Μετά απο τα όνειρα

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Βρίσκομαι στην Ελλάδα μια βδομάδα τώρα , όλα πηγαίνουν μια χαρα , έκανα την συναυλία , τακτοποιηθηκα στο νέο μου σπίτι , είδα τα παιδιά .

Τώρα είμαι στο σπίτι της Ναστα , είναι όλοι εδώ και ξέρω πως θα έρθει ο Κρις . Βέβαια δεν ξέρω αν αυτός γνωρίζει για την παρουσία μου εδώ . Τα παιδιά δεν μου είπαν τίποτα αλλά τους άκουσα .

Περιμένω αρκετό καιρό αυτή τη στιγμή , θέλω να τον κάνω να πονέσει .

Δυο ολόκληρα χρόνια κατηγορούσα τον εαυτό μου , για τον χαμό του παιδιού μας εξαιτίας του . Ένα ολόκληρο χρόνο πήγαινα σε ψυχολόγο .

Flashback 3,5 χρόνια πριν

-"Ειχε δίκιο Στέφαν , εξαιτίας μου χάθηκε το μωρό ." Σκουπίζω τα δάκρυα μου και ο Στέφαν ξεφυσαει εκνευρισμένος .

-"Αυγη από την ημέρα που σε συνάντησα στο αεροδρόμιο κατηγορείς τον εαυτό σου για το μωρό . Σου πετάξε μια μαλάκια ο μπάσταρδος και συ την έχεις πιστέψει . Μισό χρόνο τώρα , έχεις πεθάνει στη δουλειά για την προετοιμασία των τραγουδιών σου και κλαίς για το μωρό ." Προσπαθεί εδώ και καιρό να με κάνει να σταματήσω να νιώθω ενοχές αλλά δεν έχει καταφέρει τίποτα .

Είχε δίκιο που με κατηγόρησε .

-"Κι όμως , αν εγώ πρόσεχα περισσότερο , αν είχα προσέξει τον εαυτό μου όταν ήμουν μικρότερη η μικρή θα ζούσε . Στέφαν σου ορκίζομαι πως δεν ήθελα να του κάνω κακό , εγώ το αγαπούσα , αλήθεια ." Προσπαθώ να τον πείσω .

-"Αυγη δεν φταις εσύ , σε κατηγόρησε ο άλλος και τώρα σου έχει γίνει ψύχωση , ξέρεις το να κατηγορήσει ένας τον άλλον είναι το πιο εύκολο . Αν το πάμε έτσι και αυτός φταίει , θα μπορούσε να σε φροντίσει καλύτερα και να μην είχε συμβεί τίποτα ."

End flashback

Ο Στέφαν γνωρίζει τα πάντα για την ζωή μου , την σχέση μου με τον Κρις , με την μητέρα μου , με την αδερφή μου , τα πάντα . Είναι ο άνθρωπος που μου στάθηκε όταν το είχα ανάγκη , που με περίμενε μέχρι να νιώσω έτοιμη . Ο άνθρωπος που με βοήθησε να ξεπεράσω τον χαμό της μικρής .

Flashback  3 χρόνια πριν

-"Αυγη φτάνει , δεν μπορείς να συνεχίσεις έτσι!" Φωνάζει ο Στέφαν ενώ αρπάζει την φωτογραφία της μικρής από τα χέρια μου .

-"Δωστην μου πίσω τώρα!" Απαιτώ ενώ τον κοιτάζω άγρια .

-"Οχι! Αυγή δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση , έχεις κολλήσει στο παρελθόν . Κάθεσαι κοιτώντας τις φωτογραφίες της μικρής και κλαίς ." Φωνάζει έξαλλος .