Dose
This wasn't the thing that I want. That would be the exact words I'll say whenever I don't like the thing my family will give me. I was immature, childish and so bratty. Lahat ay napapansin ko. I would always want that exact thing that my eyes will caught. Gusto ko yun mismo. Not the replica and not the photocopies. I want the original one. Just like now. Naisip ko lang. Hindi basehan na sa isang opinyon lang nagmula ang pinaniniwalaan ko. It can be a replica or she was saying that to scare me. I need a full proof to say na tama ang sinabi nito! I need an evidence! Gaya na lang nang ginagawa ko kapag binibilhan ako nang mga dresses, heels or accessories! Dapat ay minake sure ko muna bago nag conclude at nag ganun!
Baka naman tinahe nya lang yun?! Nasabunot ko ang aking buhok. And here I am crying overnight! Para akong tanga! Argh! Nakakapan sisi!
Overnight I thought that Sofies' words must not affect me. I mean, yun pa lang ang sinabi nito, isa pa lang yun but I already walked out like I was very much affected! Oh bakit Ode? Hindi ba? Darn it! Nakakainis! Umagang umaga at nahihiya akong lumabas. Hindi pa ako nakakaligo at hindi pa ako tumatayo sa pagkakahiga. Tinanggal ko ang mga kamay ko sa aking mukha at saka ako tumitig sa kisame nang kama. Siguro dahil sa hindi ako natulog dito nung tatlong araw pa ay marami na ang alikabok.
Nabahing ako. Ayan, simula na. Tsk, tsk. Tiisin mo yan o kung gusto mo ay lumabas ka at ipakita ang nakakahiya mong mukha! Dahil sa alikabok ay nagsisimula na namang mamantal ang aking mga braso. Nababahing bahing na rin ako kagabi pa. Napabuntong hininga ako.
"Fetish? What the hell is our problem? Why didn't you came out? Hindi ka pa nagbibihis nang pad mo, you didn't eat yesterday. And then they didn't cleaned your room! What if your allergy attack again? Darn it! Ode!" Nakagat ko ang aking labi. Bumangon ako, gulong gulo ang buhok ko alam ko yun. Pero kasi, hindi ko na muna yun inalintana sa kaalaman na nandun sa labas si Salrido at kahapon pa katok nang katok. I hold my stomach as I felt and heard it growl.
Gutom na nga ako. Medyo na lessen naman ang pananakit nang puson ko kaya lang ay dumagdag naman ang mga pantal at pamamahing ko. Sumimangot ako. Ang malas ko lang.
"Baby, kahapon ka pa! What the hell is our damn problem?! Did I do something wrong?!" Ayan! Sumigaw na! Ano Ode! May pa ganun ganun ka pang arte tapos ngayon na mare-realize mo na may mole ay saka ka pa mahihiya? Aba.
Nabahing ako. Ang mararahas at malakas na katok mula sa labas ay natigil. Natigilan rin ako. Masyado bang malakas ang bahing ko? Napatakip ako sa aking ilong. Ngunit agad ring natanggal upang kamutin ang braso ko.
"Ode inaatake ka na nang allergy mo! Buksan mo itong pinto kung ayaw mong suntukin ko ito!" Nanggigigil na sigaw nito. Muli akong nabahing.
Eh! Nakakahiya, shit! Anong sasabihin ko? I must have known na magiging ganun ang reaksyon and sa masasabi ni Sofie since may gusto sya kay Salrido. It is a normal reflex from a lady who likes and admire her crush or should I say her long time love.
Maybe my mind was just fast enough and I am in my adrenaline rush to think straight that time. I was clouded with what Sofie have said. I was suffocated by the thought that everything she have said was true. I am not thinking right when I shut him off from the outside of my room. I was... I was... scared and... just... confused. To what was the truth.
Nabahing akong muli.
"Ode! Anong nangyayari sa 'yo? Baby! Answer me! Kahapon mo pa ako hindi pinagbubuksan nang pinto! Fetish! Bakit hindi ka sumasagot?!" Ang dami nyang endearment sa akin ha? Tss, inisa isa pa?
Nakamot ko ang aking braso dahil sa kati. Napatingin ako roon. Ngumuso ako. Ang pula pula na nang braso ko. Hindi na ako magtataka kung pati sa binti at sa iba pang bahagi nang katawan ko ay may mga ganito ring pantal. Hindi ko ba naman dala ang mask ko. Tapos hindi pala ito nalilinisan. Inahak oi.
