20.01.2021 Bera adlı hikayeye başlangıç tarihim...
Aşk acısı can yakar fakat ailenin sana verdiği acı seni paramparça eder. İyileşir ama kalpte iz kalır.
Herkese merhaba. Ben Mayıs Akgün. 18 yaşında bir genç kızım.
Eğitim yönünden lise üçe gidiyorum. Başarılı olduğum söylenmez. Dersler konusunda aram limoni.
Yarışmalarda derecelere girerim ama derslerde kötüyüm. Evet bu işte terslik var. Bende böyle değişiyim işte.
Dostlarım ve arkadaşım var ama kelimede. Koca şehirde yapayanlızım desem yeridir. Ailem var, evet ama benim gibi olan beni anlar. Ben mesaj atmasam arayıp sormasam arayan halimi hatrımı soran yok. Bu kişilere de arkadaş denilmeyeceğine göre yanlızım, arkadaş konusunda.
Ablam var. Adı Yosun Akgün. 20 yaşında. Üniversiteye gidiyor. Liseyi Trabzon'da okudu. Dört sene ayrıydık.
Ve bu hem ona hem de bana etki etti. Tavırları ve huyları değişti. Nede olsa bizden ayrı. Arkadaş ortamınında etkisi var. Yaz tatilin de gelir giderdi. Ablam olmadığı için ne kadar çok ağladığım geceleri hatırlıyorum hala. O olmadığı için yanlızdım.
Arkadaşlarım vardı ama hiç biri ablam kadar yakın olamazdı.
Ablam üniversite de benden uzakta değildi ya,virüs nedeni ile evde. Bu durumdan şikayetçi şayet. Bende olsam bende şikayet ederim. Lise de sürekli gezdiği için evde durmak garip ola onun için.
Annemin adı Zeynep. Babamın ki Fırat. Zeynep Akgün ve Fırat Akgün. Babam 48 yaşında, annem 45 yaşında.
Yalnızlığımdan da belli olduğu gibi sevgilim yok. Sap kaldım, sap gidicem galiba.
Ama umudumu yitirmicem. Pes etmek yok. Karşıma illa biri çıkar.
Neyse anlatımı geçip şuan ki hayatıma dönelim;
Koltukta oturmuş, tabletten oyun oynuyordum. Telefondan oynamak isterdim. Ama 18 yaşında olmama rağmen telefonum yok. (Evet yazarın bir telefonu yok, Mayıs gibi 😑) Bu durumdan şikayetçiyim. Hem de çok. Ama ablamın isteklerinden bana fırsat gelirse belki telefonum olur. İPhone 11 istiyor. Bunun için kıyametleri koparıyor. İstediğinin olmasını istiyor. Evet mızıkçı yapısı var. Aslan burcu olduğunu aşırı belli ediyor. Sessiz kalıyorum. Babamı zor duruma sokmak istemiyorum.
Annem mutfağı topluyordu. Anneme yardım etmiştim zaten şimdi de oturuyordum. Canım sıkılıyordu, hemde çok. Virüs dolayısıyla evden çıkamıyordum. Ablam ve babam evde durmuyordu. Gezip eğleniyorlardı. Arkadaşlarım dediğim insanlar virüsten tedirgin oldukları için de evden çıkmıyorlardı.
Bende arada sırada bakkala gidiyordum. Zaten bakkal hemen aşağı katımızdaydı.
Çok uzak dimi? Bence de çok uzak.Annem mutfaktan 'ders çalış', diye bağırıyordu. Gözlerimi devirmekle yetindim.
Legend of Legends: Bang Bang oynuyordum. Kullanıcı ismim karadenizkizi61'di. Gerçek LOL yüklemek için sürümüm uygun değildi. Bang bang hoşuma gidiyordu yinede. En sevdiğim karakter Popol Kupa ve Dyrroth. Gerçi Dyrroth'da daha iyiydim. Usta da olmama rağmen oyunu sildiğim için Elit'e geçtim. Yıldız kaybetmek gerçekten çok sinir bozucu. Sabır gerektiren bir oyun aslında.
Oyunu geçeyim. Oyun bitti. Annemin gözünün önünde oturmak yerine odaya geçtim.
Fakat oda da internet çekmiyordu. Evet oda da internet çekmiyor. Bu yüzden salona tekrar geçtim. Ev 2+1 olduğu için mesafe farkı yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bera
Roman pour AdolescentsKeşke her zaman çocuk kalsaydım...Çeşke çocukken ki evcilik oyununda ki prenses olsaydım...Gerçekler yerine hayaller kalsaydı, çocuk aklımızda ki gibi...Büyümekten kaçmanın bir yolu olsaydı çeşke... Ben Mayıs Akgün; 18 yaşında. Hayallere kapılıp...