibi olacak sen merak etme."
Onun benim herşeyimle ilgilenmesi ne kadar doğru bir karar verdiğimi gösteriyordu.
"Bazen seni hak edecek ne yaptım? diyorum."
"Asıl ben o karanlığın içinde insan öldürürken ne yayında seni hak ettim diye düşünüyorum."
"Seni seviyorum güzel seven adam."
"Seni seviyorum güzel seven adamın kadını." Kıkırtımı serbest bıraktım benim güldüğümü görünce hemen kaşları çattı.
"Neden gülüyorsun güzelim?"
"Hiç bir şeye gülmüyorum sevgilim."
"Bana hiç öyle gelmiyor canımın içi."
"Fotoğraf çekelim mi?"
"Sen yeter ki iste güzelim."diyip telefonunu çıkarttı. Hem benim fotoğraflarımı çekiyor hem de ilimizin fotoğrafları çekiyor ama genellikle benim fotoğraflarımı çekiyordu.

Yorgun bir şekilde odaya girdiğimizde kendimi direk yatağa attım. Barlas se bu halime gülüyordu. Onu takmayıp uzanmaya devam ettim. Aklıma gelen şey ile daha Barlas'a cevap vermediğim aklıma geldi.
"Barlas"
"Hı" oda benim yanıma yatıp bana bakmaya başladı.
"Barlas"
"Hı" resmen beni çıldırtmak için yapıyor ya bu sefer sesimi yükseltti.
"Barlas"
"Efendim"
"Neden böyle yapıyorsun?"
"Ne yapıyormuşum?"
"Bide bilmiyormuş gibi yapıyor ya."
"Seni sinirlendirmek hoşuma gidiyor be güzelim."
"Tamam olsun ama yine de beni sinirlendirme yakışıklım."
"Bakarız güzelim."
"Tamam o zaman bana sorduğum soruyu cevaplamak istiyorum o zaman."
"Söyle güzelim"
"İstanbul'a geri dönelim sevgilim."
"Sen ciddi misin?"
"Evet"
"Tamam o zaman bir hafta burda kalalım sonra gidelim ne dersin güzelim?"
"Tamam derim yakışıklı."
"Bu yakışıklı sana bir şey teklif ediyor."
"Bu yakışıklı bana ne teklif ediyor?"
"Valla bu yakışıklı seni tekrar keşfetmek istiyor"
"Söyle o yakışıklıya düşünmesi gerekiyor muş."
"Neyini düşünülen güzelim alt tarafı tamam diyeceksin."
"Tamam. Oldu mu?" Gülerek cevap verdi.
"Oldu oldu." Diyip dudaklarıma yapıştı hemen karşılık verdim karşılık vermemek mümkün değil di.

Sabah gözlerimi açtığımda ilk önce gözlerimin alışmasını bekledim. Sonra yan tarafına dönmemele Barlas'ın uyuduğunu gördüm. Hemen ellerim saçlarıyla buluştu hem  saçlarını okşayıp hemde onu izliyordum.
"Biliyorum çok yakışıklıyım." Demesiyle sıçradım insan aniden konuşunca bir korkuyor yani.
"Sen ne zamandan beridir uyanıksın."
"Sen uyandığından beridir uyumuyorum güzelim."
"Soruna gelecek olursak evet yakışıklısın."
"Biliyorum herkes söylüyor."
"Kim söylüyor ya"
"Cırlamasan sevinirim güzelim. Ha birde kızlar söylüyor."
"Söyle o kızlara artık senin başın bağlı."
"Bana bak benim başım bağlı benden uzak dur."
"Barlas Allah aşkına ya dalga geçme."
"Sen ne tatlı oldun ya böyle."
"Nasıl"
"Böyle kızınca çok tatlı oluyorsun."
"Biliyorum."
"Nerden biliyorsun Gece."
"Biliyorum çünkü herkes söylüyor."
"Kim onlar Gece." Sesini yükseltmesiyle sinirlendiğini anladım.
"Erkekler sevgilim"
"Kim onlar söyle gidip ağzını burnunu kırayım." Dayanamayıp kahkahamı serbest bıraktım benim güldüğümü görünce kaşlarını çatıp söylenmeye başladı.
"Neden gülüyorsun Gece?"
"Hiç. Sadece bir yakışıklıya gülüyorum da."
"Peki neden gülüyorsun o yakışıklıya?"
"O yakışıklı beni çok kıskanıyor da ona gülüyorum."
"Peki hiç sordun mu o yakışıklıya neden seni kıskanıyor?"
"Sormadım çünkü neden beni kıskandığını biliyorum."
"Peki neden kıskanıyor seni?"
"Çünkü beni seviyor."
"Nerden anladın seni sevdiğini?"
"Beni sevdiğini hissettiriyor. Sanki dünyada ben tekmişim gibi. Dokunurken bile incitmekten korkar gibi nazik ve yavaş dokunuyor. Benden başkasıyla ilgilenmiyor ve en önemlisi de gözlerindeki aşkı görebiliyorum."benim böyle dememle gözlerinde bir ışıltı oldu işte bende bu adamı bu güzel kalbi için seviyorum.
"Peki sen seni böyle güzel seven adamın seviyor musun?"
"Evet seviyorum. Seni sevmemin en büyük etkenlerinden biri o gözlerin çünkü herşeyi bana anlatıyor. Sonra kalbin-elimi kalbinin üzerine koydum- bana karşı çok şefkat, sevgi, güven, huzur barındırıyor. Onun için onu çok seviyorum."
"Bende seni seviyorum mavi gözlü kadın."

Şuan otelden çıkıp Paris'i gezmeye başladık. Kahvaltımızı otelde yapmıştık. Bu bir hafta içinde Paris'te gezilmesi yer bırakmayacaktık onun için her gün bir yerleri geziyorduk. Gezerken Barlas bazı yerlerin tarihini anlatıyordu ve bende onu keyifle dinliyordum. Cidden bazı yerlerin tarihi çok ilginçti.

Paris aşıklar şehri biz de bir araya bu şehirde geldik. Aslında Barlas pes etmiş olsaydı biz bu şekilde olmazdık. Ama allahtan Barlas pes etmeyip beni bulmuştu. Şimdi ise Demir'e teşekkürler edebilirim çünkü eğer o benden ayrılmasaydı Barlas'a kavuşamazdım. Şimdi ise hayatımda tek bir gerçekle yaşıyorum Barlas beni seviyor. Hayatımda güvendiğim insanlar fazla yoktu biri Barlas biri de Uras abimdi. Kimse bana ulaşamasın diye zaten telefon numaranız değiştirmiştir onun içinde Uras abim bana ulaşamıyorum. Onu da üzmek istemediğim için onunla iletişimimi kesmiştim. Şimdi ise tekrar geri dönüyordum tek bir farkla bana destek veren sevdiğim insanla. Belki o olmasa hayata çabucak tutunamazdım.
Zaten o hayatıma girdiğinden beridir kimse olmasa da o olsun diyordum. İlk defa birisine hemen güvendim çünkü onun aşkı gözlerinden okunuyordu.