Chapter Sixteen

570 8 0
                                    

Arthur Harris POV.

Flashback

"Sino ba yang kakompetensiya natin ha?bat ba ang hirap niyang lamangan..."sambit ko kay Mr.Smith

"Unti unti na tayong naluligi...kailangan nating mag merge para sa companya natin...yan nalang ang nag iisang paraan para mabawi natin ang ting kompanya.." sagot naman ni Mr.Smith ..

"Isa lang ang sulusyon dito ipapakasal natin ang mga anak natin..."suggestion niya ...

"Sege..dapat sa lalong madaling panahon..." pagsang ayon ko sa kanya...

End of Flashback

Nagkamali ako sa disisyon ko dapat pala hindi ako pumayag na ipakasla ang anak ko...dapat noong una pa lang hindi ko na inasam ang malaking kompanya...

Papunta kami..oo kami dahil kasama ko ang mga body guard ngayon sa bahay nila Zyrus at Kathreen para itama ang pagkakamali ko...hindi ko kasama si Kathleen dahil maaga siyang umalis kanina...

Pagdating namin sa bahay nila ay nakabukas ang gate...pumasok nalang kami ...pagpasok namin nakabukas din ang main door kaya dumeretso na kami sa loob...pagtungtung palang namin sa loob ay kitang kita ang mga nagkalat na gamit sa buong paligid na parang may nangyaring gyera...

Nagsimula naa akming kabahan...linibut namin ang huong bahay pero wala kaming makitang tao kaya dumeretso kami sa kwarto kung saan makikita mo ang mga cctv na nakalagay...tiningnan namin ito at duon namin nakita ang mga nakabunet na mga lalaki na pumasok sa bahay..

Kinid nap nila sina Zyrus at Kathreen...agad kaming bumaba para mareport sa police station ang nangyari pero di paman kami nakalabas ng bahay ya biglang tumunog ang phone ko..number lang ang nka lagay...

"Sino to?Anong kailangan mo?" Bungad ko kaagad sa tumatawag...

"HAHAHA chill lang Arthur ako lang to ang pinabayaan mo noong mga panahon na nangangailangan sayo..HAHAHA..." sabi ng nasa kabilang linya...

Kinabahan ako sa narinig ko..parang familiar ang boses niya pero hindi ko matandaan ko kanino ito....

"Sino ka?ikaw ba ang kumuha sa anak ko?"..-ako

"Haha hindi ba obvious Arthur?" -siya

"Kung gusto niyo pang makitang buhay ang anak niyo puntahan mo ang address na isesend ko sayo...at nandito rin pala ang anak ng kuya ko si Zyrus pati ang kambal mo.." -siya

Hindi ko na siya sinagot ibinaba ko na ang phone pagkatapos tinawagan si Mr.Jason Smith ang papa ni Zyrus..

Sinabihan ko na siya sa address na sinend ng tumawag sa akin na ang hinala ko ay walang iba kundi si Amanda...

Ngayon ko lang nalaman na buhay pala siya..Di ko akalain na sa haba ng panahon na nawala siya ay buhay pa pala siya...

Habang nasa byahe ako ngayon di ko maiwasan ang mag alala kung ano ang gagawin ni Amanda sa mga anak ko...

Kathreen POV.

"Bakit ko naman sila papatawarin?sinira nila ang buhay ko..pinatay nila ang anak ko tapos ngayon ang dali niyo lang sabihin na patawarin ko nalang sila..kung kayo kaya ang nasa kalagayan ko ano ang gagawin niyo?hindi niyo alam ang pinagdaanan ko kaya huwag niyo akong pangungunahan sa gagawin ko"

Kahit na ganito magsalita si Mama Emelia/Amanda ay alam kong nasasaktan parin siya sa mga nangyari at alam ko ring may natitira pa siyang awa sa niyapuso niya...

Nakikita ko yun sa kanyang mga mata..alam ko kong anong klaseng mga emosyon ang meron siya dahil matagal ko rin siyang naksama noon...

Natatakot ako hindi dahil sa kung ano ang pwedeng gawin sa amin ni Amanda kundi natatakot akong malaman ang katotohanan na nasa likod ng lahat ng mga nangyari ngayon...

"Babe don't worry everything's gonna be okay..." pagpapatatag sa akin ni Zyrus tsaka hinawakan din ang kamay ko...

"Thank You babe..." tumutulo na ang luha ko...

"Babe kahit anong mangyari always remember that I love you so much...tiwala ka lang maliligtas tayo ni daddy hindi nila tayo pababayaan.." mas lalo akong napahagulhol sa sinabi niyang yun..pakiramdam ko sobrang swerte ko na dumating si Zyrus sa buhay ko...

"I love you too babe..." yan lang nasabi ko sa kanya habang patuloy parin ako sa pag iyak...

"Boss nandito na ang hinihintay mo" sigaw ng kapapasok palang na tauhan ni Amanda...

Nasa likod niya sina daddy at Mr.Smith na halatang nag aalala...

"Hanggang diyan lang kayo!"  Tinutukan kaagad sila ni Amanda ng baril kaya nahinto sila sa paglalakad...

"Amanda kung ano amn ang nagawa naming kasalanan sayo kami nalaang ang sinilan mo huwag mo nang idamay ang mga anak namin..."  pagmamakaawa ni daddy kay Amanda...

"Ouhh..ang sarap namang madinig na ang taong sumira ng buhay ko ay nagmamakaawa na ngayon...bakit?ang anak ko ba pinalaya niyo?diba wala..pinatay niyo siya...mga walang awa kayo.." sumbat ni Amanda sa kanila...

Napayuko nalang ang dalawa sa sinabi ni Amanda...hindi ko talaga maintindihan ang mga nangyayari ngayon...

"Amanda pakinggan mo muna kami... " sabi naman ni Mr.Smith ...

"Sege..magsalita kayo..bilisan niyobaka magbago isip ko hindi na kayo makakapagsalita pa at papatayin ko na kayo ng tuluyan..." sabi ni Amanda....






Guys..😍always support ang follow me.☺..love lots..🤗















My Fake Wife [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon