Lea's Pov.
Weeks passed... We've been together since Day One.
It's a bright and sunny morning. I can hear the chirping of the birds and the whistling effect of the wind, something's special about this day... Different feeling, heart is pounding, eyes that sparkling, mind is thinking... One thing is for sure, Aga Muhlach is the very reason why I'm smiling. The only reason why this heart keeps on beating.
*Kriiing. Kriiing.*
I stood up from my bed to get my phone and answer it.
"Good morning beautiful." He greeted as I answered the call. Masakyan nga trip nito.
"Good morning, handsome." He paused for a moment, ramdam ko 'yon.
"Anong meron? Ngayon mo lang ata ako sinabihan ng ganyan?" Halata sa boses niya na nagtataka.
"Bawal ba?" tanong ko naman pabalik.
"Hindi naman. Pero kasi..." Aga with that pabitin effect kunwari.
"Kasi? What?"
"Kinikilig kasi ako..." napangiti ako sa sinabi niya sabay...
"Pfffft. HAHAHAHAHAHAHAHAHA." I can't help it, natawa na ako. Isang lalaki, aamin na kinikilig siya? How unusual?
"Why are you laughing, Lei?" he said with a sad voice.
"Ang cute mo kasi."
Anong sinabi ko?
"So, you find me cute, huh?" he teased me. Ang taas ng confidence nitong lalaking 'to ah?
"I-I mean, ano... Basta, hindi 'yon. Ah, basta." bakit ba ako nauutal?
"Hindi eh, you said I'm cute. Wala nang bawian, Miss." sagot naman niya.
"Hindi kaya." mag-aasaran lang ba talaga kami ngayon?
"Ang cute mo kasi." he said mimicking my voice awhile ago.
"Whatever, Aga." aminado na akong talo ako.
Totoo naman kasing cute siya. Pero sino bang nagsabing sabihin mo sa kanya, Lea?
"Have you eaten your breakfast, babes?" Oh, that, 'babes'? 'Yon kasi 'yong nakalagay na terms of endearment namin sa movie. Madalas niya akong tawagin ng ganyan until I got used to it. Kung hindi 'beautiful', 'babes' ang tawag niya sa akin. Depende sa mood at sa trip.
"Nope, about to, ikaw?"
"Sabay na tayo?
I nodded kahit 'di niya ako nakikita. "Okay."
Naamin ko na nga sa sarili ko na naiinlove na nga talaga ako sa kanya. Pero hindi ko pa naamin sa kanya. Siguro una, I'm afraid to get hurt. I saw a lot of breakups before, and I don't want to exprience the same thing. Naiisip ko, what happens to them will happen to me, too. At ayaw ko non. And second is, hindi pa naman niya ako tinatanong. Ayaw ko namang ako ang mag-open sa kanya non, I'm a girl for Pete's sake.
Pero what if, tinanong niya na ako? Sasabihin ko na ba? Aamin ba ako?
"Ugh." I said out of no where dahil sa naiisip ko.
"Lei, anong problema? Are you ok?" ay, nakalimutan kong kausap ko pa nga pala siya. Naka-loudspeak lang 'yong phone.
"Ha? Wala naman. Ahm, Ags, I'll just call you later, ok lang ba? Tsaka magkikita naman tayo mamaya sa set." pagpapaalam ko.
"Sige, are you going to use your car?" pagtatanong naman niya, alam ko na 'to eh.
Pero gusto ko naman minsan, mag-isa, I mean, time for myself. Hang-out with myself. "Yeah." sagot ko.
