Trese

1 0 0
                                    

Trese

I was born to have a golden spoon. I was born to eat luxurious foods, I was born to enjoy the sociality of life but here I am standing in a line. Waiting for my salary. I couldn't believe this really happened. And I also can't believe that I am actually happy on receiving my first ever salary here being a maid! I never know this is overwhelming. I never know I can feel so excited and happy just thinking that I can finally have my own money.

Before everything. I can actually just withdraw from my bank accounts. I can't even feel any satisfaction that I am feeling right now. Ganito ba yun? Ganito ba ang nararamdaman nang mga kasamabahay namin? Noon ay natatawa lang ako kasi para silang mga uod na binudburan nang asin sa kaalamang makakatanggap na sila nang salary. Ngayon, kakaiba. Pakiramdam ko ay may naabot ako gamit ang aking paghihirap. Pakiramdam ko ay isa itong achievement na nakamit ko nang sa sarili ko lamang. Walang tulong nang kahit na kanino. Pero syempre andyan yung pagtulong nila Prince at Sheena.

Grabe ang naiimagine ko! Kung siguro noon ay iisipin kong bumili nang lotions, sunblocks, limited edition shades from international high end brands, new released signature bags, high quality pumps and dresses ngayon naman ay naiisip kong pag ipunan para makabili nang kahit papaano ay mga damit na pantulog at panlabas kapag off namin.

It is already monday nang tawagin kami for our salary. Nakasuot ako ngayon nang jeans na lagi kong sinusuot of ever I want to go out. Eto lang naman kasi ang meron ako, my usual wears were all uniforms from being a maid. Anjan yung blue pants with printed color paired with blue na polo. Yung kulay itim na dress na may puti na flowy design sa mga manggas at ang pares nitong maliit na apron na tinatali sa bewang. Andun din yun may black pants saka black na polo bilang pares nito. Kaya ito na ang sinuot ko since may usapan kami ni Chanson.

I was already done with my period at hindi ko mapigilang hindi makahinga nang maluwag. It was the most dreadful day for me. Well, lahat naman nang period days ko ay dreadful and ang gusto ko na lang talagang gawin ay magkulong sa kwarto. Pero syempre hindi pwede yun since sinira ni Salrido ang pinto nang kwarto ko.

And ang mas worst. Gigibain na daw ang room ko for reconnection towards his room. Nagtaka naman ako dahil doon. His room was in the third floor at ang akin naman ay nasa second floor.

"Fine, I'll just renovate it for you. I'll make it more purified and clean. Tss... I must hire some cleaning agents for your room."

"Salrido! Nababaliw ka na ba? I can clean my room with my mask on! Just put or renovate my door their and then we are all good! Tapos ang usapan!"

Nasa may loob pa rin kami nang kwarto nya. First day ko yun na tapos na ang period ko. Pero dahil sa sira kong pinto ay eto at nananatili pa rin ako sa kwarto nito. I was wearing another pair of his clothes. Totoo ngang pina-frame nya ang unang boxer shorts na gamit ko. Nasa may itaas nang dingding na nakaharap sa mismong kama. Nakita ko pa syang nakatitig doon. Hinampas ko sya. Nilingon naman nya ako nang nakakunot ang noo.

"No, I'll renovate it. And also, maybe isasabay ko na rin para sa pagpapalit sa grand staircase. I'll make it the way you want it." Muli itong tumitig sa frame na may lamang boxer shorts. Nangunot ang noo ko sa pagtataka. Ano bang meron dyan. Pero teka

"Seryosong escalator talaga?" Naninigurong tanong ko. Naka upo ako sa sofa nito na nakaharap sa kama nito. Sya naman ay nakatayo sa harap ko. Nakapamewang na nakatitig sa frame. Tumango ito.

"Yes."

Tuluyan na talaga akong nagtaka, saglit kong nilingon ang frame at napa irap nang makita ang konting stain mula doon. Muli akong humarap rito.

Clashing With The Blue Sea (Mejares Line 1)Where stories live. Discover now