7.BÖLÜM

73 30 35
                                    

Selam...

Beni çok heyecanlandıran bir o kadar da duygulandıran bir bölümle geldim.

Yukarıya yazarken dinlediğim şarkıyı bırakıyorum... açmayı unutmayın. ^^

Sizi bölümle baş başa bırakıyorum...

Keyifli okumalar.💫

7. Bölüm

(8 sene sonra) 

Çok uzun zaman geçti ama değil mi?

Her şey değişti, güzelleşti.

Okul bitti mesleklerimizi elimize aldık bile, çok şey yaşadık 8 sene boyunca; güldük, ağladık ama her yaşadığımız şey bize bir şey daha kattı, asla kopmadık aksine daha da çok bağlandık...

Ben Edebiyat öğretmeni, Kerem Mimar, Berk ise fizik öğretmeni oldu. Aynı okulda öğretmen değiliz ama. Arada görüşüyoruz. Sevim teyze, Selma hanım ve Levent amca her fırsatta benimle gurur duyduklarını söylüyorlar. 

17 sene bir yetimhane odasına büyümüş. Defalarca anne babasını aramış ama bulamamış. Sonra başka bir aile tarafından evlatlık edinilmiş. Aşık olmuş. Çok iyi bir adama aşık olmuş. Okumuş, okulu bitirmiş ve öğretmen olmuş bir kadınım ben.

Anne, baba duyun beni! Bırakıp gittiğiniz kızınız aşık oldu. 

Anne, baba duyun beni! Bırakıp gittiğiniz kızınız okulu bitirdi.

Beni bıraktılar ama hala anne baba diyorum garip değil mi? Bir kere bile olsa görmek isterdim onları, bir kere bile olsa yüzlerine karşı anne baba demek isterdim!

Tabiki Sevim teyze ve Levent amca bana gerçek anne babamın göstermediği ilgiyi sevgiyi gösterdiler. Onların hakkını ödeyemem, asla!

Birde, bir de en önemlisi Kerem ve benim bir hafta sonra nikahımız var! Evleniyoruz.

...

"Hayatım daldın yine."

Kafede oturmuş son hazırlıklar için konuşuyorduk Kerem'le.

"Aa bak bakıyım sen ağlıyor musun?"

Gözyaşlarım içinde gülümsemeye çalıştım. Kerem gözyaşlarımı sildi. Kaşlarını çatıp yüzüme 'Ne oldu?' Der gibi baktı.

"Aklıma eski zamanlar geldi de, iyiyim ama."

Elimi tuttu.

"Mutlu olacağız. Söz... yaşadığın her kötü anın yerine iyi ve güzel anılar bırakacağım söz... yaşayamadığın çocukluğunu, içindeki çocuğu çıkaracağım söz..."

"Seni seviyorum."

"Seni seviyorum."

"Bak ne diyeceğim sana?" Dedi heyecanla.

Kafamı sağ tarafa yatırdım 'Söyle' der gibi baktım.

"Bu hafta seni lunaparka götüreyim mi? İster misin?"

Hızla kafamı salladım.

"Evet!" Dedim heyecanla.

O ise bu halime gülüyordu.

Masada duran elimi alıp dudaklarına götürdü ve küçük bir öpücük kondurdu.

...

(Nikaha 2 gün kala.)

"Sevim teyze ben biraz yürüyeceğim hava da almış olurum hem."

"Tamam kızım dikkatli ol."

Taşınmıştık 2 hafta önce. O ev olmaz dedi Levent amca yakında torunlarımda gelir bizde kalırsınız diyerek daha geniş bir eve taşındık. Hatta o eski evinde Kerem'le bana hediye etti. Keremler hala kendi evlerinde oturuyor. 

Evden çıkarken üzerime ince bir hırka aldım. Telefon ve kulaklığımı da alıp evden çıktım.

BAY UKALA ARIYOR...

"Efendim canım?"

"Napıyorsun?"

"Biraz yürüyeceğim. Sen?"

"Seni düşünüyorum."

Gülümsedim sanki Kerem görebilecekmiş gibi. 

"Dikkatli ol tamam mı? Merak ettim o yüzden aradım."

"Tamam merak etme.

"Lunaparka yarın akşam götüreceğim seni. Akşamları lunapark daha eğlenceli olur."

"Sabırsızlıkla bekliyorum."

Gülme sesini işittiğimde sanki daha fazla gülebilirmişim gibi dudaklarım daha fazla kıvrıldı yukarı.

"Öpüyorum." Dedi Kerem.

"Öptüm canım."

Telefonu kapattığımda yüzümdeki aptal sırıtma hala duruyordu.

Hava çok karanlıktı. Sokak lambaları düzgün yanmıyordu bile. 

Evden baya uzaklaşmıştım. Ve yolu tam bilmiyordum. sanırım, aman Allah'ım sanırım kaybolmuştum.

Telefonumdan Sevim teyzenin numarasını çevirdim. Ve kaybolduğumu söyledim. 

"Sevim teyze şu an bir süpermarketin önündeyim"

Marketin adını söyledim ve devam ettim.

"Ve yolu bilmiyorum."

"Tamam kızım Levent amcan orayı biliyor biraz bekle orda, yarım saatte gelir."

"T-tamam" 

Yarım saat mi!? Çok fazla! yarım saatlik yol yürümüş müydüm ki? Farkında bile değildim. Korkmaya ve üşümeye başladım bile.

O an hiç beklemediğim bir şey oldu. Kafama aldığım sert darbeyle sadece yere yığıldığımı ve kafamdaki eşsiz acıyı hatırlıyorum...

Gözlerimi açtığımda koltukta yattığımı anladım. Ellerim ve ayaklarım bağlıydı. Kafamı çevirdiğimde gördüğüm yüzle şok geçirdim. Aman Allah'ım!

Tekrardan selamlar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Tekrardan selamlar...

Bölüm nasıldı?

Bence heyecanlı.

Kısa bir bölüm oldu farkındayım. Telafi edeceğim.

Onları sekiz sene sonra hayal etmek beni çok duygulandırdı. :")

Sizce ne olacak?

Ceren'i kaçıran kim?

Bir sonraki bölümde görüşürüz.

Seviliyorsunuz.

Hoşçakalın.💫

YARIM KALAN HAYAT (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin