Pangako.

Part 39

Hii! Woah! Bitin ang previous chap. Sorry! :). Bawian ko ngayon. Wahahaha! Patapos na'to. Swear! Papanget na ng papanget ang flow e 'no? Sorry ba'ga! Haha! Iloveyou guys. :*
-PrettyAuthor
(Mahangin ba? IDC! :P)

Ethan's POV

Dali dali kong isinugod si Cecile sa ospital. Kahit nag aalala ako kay Alleli. At sa pangalawang pagkakataon, ay mas pinili ko si Cecile.

Ewan ko. Siguro dahil siya yung mas nangangailangan ngayon. Siya yung ina ng magiging anak ko. Siya yung sumalo sa kasalanang ginawa ko noon. Si Cecile lahat yun.

At alam kong nandoon sina Sarah para alagaan si Alleli. Pero si Cecile. Ako lang ang nasa tabi niya ngayon.

Nag iintay ako ngayon. I'm waiting here, for almost 2hrs. How i wish that Cecile and OUR baby is okay.

"Uhm? Sir. Kayo po ba ang daddy?" Nurse

"Ye--yes" Mautal utal kong sagot.

"Congratulations. Your wife and your baby is safe."

Nginitian ko lang ang nurse. At tinungo ko na si Cecile.

Isa na akong ama.

-------

"Ethan. How's our baby? Is she okay?"

"Ye-yeah"

Bakit ba ganito ang nararamdaman ko? Pakiramdam ko may mali. Pakiramdam ko, may nangyaring iba.

"Ethan"

Parang pakiramdam ko, may mali akong nagawa.

"Ethan"

Kamusta na kaya si Alleli? Gusto ko siyang puntahan.

"ETHAN. ARE YOU LIST'NING?!"

Nagulat ako noong sumigaw si Cecile.

"Hey. Don't shout. Baka mapunit yung tahi mo"

"Bakit ba ang lalim ng iniisip mo? May problema ka ba?"

"Actually, meron"

"What's that?"

"A-alleli is on a critical situation now. Gusto ko siyang puntahan. Pero inaalala kita."

Hindi sumagot si Cecile. At bakas sa muka niya ang pag aalala na may halong pagkainis kay Alleli.

Kahit naman ganun ang ugali niya kay Alleli. Hindi din naman niya maiiwasan ang pag aalala dahil may pinagsamahan sila.

Naiinis siya. Dahil pakiramdam siguro niya ay mas mahalaga si Alleli para saken.

"Don't worry. Natawagan ko na sina Ate Ericka. Para pumunta na dito"

"Ethan. Are you still inlove with Alleli?"

Nagulat ako sa tanong niya.

Sobra. Sobrang mahal ko si Alleli. Pero mas mahal ko ang anak ko.

Kaya mas pinili ko siya.

"H--hindi n-na."

"Just tell me the truth Ethan. And i let you go"

Ayokong saktan si Cecile.

"Ethan. Hindi sayo ang batang dinala ko ng siyam na buwan"

A-ano? Ba-bakit niya ginawa yun?

Tumulo na ang luha niya.

"It's Tristan's baby. My ex. Tristan is the real father. Sorry. Alam kong mali. Mali ang ginawa ko. Akala ko kaya kong gantihan si Alleli. Ginamit kita. Para gantihan si Alleli. Ginamit kita, para saktan si Alleli. And i know, she's on pain now. Sorry because i'm so selfish"

----

Migs POV

"Alleli. Don't do this to us. You're a strong person di'ba? Don't give up. *sobs* Alleli" Sarah

Inalog alog ni Sarah si Alleli. Sumuko na siya.

"Migs. Tell me that Alleli is still alive. Tell me"

"Hush! Stop crying. Maybe she can't help her situation anymore. You know that, she felt so much pain, sufferings, heartbreaks and about the state of her relationship."

"Pede na bang rason yun para sumuko siya kaagad?"

"Plano yun ni God para kay Alleli. At may dahilan si God. Walang dapat sisihin"

"Sarah. Why are you crying? Where's Alleli?"

Napalingon ako sa likod ko. At nakita ko si Ethan.

-------------

Sabaw ba? Haha! Okayfine. Last chap. And then. Epilogue! Yiebaaaa! :*