Chapter 5

534 38 4
                                    

Zawgyi

ကြၽန္ေတာ္ဒီေန႔ေက်ာင္းလာေတာ့ Pramootကေက်ာင္းအေဆာက္အဦးေရွ႕ကခံုတန္းေတြမွာ ထိုင္ၿပီးစာလုပ္ေနတယ္။ကြၽန္ေတာ္ ညက အိပ္လို႔ေတာင္မရဘူး။Pramoot အဲ့ဒီcommentေတြျမင္သြားၿပီး စိတ္ဆိုးေနမွာကို အရမ္းစိုးရိမ္မိတယ္။သူ ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းဆက္မလုပ္ခ်င္ေတာ့ေလာက္ဘူးဆိုရင္ေရာ...

ဒါေပမယ့္ Pramoot ကေတာ့ အဲ့တာေတြကိုဂရုမစိုက္ဘူး။social mideaေပၚကအေပါစားထင္ျမင္ခ်က္ေတြလို႔ပဲယူဆထားတာ။

"Hi"

"အင္း...မဂၤလာပါ"

ဒီလိုအေျခအေနေကာင္းေနတာကိုျမင္ေတာ့လည္း ကြၽန္ေတာ္ဝမ္းသာမိတယ္။ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွေျပာမထြက္ေတာ့ပါဘူး။စိတ္ထဲကျပင္ဆင္လာခဲ့တဲ့စကားလံုးေတြကလည္း လည္ေခ်ာင္းထဲကထြက္မလာေတာ့ဘူး။

ုဒါေပမယ့္ဒီအေျခအေနကို ဒီလိုပဲနဲ႔ေတာ့မေက်ာ္လိုက္ခ်င္ဘူး။ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အထင္အျမင္လြဲစရာေတြမျဖစ္ခ်င္ဘူးေလ။

ဒါေပမယ့္.... ဘာဆက္ေျပာရမလဲကိုမသိေတာ့တာ။ကြၽန္ေတာ္ commentေတြကိုျမင္ၿပီးၿပီလို႔ေျပာလိုက္ရမွာလား...ကြၽန္ေတာ္ဘာပဲလုပ္လုပ္အရင္စဥ္းစားၿပီးမွလုပ္တာပါ။ကြၽန္ေတာ္စကားစမေျပာခင္ ရင္ထဲမွာေတာ့ဘုရားတ...

"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ.."

"ဟင့္အင္း ဘာမွမဟုတ္ဘူး ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး တစ္ေယာက္ေယာက္က မင္းကို ဘာေျပာလို႔လဲ"

အာ....ကြၽန္ေတာ္ဘာဆက္ေျပာရမလဲ တကယ္ကို မသိေတာ့ဘူး။
ကြၽန္ေတာ္ ခဏစဥ္းစားလိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့ ဖုန္းကိုထုတ္ၿပီး ေက်ာင္းရဲ႕fan pageကcommentေတြကို သူ႔ကိုျပလိုက္ၿပီ။

Pramoot က P'Kengနဲ႔သူ႔ဓာတ္ပံုေအာက္က commentေတြကိုခဏေတာ့ဖတ္ၾကည့္တယ္။

"ဒီcommentေတြေၾကာင့္ စိတ္ညစ္ေနတာလား"

"အင္း အဲ့တာလည္းပါတာေပါ့ ဒါေပမယ့္ငါစိတ္ပူတာထပ္ရွိေသးတယ္"

"ဒါဆို ဘာကိုစိတ္ပူေနတာလဲ"

"ငါကသူတို႔ေျပာသလို မေကာင္းတဲ့လူလို႔ထင္လား"

"အဲ့လိုေတာ့မထင္ပါဘူး ငါတို႔စသိခဲ့အခ်ိန္ကစၿပီးအခုထိမင္းကေကာင္းပါတယ္"

The Effect (Myanmar Translation) Zawgyi+UnicodeWhere stories live. Discover now