Arayan o gizli kişi kim acaba ?
Ela'nın Ağzından ;
Mufaga girerek güzel mis gibi kokan keklerimden yaptım. Masaya oturarak kokusunu içime çektim.
Bahçeye çıkarak kulaklıgımı kulağıma takarak güneşli ama esen havanın tadını çıkardım.
Tam uykuya dalacakken çalan telefonuma küfrederek ekrana baktım. Gördüğüm kişiyle yerime çakılırken ne yapacağımı kestiremedim. Ama açmam gerekiyordu bu beni sürekli tehdit eden o babamın beni terk etmeden önce ayarladığı evleneceğim kişiydi. Ne kadar saçma olsa da olmuştu.
Arada arıyor onda da tehdit savurup kapatıyordu. Kimse söyleyemiyordum ne yapacağımı da bilmiyordum sadece tersliyordum.
- Ne var allahın belası
- Doğru konuş benimle sadece var olduğumu unutma diye aramak istedim
- Hadi ordan sen benim hayatımda hiçbir zaman yoktun hala da yoksun ve asla da olmayacaksın
- Öyle mi eminsin değil mi ? Seni gebertirim kızım baban yaptı bir saçmalık sonucuna katlanacaksın - Ben ne sana ne de sonucuna katlanmayacağım
- Öyle bir şansın yok kankanın bebeğinin yaşamasını istiyorsan bunu yap bence
- Sen tam bir malsın küçücük çocuğun ne suçu var. Tehdit edecek birşey kalmadı sıra ona mı geldi
- Benim her zaman bir tehdit konum vardır
- Lan kes artık sen o bebeği öldürmeyi bırak yanına bile yaklaşamazsın. Onu babası adam senin gibi p** değil
- Bak kelimelerine dikkat et evlenince bunun hesabını sana sorarım.
- Ne lan yalan mı ? Gerçekten adam bebeğine eşine çok iyi bakan deli gibi aşık bir adam onlardan da benden de uzak dur zaten yaklaşamazsın da
Telefonu yüzüne kapatarak sakinleşmeye çalıştım. Daha hiçbir şeyden haberi olmayan bir bebeğe zarar veremezdi asla buna izin veremem.
Ama dedigini bu güne kadar hep yapmıştı bunu da yapmaya kalkışacaktı. Benim acilen birşeyler yapmam gerekiyor.
Büyük ihtimalle şimdi suratına kapattığım için evime gelecekti hemen çıkmam gerekiyor.
Belki benim canım yanardı ama küçük bir cana zarar verilmesine göz yumamam hayır ben buna izin veremem.
Arzu ve cihatın bebege nasıl düşkün olduğunu en iyi ben biliyorum. Ona zarar gelirse arzu yaşayamaz daha önemlisi ben vicdan azabıyla yaşayamam onların yüzüne bakamam.
Hemen can'ı aradım çalıyor ... çalıyor ... açmadı. İşi vardı galiba. Yoksa açardı ya. Peki şimdi ne yapacağım kahretsin.
Biraz beklemem gerekiyor sanırım arar belki . Derin bir uykuya teslim olurken telefonumun titreşimi ile telefonuma adeta saldırdım. Arayan çok şükür oydu.
- Can
- Efendim ela
- Şey-y acil bana gelmen lazım
- Noldu ?
- O aradı yine ben çok korkuyorum can ne yapacağım bilmiyorum beni çok kötü bir şekilde tehdit etti
- Ne dedi neyse bekle arzu yengeyle cihatı eve yeni bıraktım hemen geliyorum
- Tamam bekliyorum
Ağlamaya başlayınca telefonu kapattım. Kapının kırılacak gibi açılmasıyla yerimden sıçradım.
" Gel lan buraya " mutfaga girerek kapıyı kilitledim. Kalbimin atışı hızlanırken dua etmeye başladım. Can gelirse beni korurdu. Ona sonuna kadar güveniyorum ben.
Mutfagın balkonundan atlayarak bahçeye indim. " Lan nereye kaçıyon gel buraya " kolumdan tutarak beni zorla içeri geri soktu.
" Bırak beni lütfen yalvarırım birak beni nolur " sürüklemeye devam ederken beni duvarla arasına aldı.
Boynuma sıkmaya başlayınca nefes alamadığımı fark ettim. " Bır-ak ne-fes ala-mıyorum " boynumdaki elleri uzaklaşınca yere düşüşünü izledim.
