(Tamamlandı)
Her şey kurye tam beni götürecekken kaçmamla başladı. Diğer lahmacunlar gibi kendimi insanlara neden teslim edeyim ki?! Ben onların önderliğini yapacaktım, bağımsızlığımızı kazanacaktım! İşte bu da benim hikayem.
Koşuyordum! Hiçbir lahmacunun yapamadığı şeyi yapacaktım! Herkes buna şahit olacaktı!
Ben: Bugün tarihe geçecek! Bugün her yıl kutlanacak! Bugü- Aaaaaaa!!!
Önüme bir köpek çıkıvermişti! Beni koklayıp duruyordu. Hemen kaçmam lazım!
Ben: Sakin ol köpecik. Ben dün yapıldığım için soğudum artık. Yani beni yersen zevk almazsın. Tadım bozuldu benim. Hem ben hep kirli yerlere falan düştüm. Mikrop kapma sonra Allah korusun. Bak orada dönerci var! Orada sana bir şeyler verirler. Hadi köpüüşşş hadiiii!!!
Köpüş: İnanayım mı?
Ben: Valla ben de yalan olmaz yani istersen arkana bak orada dönerci var yani ne yalanı canım! Öhö öhö!
Köpüş: İnanmadım ama inanacağım. *arkasına bakar ve gözleri dönerciyi arar*
Tam zamanı! Kaçmam için bir şans! Üzgünüm Köpüş dönerci çok uzak buralardan ahahahhaha!
Köpüş: Hani nerede dönerci? Off! Niye herkes beni kandırıyor. Müslüm Baba dinleyem bari...
Sürekli bir yerden kaçıp kovalanmaktan bıktım! Ezik, büzük bir lahmacun gibi değil; daha kudretli, asi görünmeliydim! Eğer İmparatorluk kuracaksam önce biraz korkunç olmalıyım ki insanlar benden korksun!
Bir süre düşündükten sonra aklıma bir fikir geldi! Kendime bir pelerin ve kral tacı alacaktım. Alamasam bile yapacaktım. Ama nereden bulabileceğimi bulmam gerek.
Ben: Düşün, düşün, düşün...
Aklıma çok iyi bir fikir geldi ve işe koyuldum. Sonunda böyle görünüyordum:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bunları yapmam baya vaktimi aldı ama bence güzel görünüyordu. Pelerinimi birinin çamaşır ipinden (ç)alarak buldum. Tacımı ise kartondan kendim yaptım. Pelerinim kadife kumaş olmasa da tacım elmas kaplamalı altın olmasa da şimdilik idare ederdi.
Ben: Şimdi oldu! Artık daha çok ciddiye alınacağım.
