" Finding my Mommy for my Daddy "
Chapter 35
Kirino POV
Hindi ako nakagalaw. Yakap yakap ako nung bata... hindi ko alam ang gagawin ko kasi..
Umiiyak sya at ang higpit ng pag kakayakap nya sa akin.
Minabuti ko na lamang na.. haplusin ang likuran nya.
Kirino: tahan na.. tahan na...
Kumalas sya mula sa pagkakayakap nya sa akin. Pinunasan nya ang pisngi nya na basa ng kanyang luha mula sa kanyang matang patuloy na nagbabagsak ng panibagong butil ng luha.
Kirino: wag ka na umiyak.. may masakit ba sayo?
Lumuhod ako at hinawakan ng balikat nya.
Kirino: shh tahan na..
Shinri POV
Pinunasan ni mommy ang luha ko. Gamit ang kamay nya.. ang haplos nya.. lalong nagpapabagsak ng luha ko!!
Shinri: m- mom- mhy....
Pahikbi hikbi kong sambit. Totoo ba ito? O baka panaginip langa wag naman sana...
Hindi ito ilusyon hindi ba? Totoo tong lahat dba! Nandito si mommy diba! Pinunasan ko ang talukap ng mata ko at..
Sana pagmulat ko... nandito parin si mommy...
Nang imulat ko ang mata ko nandito parin sya..
Pero...
Kirino: sige aalis na ko ah. Nagmamdali kasi ako
Ngumiti sya sa akin.
Hindi...
Bakit...
Hindi ako kilala ni mommy?
Hinawakan ko ang kamay nya. Si kuya.. tulala parin at hindi ko alam kung anong nasa isipan.
Shinri: mommy!
Natigilan sya ng saglit. Pero inalis nya ag kamay ko
Bagay na dumurog sa aking puso
Shinru: mom-mommy.. aalis na po kayo? Hindi.. hindi nyo po ba kami nakikilala?
Nabuhayan ako ng loob sa tinanong ni kuya..
Tinignan lang kami ni mommy..
Kirino: sorry... pero.. hindi ko kayo kilala eh.
Wala na akong ibang marinig.. para kong binuhusan ng malamig na tubig.
'sorry... pero.. hindi ko kayo kilala'
'sorry... pero.. hindi ko kayo kilala'
'sorry... pero.. hindi ko kayo kilala'
Nahihilo ako.. parang... hihimatayin yata.. ak---
Shinru POV
Shinru: shinri!!!
Salamat sa pagbabasa
