Mga maiinit na tagpo sa bahay-kubo

#31: Ang hindi ko inaasahang pagbabalik ni Gabriel sa buhay ko

Lumipas ang maraming araw ay naging ok na ang lahat sa akin at sa amin ni Nathan. Sinabi rin sa akin ni Nathan na tapos na niyang nakompronta ang kanyang kapatid, nagkasagutan sila hanggang sa nagkasuntukan pero sa bandang huli ay si Nathan ay pinapanigan ng kanyang mga magulang dahil nasabi na niya dito ang lahat lahat bago pa man niya komprontahin si Brando. Pinalayas si Brando ng kanyang mga magulang at di na alam ni Nathan kung saan ito nagpunta.

Ok na sana ang lahat-lahat ng isang umaga, may kumatok sa aming pintuan at ng aking buksan ay agad kong namukhaan ang napakagwapong binata kahit pa isang dekada na ang nakalipas.

"E...e...ikaw.? ...nagbalik ka? ... Ang lakas naman na loob mo... Umalis kana na Gabriel... Ayaw na kitang makita... Matagal na kitang kinalimutan... Tantanan mo na ako... Huhuhuhu".

"Menard, pakiusap pakinggan mo muna ang buong paliwanag ko, huwag mo muna akong husgahan", ang sambit niya sa akin habang nagsimula ng pumapatak ang mga luha sa kanyang mata.

"Ano pa bang mga kasinungalingang paliwanag ang gusto mong pakinggan ko Gabriel, ang para bilugin ulit ang ulo ko? Ang kapal ng mukha mo... Huhuhuhuhu",agad akong tumakbo papasok sa silid ko at agad kong inilock ang pinto.
a user
Hindi umalis si Gabriel, sa halip ang ina ko ang kanyang kinausap at isinalaysay ang buong pangyari. Matapos maisalaysay ang lahat lahat sa aking ina ay saka lang niya nilisan ang aming bahay.

Sinabi lahat sa akin ng aking ina ang buong paliwanag ni Gabriel subalit patuloy akong nagmamatigas. Sumapit na ang hapon at biglang sumama ang panahon kaya umulan ng umulan na malakas.

Biglang dumating ang sasakyan ni Gabriel at huminto sa tapat ng aming gate na nakalock. Bumaba siya ay isinisigaw ang aking pangalan, di niya inalintana ang malakas na bagsak ng ulan.

"Menard! .... Menard! Papasukin mo ko Menard, mag-usap tayo please... Huhuhuhu", sigaw niya sa aking pangalan habang umiiyak sa gitna ng napakalakas na buhos ng ulan.

"Anak, maawa ka naman kay Gabriel, natitiyak kong nagsasabi siya ng totoo... Sige na anak... Papasukin mo na si Gabriel",sambit ng aking ina.

"Hayaan mo na siya inay, aalis din iyan pag napagod", sabi ko.

Subalit mag iisang oras na lang ang nakalipas ay hindi pa rin siya umalis sa labas ng aming gate.... Doon na nagsimulang  umusbong ang ang pakaawa ko sa kanya hanggang sa kinain na damdamin ko na tuluyang maawa sa kanya. Dalidali akong kumuha ng payong at agad na bumaba at pinagbuksan siya ng gate.

"Ano ka ba Gabriel, bakit ka ba nagpapabasa ng malakas na buhos ng ulan, halika sa itaas at ng makapagpalit ka ng damit", naawa kong sambit sa kanya.

"Maraming salamat Menard at pinapapasok mo ako sa inyong bahay", ang nanginginig niyang sabi dahil sa ginaw.

Dinala ko siya sa loob ng aking silid at binigyan ng malinis na mga saplot. Hindi na siya nahiyang nagbihis sa harapan ko at isa isa niyang hinubad ang kanyang mga saplot at isa isa din niyang isinuot ang mga malinis na saplot na ibinigay ko sa kanya. Bigla akong nag iinit ng muli kong makita ang matipuno at napakalaki niyang ratbu na dati kong ng kinababaliwan noong naglivein pa kami. Matapos niyang magbihis ay tumabi na siya sa pag upo sa inuupuan kong kama. Magpapaliwanag pa sana siya sa akin pero tinakpan ko ang kanyang mga labi ng aking palad sabay sabing.....

"Hindi mo na kailangang magpaliwanag Gabriel dahil alam ko na lahat-lahat, sinabi na sa akin ang lahat ng aking ina".

"Salamat Menard... Maraming salamat talaga sa pagkakataong ibinigay mo sa akin", at bigla niya akong niyakap nang mahigpit kasabay ng paghalik sa aking labi nang mariin na mariin. Nang dahil sa muli na namang nagising ang  pananabik ko sa kanyan ay tuluyan na akong natangay sa pananabik namin sa isat isa. Huli na ang lahat kung saan bumalik ang diwa ng malay ko, kung saan ay kapwa na namin pinagsuhan ang mainit at marahas na halikan,marahas na romansahan sa isat isa, marahas na pagpapasuso sa kanyang napakalaking ratbu at marahas na pagpasok ng kanyang ratbu sa aking lagusan.

Matapos naming makapagpalitan ng "Iloveyou Menard", at "Iloveyou too Gabriel", ay natulog na kami nang sabay sabay  na hubot-hubad na magkayakap sa gitna ng malakas na ulan.

Maaagang maaga kaming gumising para mag impake, ayaw na ayaw kong magkasalubong ang landas nina Gabriel at Nathan Kyle. Agad akong nagpaalam sa aking ina at sinabing......

"Inay, hindi pa ako handa na mamili kung SINO SA KANILANG DALAWA ANG MAS MATIMBANG SA AKING PUSO, at hindi pa ako handa na makita na isa sa kanila ay nasaktan ko nang labis, kaya PANSAMANTALANG sasama na muna ako kay Gabriel.... Pakisabi na lang muna pag pupunta dito si Nathan na isinama ako nina Tito at Tita sa malayong malayo na probinsya dahil sa emergency.... Dahil ako na ang bahala magtext kay Nathan Mamaya.

Ilang minuto pa ang nakalipas ay kasalukuyan na akong nakasakay sa sasakyan ni Gabriel kung saan ang kanang kamay niya ay nakayakap sa aking baywang habang tinatahak namin ang daan Patungo sa bahay bakasyunan ni Gabriel.