Dawn inadını kırmamıştı. Uzun süredir yürüyemeden yaşıyordu. Kulede ise tuhaf olaylar sürmeye devam ediyordu.
Dawn yatağından kalkamıyordu. Gözleri açıktı ama ifadesi donuktu. Doğru seçimi yaptığını düşünüyordu. Ama kimse ona katılmıyordu.
Logan: Dawn lütfen bırak şu inadı. Sun'ın operasyonu yapmasına izin ver.
Dawn: Hayır Logan. Doğru seçimi yaptım ben. Vücuduma yerleştirdiğimiz çip orada kalacak ve ben bu iğrenç güçlerden kurtulmuş olacağım.
Logan: Ama yürüyemiyorsun artık. Çip yanlış yerde.
Dawn: Hayır Logan. Çip doğru yerde. Başka bir yerde olsaydı güçleri tam engelleyemezdi.
Logan: Seni böyle görmek beni üzüyor kardeşim. Ayrıca, sen kendine güvenmesen de ben sana güveniyorum. Sen bu güçleri kontrol edebileceksin.
Dawn: Senin gibi mi?
Logan: Ne?
Dawn: O patlamaya maruz kaldın Logan. İkimiz de kaldık. Sadece ben güç kazanmış olamam.
Logan: Sun ve Fallon defalarca kez kontrol etti. Ben de bir değişiklik yok.
Dawn: Logan bu imkansız. Saklama benden biliyorum.
Logan: Dawn yemin ederim.
Dawn: Ama güçlerimi bastırmadan önce birini duydum. Zihnini daha doğrusu...
Logan: Ne demek istiyorsun?
Dawn: Patlamada Dna'sı değişen tek kişi değilim.
Logan: Tommy ve Billy....
O gün Tommy ve Billy i kimse görmedi. Akşam haberlerine kadar. İki küçük çocuk New York u yerle bir ediyordu.
Dawn: Sun'ı çağırın! Bu işe bir el atmamız lazım ve ben de savaşmadan vazgeçmeyeceğim.
Cidden vazgeçmedi. Billy ve Tommy nin içinde iyilik olduğuna inandılar. Ama.... 10 yıl sonra bu inançları söndü. Çocuklar için umut yoktu. Dawn yapması gerekeni yaptı. Onları öldürdü.Soru: Üçlüm ergenlikte mi olsun yine yoksa yetişkin mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Avengers: Next Generation
FanfictionPeter Parker önderliğinde yeni nesil yenilmezlere merhaba deyin. Ve bana da....