Wild Mind Downfall

Chapter Ten

Losing You

"A-ano?" Tanong niya na parang hindi niya narinig ang mga sinabi ko.

"Bingi kaba? Oh sinasadya mo lang talagang hindi marinig yung pag amin ko sayo?" Mataray na sambit ko at napasinghap lang siya.

"I mean totoo ba?" Hindi makapaniwalang tanong niya.

Tangina muka ba akong nag bibiro?

"Muka ba akong nag bibiro ha?" Tinarayan ko siya. Narinig kopa ang mahinang pag tawa niya.

Buti nalang at kami lang dito. Chineck ko sila mommy at nakitang busy silang nag uusap ni daddy.

"Tutal narinig mona. May sasabihin kaba?" Nginitian ko siya baka kasi isipin niyang tinatarayan kopa siya pft.

"Sorry for feeling this way towards you, I just can't stop my heart from liking you" sambit niya at ngumiti ako.

Buti nga may sasalo sakanya eh ang swerte naman niya.

"Sorry but I feel the same way as you do" I said just to assured him na gusto ko din siya.

Good riddance Frixy nice one. Pustahan tunaw nato.

"So" panimula niya habang nakangiti.

"So what" pag iinarte ko naman.

"Ginagawa niyo jan?" Nagulat ako sa pag sulpot ni Zia sa likod ko. Pota naman ano ka kabote?

Hinatak ko si Zia at binulungan.

"Hindi ba uso sayong kalabitin muna ako?" Sambit ko at kinurot siya.

"Syempreeee hindi dzuh" maarteng sagot niya. Tuloy tuloy siyang bag lakad papunta kusina at kumuha ng Ice Cream.

"Nag kaka mabutihan, Sana all!" Sambit niya at ngumiti ng nakakaloko.

Umalis nalang ako doon kung nasaan si Zia at Art. Paano ba naman kasi eh sila na yung nag usap at parang bula lang ako don.

Pumasok nalang ako ng kwarto ko at nag sketch. I tried sketching my dream house.

Medyo malaki iyon at gusto kong sa 2nd floor ang lahat ng kwarto. Bawat kwarto ay may restroom. Gusto ko ding dalawa ang kitchen at pastel ang theme ng bahay. Para mag mukang malinis ito.

Asawa nalang talaga ang kulang sa dreams ko jusko kalandian naman.
I grabbed my phone on my bed at nag patugtog I choose to play the "jealous" para naman ma relax ako kahit konti dito sa stressful na araw na ito.

Napasapo ako sa noo ko ng maalala na naman ang muka ni Art kanina na parang hindi makapaniwala sa pag amin ko.

Ewan Ewan Ewan! Nakakapikon dahil lagi ko siyang naiisip. Lalo na yung pag lilip bite at lick niya! Tanginang mannerism yan ang lakas maka akit!

My phone suddenly rang. Kinuha ko kaagad yon at nakitang si Art ang tumatawag.

I answer the call at nag salita.

"Baket?" Mataray na tanong ko mula sa kabilang linya.

"Sungit,labas ka naman jan, kanina ka pa nag kukulong eh, iniwan moko" malambing na sambit niya while using his husky voice.

Ako ba niloloko neto? Tang Ina!

"Nag I sketch ako wag kang magulo" sagot ko at napa irap nalang.